محمد حامی

هدف از تحقیق حاضر شناسایی و تحلیل عوامل موثر بر فساد مالی در صنعت ورزش میباشد. تحقیق حاضر از منظر پارادایم از نوع تحقیقات تفسیری، رویکرد کیفی، استراتژی گرندد تئوری میباشد. روش جمع آوری داده ها در تحقیق به شکل مصاحبه عمیق با 15 نفر از خبرگان و مدیران اجرایی حوزه وزارت ورزش، اساتید حوزه قضا، و متخصصان حوزه مدیریت ورزشی می باشد. روش نمونه گیری به صورت غیر احتمالی و گلوله برفی بوده و مصاحبه ها تا جایی ادامه پیدا کرد که اشباع نظری در خصوص سوالات و اهداف تحقیق حاصل گردید. فرمت داده ها به دو صورت صوت و متن بوده و تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم افزار MAXQDA18 انجام گردید. محقق پس از کدگذاری باز و فرایندی مصاحبه های انجام شده، عوامل احصاء شده را در قالب شرایط علی، زمینه ای، مداخله گر معرفی نمود. مقوله های عوامل مدیریتی، حقوقی و ماهیتی ورزش به عنوان مقولات شرایط علی، و عملکرد سیاسیون، دولت و حاکمیت و ساختار را به منزله شرایط بس تر و مقوله های«رانت، دلالی و لابیگری، رسانه و عوامل انگیزشی» به منزله شرایط مداخله گر به عنوان عوامل اثر گذار بر فساد مالی در صنعت ورزش در ایران هستند. با توجه به این نتایج پیشنهاد می شود که مدیران و دست-اندرکاران ورزش کشور با تعدیل و ارتقای وضعیت مدیریتی، تدوین برنامه های اصولی و علمی، اتخاذ بهترین تصمیمات برای ورزش کشور با کمک متخصصان و خبرگان امر و در نهایت با ارتقای کیفیت مدیریت منابع خود زمینه کاهش فساد مالی در این سازمانها را فراهم نمایند.

این پژوهش با هدف طراحی و آزمون مدل ارتقای سیستم بیمه ورزشی در کشور انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی-همبستگی بود. مدیران، کارشناسان و صاحب نظران حوزه بیمه ورزشی در کشور جامعه آماری پژوهش را تشکیل دادند. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برای مدل سازی معادله ساختاری در نرم افزار اسمارت پی .ال. اس. برآورد شد (138 نفر) و به روش نظری (قضاوتی) نمونه گیری شد. ابزار پژوهش پرسشنامه مستخرج از بخش کیفی (اکتشافی نظام مند) بود. پژوهش حاوی 15 متغیر و 58 سؤال در مقیاس پنج گزینه ای لیکرت بود. روایی پرسشنامه از طریق روایی محتوایی (11 صاحب نظر)، پایایی (آلفای کرونباخ: 87/0) و روایی سازه (برازش مدل) ارزیابی و تأیید شد. برای تحلیل یافته ها از نرم افزار اسمارت پی. ال. اس. نسخه سه استفاده شد. نتایج مدل سازی نشان داد که کارآمدسازی مدیریت راهبردی بر روزآمدسازی قوانین، بهینه سازی مدیریت مالی،توسعه امکانات، توانمندسازی سرمایه انسانی و ظرفیت سازی ارتباطی اثر معنا دار داشت (به ترتیب با ضرایب 58/0، 62/0، 54/0، 59/0 و 55/0). همچنین ظرفیت سازی ارتباطی و توانمندسازی انسانی (به ترتیب با ضرایب 60/0 و 25/0) اثر معنا داری بر آموزش و فرهنگ سازی بیمه داشتند. اثر ارتقای سیستم نظارت بر بهبود حق بیمه و بهبود خسارت بیمه نیز معنادار بود (به ترتیب با ضرایب 56/0 و 36/0). درنهایت توسعه دامنه پوشش، ترویج سواد بیمه ای وارتقای رضایت مشتریان (به ترتیب با ضریب 59/0، 74/0 و 81/0) بر ارتقای ضریب نفوذ بیمه ورزشی اثر معنا دار داشتند. به صورت کلی، براساس یافته های پژوهش می توان گفت الگوی ارتقای سیستم بیمه ورزشی شامل جریانی نظام مند از عوامل ساختاری، قابلیت، فرایندی، عملکردی و پیامدی است.

هدف پژوهش بررسی تأثیر عوامل فناوری و راهبردی بر چابک سازی در اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران بود. جامعه آماری پژوهش را کلیه مدیران، معاونین و کارمندان اداره جوانان و ورزش استان مازندران به تعداد 250 نفر در سال 1396 تشکیل دادند. با توجه به تعداد کم جامعه آماری، تعداد نمونه برابر با تعداد جامعه آماری در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسش نامه محقق ساخته استفاده شده است. پایایی پرسش نامه با روش آلفای کرونباخ محاسبه گردید. روایی پرسش نامه نیز توسط کارشناسان ورزش مورد تأیید قرار گرفت. برای تحلیل داده ها از آزمون های آمار توصیفی و استنباطی (معادلات ساختاری) استفاده شد. نتایج نشان داد که عوامل راهبردی بر اجرای چابک سازی مؤثر بود اما برخلاف آن تأثیر عوامل فناوری بر چابک سازی در اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران مورد تأیید واقع نشد. بر اساس یافته های تحقیق، مدیران ادارات ورزش و جوانان استان مازندران می توانند با ایجاد تخصیص سریع منابع، بهبود کیفیت، کسب تجربه، تکریم مراجعین، ترسیم چشم انداز راهبردی، توسعه زیرساخت های فناوری، پذیرش فرهنگ تغییرپذیری و کلاس های آموزشی مرتبط با فناوری جدید قابلیت های چابکی را در خود افزایش دهند.

پژوهش حاضر با هدف بررسی همراستایی و همگرایی معماری سازمانی وضعیت موجود اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران و ارائه الگو در وضع مطلوب انجام گرفت. امروزه معماری سازمانی یکی از مهم ترین موضوعاتی است که مدیران اجرایی و مدیران اطلاعاتی مورد توجه قرار می دهند و رویکردی برای شناخت، مهندسی، مدیریت کلیه عناصر سازمان و ارتباطات آنها است. روش این پژوهش از نوع توصیفی و پیمایشی و مبتنی بر تحلیل های کیفی و کمی با استفاده از روش اسنادی و روش دلفی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه مدیران، معاونان و کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان مازندران به تعداد 148 نفر می باشند که در سال 1397 مشغول به فعالیت بودند. پس از توزیع 148 پرسشنامه، 140 پرسشنامه قابل استفاده حاصل گردید. بنابراین حجم نمونه ی آماری برابر با 140 نفر در نظر گرفته شد. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته مشتمل بر 7 سوال استفاده شده است، ضریب پایایی به روش آلفای کرونباخ برابر با 88/0 به دست آمد. برای تحلیل داده ها، شیوه های تحلیل اسناد و روش دلفی، با رویکرد تطبیقی و قیاسی با استفاده از نرم افزار spss انجام شده است. نتایج نشان می دهد که وضعیت جاری در اکثر ویژگی های همراستایی و همگرایی در حد متوسط بوده و باید بهبود پیدا نماید. از این رو مدل جدیدی مبتنی بر سرویس گرایی جهت ترسیم وضعیت آتی طراحی و با استفاده از روش دلفی ارزیابی شد.

زمینه و هدف: کارآفرینی در صنعت ورزش به عنوان یکی از صنایع درآمدزای حال حاضر دنیا، مستلزم کسب سواد و مهارت و تمایل به کارآفرینی در حوزه های مختلف آن است. این مهم، مطالعه ی گستره ورزش از منظر کارآفرینی را ضروری می نماید. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش میانجی گرایش کارآفرینانه در رابطه با سواد مهارتی و سواد دانشگاهی در موفقیت کسب و کار ورزشی انجام شد. مواد و روش ها: پژوهش کاربردی حاضر به روش توصیفی- پیمایشی انجام شد که مبتنی بر الگوی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری شامل کارآفرینان کسب و کارهای ورزشی اعم از باشگاه ها ، فروشگاه های ورزشی و تولیدی های لوازم ورزشی در سطح کشور بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، 384 نفر تعیین شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه استفاده شد. تحلیل داده ها با استفاده از تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری به کمک نرم افزار smartPLS 2.0 استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که گرایش کارآفرینانه نقش میانجی در ارتباط میان سواد مهارتی و سواد دانشگاهی با موفقیت کسب و کار ورزشی ایفا می کند. سواد مهارتی و سواد دانشگاهی ارتباط معناداری با موفقیت کسب و کار ورزشی داشتند. نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، اگرچه سواد دانشگاهی عامل مؤثری در موفقیت کسب و کار ورزشی دارد اما سواد مهارتی با توجه به میزان همبستگی قوی با موفقیت کسب و کار ورزشی، نقش تعیین کننده تری دارد. از این رو پیشنهاد می گردد که کارآفرینان، مدیران و صاحبان صنایع ورزشی توجه ویژه ای به سواد مهارتی داشته باشند.

هدف از انجام این تحقیق، تأثیر سواد مهارتی و جهت گیری کارآفرینانه بر موفقیت کسب و کارهای ورزشی می باشد. روش تحقیق توصیفی- پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. جامعه آماری شامل تمامی کارآفرینان کس ب وکارهای ورزش ی اعم از باشگاه ها، فروشگاه های ورزشی و تولیدی های لوازم ورزشی در سطح کشور به تعداد 11780 مورد بود که از طریق نمونه گیری بر اساس فرمول کوکران، 384 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها از سه پرسش نامه، محقق ساخته سواد مهارتی، گرایش کارآفرینانه هاگس و مورگان (2007)، موفقیت کسب وکار هالی و همکاران (2005) استفاده شد. برای تحلیل آماری از روش آماری پیرسون و تکنیک مدلسازی معادلات ساختاری توسط نرم افزار smartPLS 2. 0 استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد که بین سواد مهارتی و گرایش کارآفرینانه رابطه معناداری وجود دارد. همچنین بین سواد مهارتی و موفقیت کسب و کار ورزشی و نیز  گرایش کارآفرینانه و موفقیت کسب و کار ورزشی رابطه معناداری وجود دارد. همین طور یافته ها نشان داد که بین سواد مهارتی در موفقیت کسب وکار ورزشی با نقش میانجی گرایش کار آفرینانه رابطه معناداری وجود دارد. پس می توان نتیجه گرفت که سواد مهارتی و جهت گیری کارآفرینانه بر موفقیت کسب و کارهای ورزشی تأثیر معناداری دارد.

هدف اصلی این پژوهش طراحی چارچوب مفهومی توسعه مزیت رقابتی در صنعت توریسم ورزشی شمال کشور بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد تحلیل ساختاری- تفسیری می باشد. جامعه آماری شامل صاحبنظران و منابع اطلاعاتی مربوط به توریسم ورزشی در شمال کشور بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت برمبنای اشباع نظری به روش هدفمند و دردسترس انتخاب و نظرخواهی گردید (21 نفر و 63 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های اکتشافی است. روایی پژوهش در مرحله انتخاب نمونه براساس اعتبار افراد و اسناد مورد مراجعه و در مرحله چارچوب بندی براساس توافق بین کدگذاران و مصححان مطلوب ارزیابی شد. از سه مرحله کدگذاری برای دسته بندی مولفه های شناسایی شده استفاده گردید. مدل پژوهش نیز براساس روابط شناسایی شده ترسیم گردید. تمامی مولفه های شناسایی و در چهار منظر اصلی شامل منابع، قابلیت ها، استراتژی ها و مزیت های رقابتی چارچوب بندی شده اند. براساس مدل می توان گفت، منابع رقابتی از طریق استراتژی های مناسب و ارتقای قابلیت ها و کارکردهای آن منجر به مزیت رقابتی پایدار می شوند.