علی نظریان

مقدمه: هدف از این پژوهش، طراحی مدل ارزش گذاری اقتصادی مبتنی بر تمایل به پرداخت در ورزش بود.روش پژوهش: 170 نفر به عنوان نمونه آماری از میان صاحب نظران آگاه به موضوع ارزش گذاری ورزشی به صورت هدفمند و در دسترس انتخاب شدند. از پرسشنامه محقق ساخته برای جمع آوری داده ها استفاده شد. روایی محتوایی آن توسط 11 تن از صاحب نظران و استادان دانشگاهی و پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ (89/0) تأیید شد. تجزیه وتحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار Smart PLS 3 انجام گرفت.یافته ها: نتایج نشان داد که عوامل تعیین کننده ارزش پدیده هدف ورزشی به ترتیب بر جامعه ادراک کننده ارزش (920/0)، قابلیت های ارزشی (881/0) و روش ارزش گذاری (838/0) تأثیر معنا داری دارد. همچنین به ترتیب جامعه ادراک کننده ارزش (524/0) و قابلیت های ارزشی (317/0) بر ارزش اقتصادی کل پدیده ورزشی اثر معنا داری دارند. در نهایت روش ارزش گذاری با (662/0) و ارزش اقتصادی کل با (261/0) بر تمایل به پرداخت برای پدیده ورزشی اثر معنا داری دارند.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تمایل به پرداخت ذی نفعان یک پدیده ورزشی به منظور ارزش گذاری اقتصادی آن تحت تأثیر پنج عامل کلی شامل عوامل تعیین کننده و اثرگذار بر ارزش پدیده، قابلیت های ارزشی، جامعه ادراک کننده ارزش، روش ارزش گذاری و ارزش های اقتصادی کل منتج از پدیده قرار دارد که پژوهشگران و سیاستگذاران حوزه ورزش می توانند از آن استفاده کنند.

هدف این پژوهش بررسی اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی و خودکارآمدی معلمان تربیت بدنی، نقش میانجی جو اخلاقی بود. روش پژوهش توصیفی – پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش، تمامی معلمان تربیت بدنی استان اصفهان (1497:N) بودند؛ که بر اساس جدول کرجسی و مورگان حجم نمونه 320 نفر به صورت تصادفی در دسترس و هدفمند انتخاب شدند. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مدیریت دانش نیومن و کنراد (1999)، پرسشنامه استاندارد توانمندسازی کارکنان اسپریتزر (1995)، پرسشنامه استاندارد خودکارآمدی معلمان اسچان - موران و وولفوک (2001) و پرسشنامه استاندارد جو اخلاقی ویکتور و کولن (1988) استفاده شد، که روایی محتوایی و صوری پرسشنامه ها توسط صاحب نظران (12 نفر)، تأئید شدند. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (0.823) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری در نرم افزارهای PLS3-SPSS24 استفاده شده است. نتایج نشان داد که اثر مدیریت دانش بر توانمندسازی (0.172) و خودکارآمدی (0.283) معلمان تربیت بدنی معنی دار بود، اما اثر آن بر جو اخلاقی (0.058) معلمان معنی دار نشد. همچنین اثر جواخلاقی بر توانمندسازی (0.410) و خودکارآمدی (0.267) معلمان تربیت بدنی معنی دار بود. در نهایت مدیریت دانش بر توانمندسازی (0.023) و خودکارآمدی (0.158) معلمان تربیت بدنی با میانجی گری جو اخلاقی اثر معنی داری نداشت. به صورت کلی بر اساس مدل، می توان گفت با اجرا و بهبود اقدامات مدیریت دانش که بی شک منجر به تمایل معلمان مبنی بر دانش محور شدن خواهد شد، می توان تمایل آن ها نسبت به افزایش روحیه توانمندسازی و خودکارآمدی را ارتقاء داد

هدف پژوهش حاضر بررسی اثر هوش فناوری بر عملکرد پایدار کسب و کارهای ورزشی با نقش میانجی چابکی سازمانی و قابلیت های چابکی مشتری است. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های هوش فناوری، چابکی سازمانی، چابکی مشتری و عملکرد پایدار کسب و کارهای ورزشی استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران و افراد مشغول در کسب و کارهای ورزشی بودند که از طریق نمونه گیری در دسترس و به صورت آنلاین انتخاب شدند (250 نفر). از نرم افزارهای SPSS نسخه 27 جهت آمار توصیفی و Smart PLS نسخه 3.2 جهت مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد اثر هوش فناوری بر عملکرد پایدار کسب و کارهای ورزشی معنی دار نبود (۰.۰۷۳β=)، اما هوش فناوری تأثیر مثبت و معنی داری بر چابکی سازمانی و قابلیت چابکی مشتری دارد (۰.۶۶؛ ۰.۶۰۴β=)؛ همچنین اثر چابکی سازمانی و قابلیت های چابکی مشتری بر عملکرد پایدار کسب و کارهای ورزشی مثبت و معنی دار بود (۰.۳۱۸؛ ۰.۵۱۳β=). در نهایت اثر هوش فناوری بر عملکرد پایدار کسب و کارهای ورزشی با نقش میانجی چابکی سازمانی و چابکی مشتری مثبت و معنی دار بود (0.210؛0.310β=). با توجه به یافته های حاضر عملکرد پایدار کسب و کار ورزشی را می توان از طریق نقش واسطه ای چابکی سازمانی و قابلیت های چابکی مشتری به دست آورد. در این میان هوش فناوری با نقش میانجی چابکی سازمانی و مشتری نقش مهمی در استفاده مؤثر و کارآمد در به کارگیری فناوری های نوین و تشخیص نیازهای مشتری و طراحی محصولات و خدمات جدید ایفا می کند که منجر به عملکرد پایدار می شود.

هدف از پژوهش حاضر، شناسایی و رتبه بندی عوامل مؤثر بر گرایش جامعه به ورزش همگانی از طریق رسانه ها بوده است. این مطالعه به صورت ترکیبی، با بهره گیری از دو رویکرد پژوهش کیفی و کمی به طریق متوالی و با استفاده از روش دلفی، با جامعه آماری متشکل از 9 نفر از استادان مدیریت ورزشی و فعالان باتجربه در رسانه های ورزشی انجام گرفته که به صورت هدفمند انتخاب شده اند. یافته های پژوهش نشان داد که ترغیب مشارکت اجتماعی به ورزش همگانی از طریق شبکه های اجتماعی، اطلاع رسانی از طریق شبکه های اجتماعی و افزایش فرهنگ ورزش همگانی از طریق شبکه های اجتماعی، همگی با ضریب توافق 0/782 به عنوان مهم ترین عوامل شناخته شده و مؤلفه های اطلاع رسانی با ضریب تشابه0/732 فرهنگ سازی با ضریب تشابه 0/706 و آموزش با ضریب تشابه 683/0 به ترتیب، از مهم ترین نقش های رسانه در گرایش جامعه به ورزش همگانی بوده اند.

هدف از این پژوهش بررسی اثر بازاریابی حسی بر ارتقاء برند اماکن ورزشی بود. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف کاربردی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مشتریان اماکن ورزشی منتخب شهر مشهد بود. نمونه پژوهش از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند (348 نفر). برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه بازاریابی حسی یوچارونکیت (2015) و ارتقاء برند رضوی (1395) استفاده شد. روایی محتوایی آن توسط 11 تن از صاحب نظران و اساتید دانشگاهی و پایایی آن نیز با آزمون آلفای کرونباخ (84/0) تأیید گردید. تجزیه و تحلیل داده ها به روش معادلات ساختاری و با استفاده از نرم افزار AMOS ورژن 24 و آزمون ضریب همبستگی پیرسون (SPSS 24) انجام شد. بر اساس نتایج تحقیق در مجموع، بازاریابی حسی و 5 مؤلفه آن (حواس، احساس، تفکر، عمل و رابطه) بر روی ارتقاء برند اماکن ورزشی منتخب شهر مشهد اثرگذار است. با توجه به این مؤلفه ها به مسئولین و مدیران اماکن ورزشی توصیه می شود جهت بهره مندی هر چه بیشتر از مزایای بازاریابی حسی بر روی برندهای ورزشی خود، استفاده از تکنیک های بازاریابی حسی را در برنامه های استراتژیک خود قرار دهند.

هدف از پژوهش حاضر بررسی مؤلفه های تأثیرگذار در جذب گردشگران ورزشی به استان گیلان است. مطالعهحاضر یک مطالعه توصیفی و پیمایشی و از روش دلفی بوده و جامعه آماری آن متشکل از 12 نفر از اساتید مدیریت ورزشی و مدیریت گردشگری و متخصصان تورهای گردشگری می باشند که به روش هدفمند انتخاب شده اند در ابتدا ، دوره های دلفی تا ایجاد توافق نظری میان خبرگان ادامه یافت و نتایج آن از طریق ضریب توافق کندال به وسیله بسته نرم افزاری SPSS نسخه 23 تجزیه و تحلیل شد، سپس مهم ترین مؤلفه ها در جذب گردشگران ورزشی به روش تاپسیس از طریق نرم افزار اکسل شناسایی و رتبه بندی شد، یافته های تحقیق نشان دادن که آشنایی مدیران با بازاریابی گردشگری ورزشی با میانگین وزنی: 8.43، خدمات ارزان و با کیفیت با میانگین وزنی: 8.25، وجود نواحی ساحلی و دسترسی آسان به جنگل و دریا با میانگین وزنی: 7.90، وجود افراد متخصص و کار آشنا با میانگین وزنی: 7.82، سیستم های حمل و نقل استاندارد و ایمن با میانگین وزنی: 7.75 و معرفی مناسب محل با میانگین وزنی: 7.72 و با توجه به ضریب توافق خبرگان: 7.91 به عنوان مؤثرترین عامل ها انتخاب شدند و نتایج روش تاپسیس نشان داد که مؤلفه های مدیریتی با ضریب تشابه: 0.717و مؤلفه های زیرساخت با ضریب تشابه: 0.685 برای گردشگران ورزشی می بایست تقویت یافته تا بتوان در آینده از گردشگران بیشتری چه در زمینه ورزشی و چه در هر زمینه دیگری در استان گیلان میزبانی کرد .  

هدف از این پژوهش ارزیابی الگوی حاکم در تربیت بدنی مدارس از دیدگاه معلمان بر اساس معیارهای انجمن ملی ورزش و تربیت بدنی می باشد. این پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و از حیث ماهیت، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری شامل کلیه دبیران ورزش استان گیلان بود (840 نفر). جهت تعیین حجم نمونه آماری از جدول مورگان استفاده شد که از طریق نمونه گیری خوشه ای، 270 دبیر ورزش به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد ارزیابی عملکرد معلمان انجمن ملی تربیت بدنی و ورزش استفاده شد. روایی صوری پرسش نامه به تأیید صاحب نظران (10 نفر) رسید و همچنین، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (966/0) و پایایی ترکیبی محاسبه و تأیید شد. تحلیل یافته ها با استفاده از نرم افزارهای SPSS و PLS در سطح P≤0.05 انجام گرفت. نتایج نشان داد که به ترتیب بعد حرفه ای گرایی بیشترین نقش را با تبیین 95 درصد، سپس بعد از آن بعد آموزش 94 درصد، متغیر یادگیری دانش آموزان با تبیین 86 درصد، بعد بعد مدیریت و سازماندهی با 86 درصد و در نهایت بعد جو یادگیری با 85 درصد از تغییرات متغیر ارزیابی عملکرد معلمان تربیت بدنی می کرد. همه ابعاد تحقیق با بار عاملی بالایی در ارزیابی عملکرد معلمان موثر بودند؛ این ابعاد بسته به ارزش ها و سیاست های حاکم بر ورزش مدارس می توانند به عنوان یک ابزار خودارزیابی برای بررسی عملکرد معلمان تربیت بدنی و ورزش کشور مورد استفاده قرار گیرد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر انگیزه داوطلبان بر رضایت مندی، نگرش و پشتیبانی از یک رویداد ورزشی بود. روش شناسی: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری ، کلیه داوطلبان سیزدهمین المپیاد فرهنگی ورزشی دانشجویان بودند (200 نفر). با استفاده از جدول مورگان و نمونه گیری تصادفی ساده، 128 داوطلب به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری، پرسشنامه ی ترجمه شده ی لی و همکاران (2014) بود. روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (10 نفر) تأیید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای انگیزه درونی و نوع دوستی اثر مستقیم و معنی داری بر رضایت مندی دانشجویان داشتند؛ اما تأثیر انگیزه بیرونی و تعصب به دانشگاه بر رضایت مندی معنی دار نبود. همچنین متغیر رضایت مندی بر نگرش به داوطلبی اثر مستقیم و معنی داری دارد؛ اما اثر معنی داری بر نگرش به محل ندارد و نگرش به داوطلبی بر نگرش به محل اثر مستقیم و معنی داری دارد و اما بر پشتیبانی محل اثر معنی داری ندارد و تأثیر نگرش به محل بر پشتیبانی محل معنی دار بود. نتیجه گیری: براساس پیوستار اثر عوامل انگیزشی – رضایت مندی – نگرش داوطلبی – پشتیبانی محل، به نظر می رسد سازه های روانشناختی با مرجع ادراک درونی در مشارکت داوطلبی اقشار دانشجو اثر تعیین کننده تری دارد؛ از این رو پیشنهاد می شود در سیستم داوطلبی و شیوه سرپرستی داوطلبان، عوامل درونی در اولویت قرار بگیرد.

این پژوهش با هدف ارائه چارچوبی برای تحلیل سیستماتیک فرایند تولید تا مصرف کالاهای ورزشی ایرانی انجام شده است. روش پژوهش از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک بود. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران و کارشناسان شرکت های تولیدی ورزشی، اساتید اقتصاد و بازاریابی ورزشی، فروشنده های فروشگاه های ورزشی، مدیران بازاریابی و بازاریاب های محصولات ورزشی) و جامعه اطلاعاتی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برمبنای اشباع نظری و به صورت هدفمند و در دسترس، نمونه گیری شدند و از آن ها نظرخواهی شد (22 نفر و 54 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی، ضریب کاپا). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده شد. چارچوب تحلیلی ارائه شده شامل شش فاز محیط، مدیریت، تولید، توزیع، مصرف و پیامد بود؛ به طوری که دربرگیرنده نُه منظر کلی شامل محیط بین الملل، محیط داخلی، مدیریت راهبردی، کارآمدسازی تولید، سازمان دهی توزیع داخلی، توسعه صادرات، توسعه مصرف داخلی، زمینه یابی مصرف خارجی و توسعه پایدار بود. مدل مفهومی برخاسته از چارچوب کُدها به صورت یک سیستم فرایندی از تولید تا مصرف (از محیط به پیامد) ترسیم شد. به طورکلی، نتایج پژوهش نشان داد که عوامل تعیین کننده در رونق بخشی بازار محصولات ورزشی ایرانی به حوزه خاصی مانند سیستم تولید، بازاریابی یا فرهنگ مصرف کنندگان محدود نیست؛ بلکه در فرایند تولید تا مصرف جاری است و هر مرحله نیازمند راهبردی ویژه است.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تعامل اجتماعی و تبادل بین اعضای گروه های داوطلبی بر مدیریت داوطلبی رویداد ورزشی بود. این پژوهش، ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث ماهیت، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری متشکل از همه داوطلبان سیزدهمین المپیاد فرهنگی ورزشی دانشجویان بود (200 نفر). با توجه به تعداد متغیرهای پنهان، حداقل حجم نمونه برابر با 120 نفر بود که ازطریق نمونه گیری تصادفی ساده، 128 داوطلب به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ترجمه شده کیم و همکاران (2016) استفاده شد. روایی صوری پرسش نامه به تأیید صاحب نظران (10 نفر) رسید و همچنین، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی برازش مدل، از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و پی. ال. اس استفاده شد. نتایج نشان داد که تبادل بین اعضای گروه های داوطلبی، تأثیر مثبتی بر توصیه به تجربه کردن فعالیت داوطلبی به دیگران داشت. همچنین، رابطه معناداری بین تبادل اعضا با قصد مشارکت مجدد و توصیه وجود داشت. همچنین، براساس نتایج، بین تعامل اجتماعی و تبادل اعضا رابطه معناداری وجود داشت؛ اما، بین تعامل اجتماعی و قصد مشارکت مجدد رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه به نتایج می توان گفت که مسئولان ورزش دانشجویی باید وقت بیشتری را برای بررسی تأثیر تعامل اجتماعی داوطلبان و تعامل اعضای داوطلبی، به عنوان اصلی ترین متغیر تأثیرگذار در مدیریت داوطلبی درجهت مشارکت مجدد و توصیه به همکاری در رویدادهای ورزشی صرف کنند.

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل مؤثر بر قضاوت داوران لیگ برتر فوتبال ایران است. 23 نفر از داوران لیگ برتر فوتبال ایران که درجة ملی داشتند، با میانگین سن 5/6 ± 2/30 سال و سابقه داوری 4/6 ± 3/10 سال در این پژوهش شرکت کردند. از پرسشنامه تعدیل شدة اندریو و همکاران (2006) برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. در این پژوهش تأثیرشاخص هایی مانند: عوامل فردی (عقیده، تمرکز، کنترل)، عوامل تجربی (شخصیت، زندگی شخصی، تجربه) و عوامل موقعیتی (عوامل جمعیتی، واکنش بازیکنان، عوامل محیطی) در قالب 32 سؤال سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی) استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که سه عامل فوق در مجموع 9/58 درصد بر تصمیم گیری داوران تأثیر داشتند که عوامل موقعیتی (57/29 درصد) بیشترین تأثیر را بر قضاوت داوران داشت و عوامل تجربی (32/16 درصد) و فردی (07/13 درصد) در رتبه های بعدی قرار داشتند. در بین عوامل موقعیتی، دخالت و اعتراض بازیکنان و مربیان با 81/0 و 80/0 درصد بیشترین تأثیر را بر قضاوت داوران داشتند. همچنین در مورد تأثیر بازی خانگی و خارج از خانه بر قضاوت، داوران معتقد بودند که بازیهای خانگی تأثیری بر نتیجه قضاوت آنها ندارد (6/82 درصد). در نهایت، با توجه به تأثیرگذار بودن نقش داوران در سرنوشت تیم هایی که برای رسیدن به قهرمانی در لیگ، هزینه های هنگفتی را متحمل شده اند، ضروری است در مورد کاهش اثر این عوامل بر قضاوت داوران تدابیر مهمی اندیشیده شود. بدیهی است با این عمل، میزان اعتراض طرفداران تیم ها کاهش مییابد و میتوان از عواقب و مشکلات قضاوت ضعیف داوران در پایان بازیها کاست.