فاطمه نارنجی ثانی

هدف از این پژوهش، تبیین رابطه نرخ ماندگاری با انواع تعامل دانشجویان در بستر یادگیری الکترونیکی می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی بوده و از لحاظ هدف کاربردی می باشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانشجویان رشته های فنی-مهندسی موسسه آموزش عالی الکترونیکی مهر البرز را تشکیل می دهند. بنابراین با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده بر اساس فرمول کوکران، حجم نمونه ای با میزان 232 نفر برآورد شد. برای گردآوری داده ها نیز از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که روایی آن پس بررسی خبرگان این حوزه به تایید رسید و پایایی آن نیز با بکارگیری ضریب آلفای کرونباخ 0.86 برآورد شد سپس نتایج در دو بخش توصیفی (درصد فراوانی، میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (آزمون تی و ضریب همبستگی) با استفاده از نرم افزار spss تحلیل و بررسی شدند.یافته ها نشان می دهد که بیشترین و کمترین نرخ ماندگاری به ترتیب مربوط به رشته های مهندسی فناوری اطلاعات (0.86 درصد) و مهندسی فناوری اطلاعات-تجارت الکترونیک (0.18 درصد) است. اما برایند کلی نرخ ماندگاری در موسسه آموزش عالی مهر البرز برابر با 0.72 درصد بود. از میان تعاملات گوناگون در این بستر نیز تعامل دانشجویان با دستیاران با میانگین (3.8123) بالاترین میزان بود.

هدف: پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات بر یادگیری خودراهبر انجام شده است. روش: روش پژوهش توصیفی- همبستگی و روش تحلیل مدل یابی معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری 1500 نفر از کارکنان وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بوده که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده 306 نفر تعیین شد. از پرسش نامه های سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات کاتز و مکلین(2007) با پایایی(97/0) و یادگیری خودراهبر ابیلی و مزاری(1393) با پایایی (93/0) استفاده شده است. یافته ها: تحلیل همبستگی نشان داد، سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات با یادگیری خودراهبر رابطه مثبت و معنی داری داشته اند(01/0P<). نتایج رگرسیون هم زمان نشان داد، شرح دادن، مدیریت کردن و ارتباط برقرار کردن به عنوان مؤلفه های سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات با یادگیری خودراهبر همبستگی چندگانه داشته و23 درصد از تغییرات آن را پیش بینی می نمایند. مدل یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات با ضریب مسیر(50/0=γ)، بر یادگیری خودراهبر تأثیرگذار بوده است. واژگان کلیدی: سوادICT، یادگیری خودراهبر، کارکنان

روش پژوهش حاضر توصیفی بوده که به صورت پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری شامل مدیران مدارس دولتی ابتدایی استان مرکزی بود. حجم نمونه طبق جدول جرسی و مورگان 103 نفر برآورد شد که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای با انتساب نسبی انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته صلاحیت های حرفه ای معلمان استفاده شد. روایی صوری پرسشنامه توسط تعدادی از پاسخ دهندگان و روایی محتوایی پس از بررسی چهار تن از اساتید متخصص حوزه صلاحیت های حرفه ای مورد تأیید قرار گرفت. پایایی پرسشنامه از طریق ضریب آلفای کرونباخ 98/0 محاسبه شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون دوجمله ای و فریدمن صورت گرفت. نتایج نشان داد وضعیت موجود صلاحیت های حرفه ای معلمان در تمام مؤلفه ها بالاتر از حد متوسط است. توزیع نمرات بر روی پیوستار صلاحیت های حرفه ای نشان داد 96% از معلمان در طیف دارای صلاحیت و 04% از معلمان در طیف فاقد صلاحیت قرار می گیرند. نتایج رتبه بندی ابعاد صلاحیت های حرفه ای معلمان نشان داد بعد اخلاق حرفه ای، بعد شخصی، بعد بین فردی و بعد تخصصی از لحاظ اولویت بندی به ترتیب در رتبه اول تا چهارم قرار دارند. کلید واژگان: ارزیابی وضعیت، صلاحیت های حرفه ای، معلمان فاقد صلاحیت، معلمان ابتدایی، استان مرکزی. کلید واژگان: ارزیابی وضعیت، صلاحیت های حرفه ای، معلمان فاقد صلاحیت، معلمان ابتدایی، استان مرکزی.

پژوهش حاضر باهدف شناسایی ابعاد و مؤلفه های شایستگی های دستیاران آموزشی در محیط یادگیری الکترونیکی انجام شده است. روش پژوهش از نظر هدف کاربری و از منظر گردآوری اطلاعات ازنوع کیفی- اکتشافی است. جامعه آماری پژوهش، دستیاران متخصص و باتجربه در محیط یادگیری الکترونیکی بوده است. برای نیل به هدف پژوهش ادبیات، مبانی نظری و تجربی تحقیق مطالعه شد. هم چنین با استفاده از روش مصاحبه اکتشافی نیمه ساختار یافته با 22 نفر از متخصصین در زمینه ی موضوع، به صورت هدفمند، اطلاعات گردآوری و با استفاده از روش تحلیل محتوا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. بر اساس نتایج پژوهش، مدل شایستگی های دستیاران در چهار بعد: شایستگی های تخصصی- حرفه ای (آموزشی، پژوهشی، دانش موضوعی، مدیریت کلاس) شایستگی های میان فردی ارتباطی- اجتماعی (فعالیت تیمی و تعاملی)، شایستگی های مرتبط با فناوری اطلاعات و ارتباطات (تفکر فناوری اطلاعات و ارتباطات، دانش فناوری اطلاعات و ارتباطات، مهارت فناوری اطلاعات و ارتباطات) و شایستگی های عمومی و فردی (ادراکی، خلاقیت و نوآوری، اخلاق و رفتاری) شناسایی و طراحی شد.

هدف از پژوهشحاضر ارزیابیمیزانآمادگیدانشگاه تهران جهتاستقرارآموزشعالیناباست. روشپژوهشکاربردیوازمنظرگردآوریداده هاتوصیفی- پیمایشیبودهاست. جامعهآماری پژوهشکلیهکارشناسانپردیس فنی-مهندسی و پردیس علوم رفتاریدانشگاهتهرانبودندکهتعداد233نفربهشیوه نمونه گیری طبقه ای نسبی انتخاب شدند.به منظورگردآوریداده هاازپرسشنامه یمحقق ساخته "بررسی میزان آمادگی دانشگاه برای استقرار آموزش عالی" از دیدگاه کارشناسان استفاده شد.رواییپرسشنامه هابااستفادهازرواییمحتواییوسازهوپایاییآن هابااستفادهازضریبآلفایکرونباخموردبررسیوتأییدقرارگرفت. داده هایپژوهشبااستفادهازآزمون هایکالموگراف- اسمیرنوف، تی تک نمونه ای، تی دو گروه مستقل، فریدمن و تحلیل عاملی تأییدیدرنرم افزارهایLisrelو spssموردتجزیهوتحلیلقرارگرفت. یافته های تحقیقبااستفادهازداده هایتجربینشانداد که نمره کل آمادگی دانشگاهتهران جهت استقرار آموزش عالی ناب و مؤلفه های آن، پایین تر از میانگین نظری (3) است و در نتیجه وضعیت استقرار آموزش عالی ناب در پردیس هایعلوم رفتاری و علوم مهندسی در وضعیت نسبتا" مطلوب و نامطلوبیقرار دارد، هم چنین تفاوت معنادرای از نظر آمادگی جهت استقرار آموزش عالی ناب در پردیس های علوم رفتاری و علوم مهندسی وجود نداشت. علاوه بر آن تفاوت معناداری از نظر رتبه بندیمؤلفه های آمادگی استقرار آموزش عالی ناب از نظر کارشناسان وجود داشت که به ترتیب مؤلفه ها از نظر اهمیت عبارت اند از: 1-رهبریوتعهدمدیریت 2- تمرکزوتوجهبهدانشجویان 3- انتخابافرادمناسب 4- راهبردوچشم اندازدانشگاه 5- منابع. واژگان کلیدی : ناب، آموزش عالی ناب، مدیریت ناب، دانشگاه ناب، دانشگاه تهران

پژوهش حاضر با هدف تبیین یادگیری خودراهبر براساس میزان سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات دانشجویان گروه علوم مهندسی دوره های یادگیری الکترونیکی موسسه آموزش عالی مهرالبرز انجام شده است. جامعه آماری تحقیق شامل همه دانشجویان، 148 نفر و حجم نمونه 108 نفر است که گزینش آنها از روش نمونه گیری تصادفی ساده استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه یادگیری خودراهبر و سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات است که روایی آن به وسیله استادان و ضریب پایایی آن به وسیله آلفای کرانباخ به میزان 84.38 تأیید شده است. برای تحلیل داده ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی T تک نمونه، ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون گام به گام استفاده شده است. نتایج مربوط به بررسی سؤالات پژوهش نشان داد که: 1. بین تمامی مؤلفه ها ی یادگیری خودراهبر و سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات همبستگی مثبت و معناداری در سطح 05/0 وجود دارد 2. میان وضعیت یادگیری خودراهبر با ویژگی هایی نظیر جنسیت، سن، معدل و اشتغال دانشجویان تفاوت معناداری وجود ندارد 3. نتایج رگرسیون گام به گام بیان گر این است که از بین مؤلفه های سواد فناوری اطلاعات و ارتباطات، مؤلفه ترکیب کردن، بیش ترین توان پیش بینی عوامل مؤلفه خودراهبری را دارد. 

پژوهش حاضر با هدف ارائه مدل معادلات ساختاری سازمان یادگیرنده و بررسی میزان کاربست آن در دانشگاه تهران انجام شده است. روش پژوهش توصیفی- همبستگی و روش تحلیل از نوع مدل یابی معادلات ساختاری بودهاست. جامعه آماری، کارکنان دانشگاه تهران به تعداد 2730 نفر بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول نمونه گیری کوکران و روش نمونه گیری تصادفی ساده، 243 نفر انتخاب شد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه محقق ساخته مبتنی بر مدل پیتر سنگه(1990) با پایایی(94/0=α) استفاده شد. روایی محتوا و سازه این پرسش نامه نیز بررسی و تأیید گردید. به منظور تحلیل داده ها، از روش مدل یابی معادلات ساختاری، آزمون کولموگروف-اسمیرنوف و تی تک نمونه ای استفاده شده-است. نتایج نشان داد، مدل سازمان یادگیرنده از برازش نسبتاً خوبی با داده ها برخوردار بودهاست. بر این اساس، قابلیت های فردی بر الگوی ذهنی(24/0=γ) و نگرش سیستماتیک(52/0=γ) تأثیرگذار بودهاست. نگرش سیستماتیک نیز بر آرمان مشترک(51/0=β) و یادگیری جمعی(44/0=β) تأثیرگذار بوده و آرمان مشترک نیز بر یادگیری جمعی(17/0=β) تأثیر داشته است. نهایتاً این که، الگوهای ذهنی بر آرمان مشترک و یادگیری جمعی و هم چنین قابلیت های فردی بر آرمان مشترک تاثیر نداشتهاست. نتایج بررسی میزان کاربست ابعاد سازمان یادگیرنده نیز نشان داد، کاربست سازمان یادگیرنده و ابعاد آن در جامعه هدف، پایین تر از حد متوسط بوده و فقط الگوهای ذهنی در حد متوسط بودهاست.

با توجه به ضرورت و اهمیت آموزش در جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، تحقیق حاضر با هدف تدوین استراتژی های نظام آموزش منابع انسانی در این سازمان طراحی شده است. در این تحقیق جهت شناسایی نقاط قوت و ضعف و فرصت ها و تهدیدهای پیش رو با تعدادی از خبرگان و صاحبنظران فعال در جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران، مصاحبه به عمل آمده و با استفاده از مدلSWOT از تلاقی این عوامل با هم استراتژی های مناسب در چهار دسته SO، ST،WO ،WT تبیین گردیده است. در مرحله بعد برای انتخاب بهترین استراتژی جهت توسعه نظام آموزش در جمعیت هلال احمر جمهوری اسلامی ایران ماتریس برنامه ریزی استراتژیک کمی (QSPM) به کار گرفته شده است. جهت تعیین وزن های عوامل SWOT پرسشنامه ای بر اساس مقیاس لیکرت به صورت 5 گزینه ای طراحی و توسط تعدادی از کارشناسان و خبرگان سازمان تکمیل شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد استراتژی های محافظه کارانه مناسب ترین استراتژی ها برای توسعه نظام آموزش می باشند. استراتژی "استقرار نظام برنامهریزی و مدیریت آموزشی در جمعیت" با نمره جذابیت 6.02 به عنوان بهترین استراتژی پیشنهاد شده است.

   پژوهش حاضر باهدف بررسی ارتباط چندگانه بین تسهیم دانش، اعتماد سازمانی با خلاقیت کارشناسان پردیس فنی دانشگاه تهران انجام گرفته است. روش پژوهش از نظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری داده ها توصیفی – همبستگی به روش مدل معادلات ساختاری بوده است. جامعه آماری کلیه کارشناسان دانشکده فنی دانشگاه تهران بودند که تعداد 100 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده، انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده ها از پرسش نامه تسهیم دانش دیکسون (2007)، پرسش نامه اعتماد سازمانی الونن و همکاران (2008) و پرسش نامه خلاقیت رند سیپ (1979) استفاده شده است. داده های پژوهش پس از جمع آوری پرسش نامه ها و بر اساس سؤالات تحقیق و با استفاده از آزمون هایی نظیر t تک نمونه، ضریب رگرسیون و مدل معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که: 1-از بین مؤلّفه های تسهیم دانش، تسهیم ترتیبی و آشکار؛ از بین مؤلّفه های اعتماد سازمانی، اعتماد به همکاران و سازمان و خلاقیت کارشناسان از وضعیت مطلوبی برخوردار است، 2-از نظر کارشناسان پردیس فنی دانشگاه تهران از بین مؤلّفه های تسهیم دانش، مؤلّفه های تسهیم دانش پنهان و از بین مؤلّفه های اعتماد سازمانی، اعتماد به مدیر، از اهمیت بیشتری برخوردار است؛ و در نهایت 3- اعتماد سازمانی به طور مستقیم، بر تسهیم دانش اثرگذار بوده امّا بر خلاقیّت کارشناسان تأثیری ندارد؛ درحالی که تسهیم دانش بر خلاقیّت کارشناسان اثر مستقیمی دارد.

مقدمه: رشد حرفه ا ی یکی از دغدغه های امروز مدیران سازمان ها در بحث توسعه و آموزش کارکنان است. بررسی و آگاهی از کیفیت آموزش و نیز نتایج و بازده آموزش مدیران برای فرایند آموزش ضروری است که بدین طریق حلقه آموزشی تکمیل می شود. از این رو، ارزشیابی در مورد کیفیت آموزش ، پیش نیاز یک سیستم آموزشی موفق است. روش : تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری تمامی معاونان و مدیران شعب مناطق 9 گانه استان های کشور (460نفر) در سال 1395 هستند. تعداد نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان تعداد (210) نفر است که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. ابزار تحقیق ، دو پرسشنامه محقق ساخته براساس مدل کرک پاتریک است. روایی صوری و محتوایی آن با استفاده از نظر اساتید دانشگاه ، خبرگان و کارشناسان آموزش تأیید شد. ضریب پایایی با استفاده از روش آلفای کرونباخ برای ابزارهای اول و دوم 96/0 و 90/0 به دست آمد. در تحلیل داده های کمّی از آمار توصیفی فراوانی و درصد ، میانگین، انحراف معیار و آمار استنباطی t تک نمونه ای ، آزمون فریدمن برای رتبه بندی موضوعات آموزشی و t وابسته یا زوجی استفاده شد. یافته ها: با توجه به یافته ها، کیفیت برگزاری دوره های آموزشی مدیریت بحران پایه در سطح واکنش با میانگین 14/4 و سطح یادگیری با میانگین 08/4 در سطح مطلوب ارزیابی شده است. نتایج t تک نمونه ای برای تعیین معنی داری اثربخشی آموزش در سطح واکنش و یادگیری نشان داد t محاسبه شده در سطح 05/0=α معنی دارست. اولویت بندی موضوعات آموزشی در سطح واکنش و یادگیری نشان داد که بالاترین رتبه مربوط به موضوع آموزشی مقدمه ای بر مدیریت و فرماندهی سانحه و کم ترین امتیاز مربوط به موضوع شناخت سوانح با تأکید بر سوانح شایع ایران می باشد. محاسبه t وابسته یا زوجی نشان داد که میانگین نمره پیش آزمون 98/6 و میانگین نمره پس آزمون 76/7 است. مقدار تی جدول با درجه آزادی 209 در سطح 05/0p< معنی دار است. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که دوره آموزشی مدیریت بحران پایه در دو سطح واکنش و یادگیری طبق مدل کرک پاتریک اثربخش بوده است. بین میانگین پیش آزمون و پس آزمون نمونه ها در سطح 05/0p< تفاوت معنی داری وجود دارد. همچنین، از نظر شرکت کنندگان میزان کیفیت دوره های آموزشی و کل دوره در سطح مطلوب ارزیابی شده است.

هدف پژوهش حاضر طراحی الگویی برای شناسایی فرایند دانش آفرینی در دانشگاه است. روش پژوهش از نوع آمیخته اکتشافی است و در بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 14 نفر از متخصصان و صاحب نظران فرایند دانش آفرینی در دانشگاه شناسایی شد. در بخش کمّی در قالب روش پژوهش توصیفی-تحلیلی و از طریق ابزار پرسشنامه پژوهشگرساخته نظرها و دیدگاه های اعضای هیئت علمی «دانشگاه تهران» گردآوری شد. درنتیجه تحلیل های داده های بخش کیفی، فرایند دانش آفرینی در دانشگاه شامل 8 مرحله به شرح زیر شناسایی شد: برانگیختن حس کنجکاوی؛ خلق ایده؛ گردآوری داده و اطلاعات در مورد ایده؛ به اشتراک گذاشتن ایده با دیگران؛ سازمان دهی ایده؛ آزمایش ایده، تحلیل نتایج حاصل از آزمایش ایده و نشر و اشاعه. درنهایت نتایج تحلیل کمّی به منظور برازش الگوی پیشنهادی برای فرایند دانش آفرینی در دانشگاه نشان می دهد که الگوی شناسایی شده برازش مطلوبی دارد.

هدف از تحقیق حاضر بررسی رابطه بین میزان انواع تعامل دانشجویان گروه فنی مهندسی مؤسسه آموزش عالی مهر البرز با عملکرد تحصیلی آنها است. جامعه آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان زن و مرد دانشکده فنی مهندسی این دانشگاه و روش نمونه گیری به روش نمونه گیری تصادفی ساده است. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته است که روایی آن را استادان و خبرگان یادگیری الکترونیکی تأیید کرده اند و پایایی آن به وسیله آلفای کرانباخ تأیید شده است، همچنین معدل دانشجویان به عنوان شاخص عملکرد تحصیلی در نظر گرفته شد. برای تحلیل داده ها از آزمونهای T دو گروه مستقل و همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شده است.نتایج مربوط به بررسی پرسشهای پژوهش نشان داد که میانگین به دست آمده برای انواع تعامل در دوره های یادگیری الکترونیکی مهر البرز 94/2 بود، که نشان دهنده این است که انواع تعامل در این دانشگاه در سطح نسبتاً مطلوب قرار دارد، هم چنین بین تمام مؤلفه ها ی تعامل و عملکرد تحصیلی همبستگی مثبت و معناداری در سطح 05/0 وجود داشت؛ ضریب همبستگی تعامل دانشجو با محتوا و عملکرد تحصیلی 31/0، تعامل دانشجو با دانشجو 48/0، تعامل دانشجو با استاد 51/0، و تعامل دانشجو با دستیار 31/0 بود. مؤلفه هایی که بیشترین توان پیش بینی عملکرد تحصیلی را داشت تعامل دانشجو با استاد و تعامل دانشجو با دانشجو بود، علاوه بر آن بین میزان انواع مؤلفه های تعامل با اشتغال و جنسیت تفاوت معناداری وجود ندارد و فقط در مؤلفه تعامل دانشجو محتوا و دانشجو دستیار آموزشی با تجربه فنّاوری اطلاعات تفاوت معناداری وجود دارد؛ به عبارت دیگر، دانشجویانی که از تجربه فنّاوری اطلاعات برخوردارند می توانند تعامل بیشتری با محتوا و دستیار آموزشی برقرار کنند.

هدف از انجام این پژوهش، شناسایی چالش های پیاده سازی راهبرد های منابع انسانی در شرکت برق منطقه ای خراسان و دسته بندی این چالش هاست. در انجام این پژوهش، از روش کیو به عنوان یکی از روش های آمیخته اکتشافی استفاده شد. شرکت کنندگان این پژوهش، مدیران و کارشناسان شرکت برق منطقه ای خراسان بودند. با ایجاد فضای گفتمان، ارزیابی و جمع بندی فضای گفتمان انجام شد و با استفاده از نظرهای خبرگان، عبارت های کیو انتخاب شدند. بعد از مرتب سازی عبارت ها و تکمیل پرسشنامه کیو به وسیله شرکت کنندگان، داده ها با روش تحلیل عاملی کیو تحلیل شد. تحلیل داده ها نشان داد که می توان دوازده الگوی ذهنی متمایز را در میان شرکت کنندگان تحقیق در مورد چالش های پیاده سازی راهبرد های منابع انسانی در شرکت مورد مطالعه، شناسایی کرد. سپس راهکارهایی مانند «اولویت دهی به برنامه ریزی منابع انسانی نسبت به برنامه ریزی منابع غیر انسانی» پیشنهاد شد تا شرکت بتواند در پیاده سازی راهبرد های منابع انسانی از این پیشنهادها استفاده کند.

هدف: ارائه الگوی مناسبی برای ارزیابی کیفیت خدمات ارائه شده به دانشجویان مؤسسات آموزش مجازی، به عنوان مشتریان اصلی این نهاد با توجه به ویژگی های خاص این دانشگاه ها و شیوه آموزش الکترونیکی است. روش: در این تحقیق پس از بررسی ادبیات تحقیق در مورد سنجش کیفیت خدمات در حوزه های مختلف، 42 شاخص اصلی تأثیرگذار در کیفیت خدمات دانشگاه های الکترونیکی استخراج شد و پس از نظرسنجی از خبرگان، مدل نهایی متشکل از هشت بعد تربیتی، فناوری، صفحات ارتباطی، ارزیابی، مدیریتی، پشتیبانی منابع، اخلاقی و آموزشگاهی، مبتنی بر مدل هشت وجهی بدرال خان[i] طراحی شد. روایی پرسشنامه به طریق روایی محتوا و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ[ii] تأیید شد. بر اساس شاخص های شناسایی شده، پرسشنامه در جامعه آماری متشکل از 390 دانشجوی مؤسسه به شکل الکترونیکی توزیع و در نهایت 198 پاسخنامه به محققان برگشت و نتایج تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل ساختاری حاکی از برازش مدل در حالت کلی است. همچنین نتایج نشان می دهند که عامل آموزشگاهی بیشترین، و عامل مدیریتی کمترین ارتباط را در کیفیت خدمات بخش دانشجویان دارند. به علاوه نتایج سنجش در مؤسسه الکترونیکی مهرالبرز نشان دهنده بیشترین سطح کیفیت در عامل اخلاقی مرتبط با یادگیری الکترونیکی و بیشترین ضعف در عامل ارزیابی در این مؤسسه است. <br clear="all" /> [i]Badrul H.Khan   [ii]Cronbach

هدف این پژوهش بررسی رابطه فرهنگ خوش بینی علمی معلمان با ساختار توانمندساز مدارس ابتدایی شهر تهران است. روش تحقیق از نوع همبستگی است. جامعه آماری موردنظر، کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران و نمونه آماری شامل 250 نفر است که به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده اند. ابزار تحقیق، پرسشنامه فرهنگ خوش بینی علمی و ساختار توانمندساز هوی و همکارانش است. نتایج تحقیق حاکی از رابطه ی مثبت و معنی دار بین فرهنگ خوش بینی علمی و عوامل آن با ساختار توانمند ساز است و همچنین از میان عوامل خوش بینی علمی، عامل اعتماد به دانش آموزان و والدین بالاترین همبستگی(616.) را با ساختار توانمند ساز داشته و عوامل حس کارآمدی با ضریب همبستگی(612.) و تأکید علمی با ضریب همبستگی(601.) در رتبه های بعدی قرار دارند. درآخر تشکیل انجمن های خبرگی و داشتن نماینده ای از اولیا در مدرسه نیز پیشنهاد می گردد.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی نیازهای یادگیری اعضای هیئت علمی فعال در محیط یادگیری الکترونیکی (برخط) است. روش تحقیق از نظر هدف کاربردی و از منظر گردآوری داده ها، توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری شامل تمام اعضای هیئت علمی همکار مؤسسه آموزش عالی مهر البرز (اولین مؤسسه آموزش عالی الکترونیکی در ایران) در سال تحصیلی 1393-1394 است که با استفاده از روش سرشماری کامل انتخاب شده اند. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته بوده است. برای تحلیل داده ها از روش آماری t تک متغیره استفاده شده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که نیازهای یادگیری مدرسان شامل سه دسته، نیازهای قبل از تدریس (ایجاد انگیزه برای یادگیری الکترونیکی، تعهد حرفه ای و اخلاق، مهارت های فنی، به روزرسانی منابع و روش تدریس، پرورش خلاقیت در محیط یادگیری الکترونیکی)، حین تدریس (مدیریت زمان، ارزیابی در طول ترم، ارائه بازخورد، تعامل و برقراری ارتباط در محیط یادگیری الکترونیکی، هدایت دانشجویان در انجام پژوهش) و بعد از تدریس (ارزیابی نهایی، ارتباط با دانشجو پس از اتمام دوره) است که از بین آن ها نیازهای قبل از تدریس اهمیت ویژه ای دارد.

تحقیق حاضر باهدف بررسی ارتباط چندگانه بین سرمایه روان شناختی، رهبری تحولی با خلاقیت کارکنان در مؤسسه مطالعات انرژی انجام گرفته است. با استفاده از روش تحقیق همبستگی 50 نفر از کارشناسان به صورت هدفمند (غیر تصادفی) انتخاب شدند. داده های تحقیق پس از جمع آوری پرسشنامه ها و بر اساس سؤالات تحقیق و با استفاده از آزمون t تک نمونه، ضریب رگرسیون و مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار AMOS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق حاکی از آن است که؛ 1- سرمایه روان شناختی و ابعاد آن (اعتماد به نفس/ خود کارآمدی، خوش بینی، امیدواری و انعطاف پذیری)، رهبری تحولی و ابعاد آن (نفوذ آرمانی، ترغیب ذهنی، انگیزش الهام بخش و ملاحظات فردی) و خلاقیت کارکنان از وضعیت مطلوبی برخوردار است، 2- ازنظر کارکنان از بین مؤلفه های سرمایه روان شناختی، مؤلفه های انعطاف پذیری و اعتمادبه نفس و از بین مؤلفه های رهبری تحولی ملاحظات فردی، نفوذ آرمانی و ترغیب ذهنی بیشترین اهمیت را دارا بوده اند. 3- رهبری تحولی به طور مستقیم بر سرمایه روان شناختی و خلاقیت کارکنان اثر گدار است درحالی که سرمایه روان شناختی تأثیری بر میزان خلاقیت کارکنان ندارد

این پژوهش باهدف شناسایی و اولویت بندی عوامل فردی (به عنوان درونداد) مؤثر بر دانش آفرینی اعضای هیئت علمی در دانشگاه تهران طراحی و اجراشده است. روش تحقیق از نوع آمیخته اکتشافی است که در دو بخش کیفی و کمّی صورت پذیرفته است. در بخش کیفی از طریق مصاحبه نیمه ساختاریافته با 14 نفر از متخصصان و صاحب نظران (در زمینه دانش آفرینی در دانشگاه) که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بودند، عوامل فردی مؤثر بر دانش آفرینی اعضای هیئت علمی شناسایی شدند. در بخش کمّی در قالب روش تحقیق توصیفی-پیمایشی، با توجه به عوامل شناسایی شده و از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته نظرات و دیدگاه های 212 نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه تهران در این خصوص گردآوری شد. درنتیجه تحلیل های بخش کیفی عوامل خلاقیت، اخلاق حرفه ای، توانایی مدیریت زمان، انگیزش، یادگیری فردی، مسئولیت های تدریس و مهارت های پایه ای دانش آفرینی به عنوان عوامل فردی مؤثر بر دانش آفرینی در دانشگاه شناسایی شدند. سپس داده های به دست آمده از طریق معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار SmartPLS مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از پردازش داده ها نشان داد که اولاً الگوی به کار گرفته شده، مدل نظری قوی برای پیش بینی دانش آفرینی در دانشگاه بوده و ثانیاً همه روابط مستقیم میان متغیرهای مدل معنادار بوده است.

هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی رابطه فرهنگ اعتماد وعملکرد معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران" می باشد.این پژوهش در حیطه پژوهش های توصیفی و از نوع همبستگی است. جامعه آماری کلیه معلمان مدارس ابتدایی شهر تهران و نمونه آماری شامل 150 نفر می باشد که به روش تصادفی چندمرحله ای انتخاب شده اند. ابزار تحقیق، پرسشنامه اعتماد هویو موران و پرسشنامه استاندارد ارزیابی عملکرد آموزش و پرورش ایرانمی باشد.نتایج تحقیق حاکی از رابطه ی مثبت و معنی دار کلیه عوامل فرهنگ اعتماد با عملکرد معلمان است همچنین از میان عوامل فرهنگ اعتماد، عامل اعتماد معلمان به مدیران بالاترین همبستگی(63/0) را با عملکرد معلمان داشته و عامل اعتماد معلمان به همکاران دارای ضریب همبستگی51/0می باشد. عامل اعتماد معلمان با ذی نفعان (اولیا و دانش آموزان) نیز رابطه متوسط اما معنی داری با عملکرد معلمان دارد. میزان همبستگی نمره کل فرهنگ اعتماد با عملکرد معلمان 56/0 بدست آمد که نشان دهنده ارتباط مثبت و معنی دار فرهنگ اعتماد با عملکرد می باشد.نتایج تحلیل رگرسیون نیز بیانگر آن است که با ورود همزمان کلیه عوامل اعتماد، حدود 42/0 تغییرات مربوط به عملکرد فردی معلمان را می توان با آنها پیش بینی نمود و مابقی تغییرات(58درصد) مربوط به سایر عوامل است. همچنین مشاهده می شود که از میان عوامل فرهنگ اعتماد، عامل اعتماد به مدیر با ضریب بتای 45/0 در سطح معناداری 01/0 > p بیشترین نقش را در پیش بینی عملکرد معلمان داشته و پس از آن به ترتیب عوامل اعتماد به همکاران (با ضریب بتای 37/0) و سپس اعتماد به ذینفعان (با ضریب بتای 28/0) در سطح معناداری05/0 > p قراردارند. بنابراین مدیران و معلمان باید از پیامدهای مخرب عدم اعتماد در مدارس آگاهی یافته و دانش ایجاد اعتماد را فراگرفته چرا که فرهنگ اعتماد نقش تعیین کننده ای در عملکرد اعضای مدرسه دارد.