پریسا اکبری

هدف این پژوهش طراحی مدل مدیریت کیفیت نظام آموزش تربیت بدنی و ورزش در مدارس بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی، از حیث ماهیت توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش تمامی استادان مدیریت ورزشی، معاونان و کارشناسان وزارت آموزش و پرورش و معلمان تربیت بدنی و ورزش بودند و نمونه آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد و روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (14 نفر)، تأیید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (99/0) و پایایی ترکیبی محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار PLS3-SPSS24 استفاده شد. نتایج نشان داد که برنامه ریزی کیفیت آموزش اثر معنا داری بر فرایند برنامه آموزشی (31/62) دارد، اما بر نتایج (20/1) آن به طور مستقیم اثر ندارد. همچنین متغیر فرایند به طور مستقیم اثر معنا داری بر نتایج برنامه آموزشی دارد (05/11). نتایج فرضیه میانجی نیز حاکی از این بود که برنامه ریزی کیفیت آموزشی بر نتایج آن از طریق متغیر میانجی فرایندها اثر معناداری دارد (13/11). بنابراین می توان گفت که با استفاده از رویکرد سیستمی (توجه به ورودی ها؛ فرایندها و خروجی های سیستم) به منظور ارتقای تضمین کیفیت آموزش درس تربیت بدنی و ورزش گام برداشت و تمام این فرایندها را به صورت سیستم یکپارچه و مرتبط در نظر گرفت تا بتوان به نتایج مطلوبی در این زمینه دست یافت.

دوران تاریخ ایرانِ پیش از ورود اسلام، از لحاظ معرفت شناسی عمدتا" تحت فراروایتی بنام کیش مزدیسنا قرار دارد که بر تمام شئون زندگی اجتماعی، سیاسی و فرهنگی آن سایه افکنده است. برمبنای دکترین کیش مزدیسنا که بر هفت پایه "یکتایی اهورامزدا، پیامبری اشوزرتشت، پیرویِ از اشه، داشتنِ اندیشه، گفتار و کردارِ نیک، آزادی ِگزینشِ راه، پاداشِ کارِنیک و کیفرِ کارِزشت، جاودانیِ روان و رستاخیز" استوار است؛ خداوند جان و خرد، جهان را براساس هنجاری به نام اشه آفریده که بر تمام هستی حاکم است؛ حقیقتی محیط بر کیش زرتشت و حتی حکمت پیشازرتشتی، که درهمه مراتب؛ جهان هستی را به سوی کمال و رسیدن به اصل و مبدأ خلقت هدایت می نماید. از یک سو آفرینش اثر هنری در خلاء صورت نمی گیرد و در تعریف سنتی آن به کمال رساندن نفس خویش و به تبع آن نفس غیر است و ازسویی دیگر در هنر ایران؛ براساس جهان بینی پیشینیان که متکّی بر آموزه های یکتاپرستانه و خردمندانه بوده است ، فعل خلاق هنرمند، در طول فعل خلاق الهی و دقیقاً بر همان نحو، مبتنی بر نظم و اکمال لایق هر شیء است و هنرمند به دلیل دیالکتیک خرد خود با خرد مینوی است که از حقایق جهان مینوی آگاهی یافته و در فعل آفرینش هنری، به هر چیزی کمال لایق آن را می بخشد. این پژوهش ضمن بررسی و تفسیر ساده متون؛ با عنایت به بنیان های آموزه مزدایی و استفاده از منابع مکتوب و روش اسنادی و تحلیل و تفسیر متناسب این آموزه، رابطه اشه و اکمال را مورد بررسی قرار داده است. لذا ضمنِ تحلیلِ معنایی واژه اشه در متون مزدایی و پیشامزدایی؛ حضور مفاهیم هنر و زیبایی، تکامل، پویایی و حرکت؛ همچنین نظم و تعادل بررسی می گردد.

مقدمه و هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر انگیزه داوطلبان بر رضایت مندی، نگرش و پشتیبانی از یک رویداد ورزشی بود. روش شناسی: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری ، کلیه داوطلبان سیزدهمین المپیاد فرهنگی ورزشی دانشجویان بودند (200 نفر). با استفاده از جدول مورگان و نمونه گیری تصادفی ساده، 128 داوطلب به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری، پرسشنامه ی ترجمه شده ی لی و همکاران (2014) بود. روایی صوری پرسشنامه توسط صاحب نظران (10 نفر) تأیید شد. همچنین پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها و بررسی برازش مدل از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار PLS استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که متغیرهای انگیزه درونی و نوع دوستی اثر مستقیم و معنی داری بر رضایت مندی دانشجویان داشتند؛ اما تأثیر انگیزه بیرونی و تعصب به دانشگاه بر رضایت مندی معنی دار نبود. همچنین متغیر رضایت مندی بر نگرش به داوطلبی اثر مستقیم و معنی داری دارد؛ اما اثر معنی داری بر نگرش به محل ندارد و نگرش به داوطلبی بر نگرش به محل اثر مستقیم و معنی داری دارد و اما بر پشتیبانی محل اثر معنی داری ندارد و تأثیر نگرش به محل بر پشتیبانی محل معنی دار بود. نتیجه گیری: براساس پیوستار اثر عوامل انگیزشی – رضایت مندی – نگرش داوطلبی – پشتیبانی محل، به نظر می رسد سازه های روانشناختی با مرجع ادراک درونی در مشارکت داوطلبی اقشار دانشجو اثر تعیین کننده تری دارد؛ از این رو پیشنهاد می شود در سیستم داوطلبی و شیوه سرپرستی داوطلبان، عوامل درونی در اولویت قرار بگیرد.

هدف از این پژوهش ارائه چارچوب تحلیلی الگوی تضمین کیفیت سیستم آموزش تربیت بدنی و ورزش در مدارس کشور بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد تحلیل سیستماتیک می باشد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (اساتید مدیریت ورزشی، معاونین و کارشناسان وزارت آموزش و پرورش و معلمان تربیت بدنی) و جامعه اطلاعاتی بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت بر مبنای اشباع نظری به صورت هدفمند و دردسترس نمونه گیری و نظرخواهی گردید (16 نفر و 30 سند). ابزارهای پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه نیمه ساختاریافته بود. روایی ابزار با استفاده از روش های روایی سنجی کیفی مطلوب ارزیابی شد (روایی محتوایی، ضریب کاپا). از روش کدگذاری و چارچوب بندی مفهومی برای تحلیل یافته ها استفاده گردید. چارچوب تحلیلی ارائه شده شامل سه بخش اصلی ورودی، فرایند و خروجی یا پیامد می باشد. بخش ورودی شامل اهداف، منابع، فرصت ها و ضرورت ها و فرایند شامل کیفیت مدیریت آموزش، کیفیت محیط آموزشی، کیفیت برنامه آموزشی، کیفیت امکانات آموزشی، کیفیت مدرس در فرایند تدریس، کیفیت مشارکت فراگیر، کیفیت تدریس و ارزشیابی مبتنی بر کیفیت می باشد. در نهایت پیامدهای سیستم شامل پیامدهای فردی، سازمانی و اجتماعی می باشد. بنابراین می توان گفت که عوامل تعیین کننده در کیفیت بخشی آموزش درس تربیت-بدنی و ورزش در مدارس محدود به بخش خاصی مانند برنامه ریزی کیفیت آموزش، فرصت ها، ضرورت ها و یا فرایندها آن نیست بلکه در سر تا سر سیستم وجود دارد و هر بخش جهت اجرای الگوی تضمین کیفیت آموزش، نیازمند یک راهبرد خاصی می باشد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تعامل اجتماعی و تبادل بین اعضای گروه های داوطلبی بر مدیریت داوطلبی رویداد ورزشی بود. این پژوهش، ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث ماهیت، توصیفی- پیمایشی بود. جامعه آماری متشکل از همه داوطلبان سیزدهمین المپیاد فرهنگی ورزشی دانشجویان بود (200 نفر). با توجه به تعداد متغیرهای پنهان، حداقل حجم نمونه برابر با 120 نفر بود که ازطریق نمونه گیری تصادفی ساده، 128 داوطلب به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسش نامه ترجمه شده کیم و همکاران (2016) استفاده شد. روایی صوری پرسش نامه به تأیید صاحب نظران (10 نفر) رسید و همچنین، پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه شد. برای تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی برازش مدل، از مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزارهای اس.پی.اس.اس و پی. ال. اس استفاده شد. نتایج نشان داد که تبادل بین اعضای گروه های داوطلبی، تأثیر مثبتی بر توصیه به تجربه کردن فعالیت داوطلبی به دیگران داشت. همچنین، رابطه معناداری بین تبادل اعضا با قصد مشارکت مجدد و توصیه وجود داشت. همچنین، براساس نتایج، بین تعامل اجتماعی و تبادل اعضا رابطه معناداری وجود داشت؛ اما، بین تعامل اجتماعی و قصد مشارکت مجدد رابطه معناداری وجود نداشت. با توجه به نتایج می توان گفت که مسئولان ورزش دانشجویی باید وقت بیشتری را برای بررسی تأثیر تعامل اجتماعی داوطلبان و تعامل اعضای داوطلبی، به عنوان اصلی ترین متغیر تأثیرگذار در مدیریت داوطلبی درجهت مشارکت مجدد و توصیه به همکاری در رویدادهای ورزشی صرف کنند.