نادر رهنما

نادر رهنما

مطالب
ترتیب بر اساس: جدیدترینپربازدید‌ترین

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱ تا ۲۰ مورد از کل ۶۹ مورد.
۱.

تأثیر هشت هفته تمرینات واکنشی عصبی-عضلانی (RNT) بر کنترل قامت، قدرت عضلانی و کیفیت زندگی سالمندان(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار ۱۴۰۲ شماره ۳۵ 91 - 108

کلید واژه ها: تمرین عصبی - عضلانی سالمندی خطرسقوط تعادل قدرت عضلانی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۱۶ تعداد دانلود : ۷۳
مقدمه: پژوهش حاضر اثر هشت هفته تمرینات واکنشی عصبی-عضلانی (RNT) بر کنترل قامت، قدرت عضلانی و کیفیت زندگی سالمندان را مورد بررسی قرار داد. روش شناسی: آزمودنی ها 30 زن سالمند بودند که در قالب دو گروه تمرین و کنترل در مطالعه شرکت کردند. آن ها قبل و بعد از هشت هفته تمرین آزمون عملکردی تعادل ایستا (آزمون دسترسی عملکردی)، تعادل پویا ( آزمون زماندار نشستن و برخاستن) و قدرت عضلانی (دستگاه دینامومتر پایی) را انجام دادند. همچنین خطر زمین خوردن و کیفیت زندگی از طریق پرسشنامه خطر سقوط هاپکینز و کیفیت زندگلی لیپاد اندازه گیری شد. بعد از انجام پیش آزمون، گروه تمرین شش هفته تمرین واکنشی عصبی عضلانی دریافت کرد و گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نکرد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS نسخه 21 و با روش آنوا با اندازه های تکراری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: تعادل ایستا (003/0=p)، آزمون زمان دار نشستن و برخاستن (035/0=p)، خطرسقوط (نمره خطر سقوط) (047/0=p) و کیفیت زندگی (018/0=p) در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری نشان داد. با وجود افزایش قدرت عضلانی در گروه تمرین عصبی -عضلانی، اما بهبود قدرت عضلانی تنها در عضلات باز کننده زانو پای راست (009/0=p) و چپ (010/0=p) و عضلات نزدیک کننده ران پای چپ (001/0=p) نسبت به گروه کنترل حاصل شد. نتیجه گیری: یک دوره تمرین عصبی-عضلانی باعث بهبود تعادل ایستا، قدرت عضلانی، کاهش خطر سقوط و کیفیت زندگی زنان سالمند می شود و این نوع از تمرینات احتمال افتادن و به زمین خوردن سالمندان را کاهش می دهد.
۲.

Profile of injury in Iranian elite Taekwondo athletes(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: Sport Sciences and Health Research, Volume ۱۴, Issue ۲, ۲۰۲۲ 237 - 244

کلید واژه ها: elite Injury Prevention Program sport injury taekwondo

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۲۷ تعداد دانلود : ۸۶
Background: Taekwondo is a traditional Iranian martial art currently practiced in over 206 countries around the world. Aim: The present study aims to provide fundamental information on injuries in Iranian elite Taekwondo athletes. Materials and Methods: A total of 200 Iran Taekwondo national team athletes (means±standard deviations: Age: 28.8±10.7 years, Height: 175.7±9.2 cm, Weight: 69±14.7 kg) participated in this retrospective study. The data was collected based on the injury surveillance system during 2021. The questionnaire included personal information and Taekwondo-related injuries information. Data was illustrated using descriptive methods and was analyzed using the Chi-Square test ( P <0.05). Results: The overall injury occurred during training was more than competition ( P <0.05). The occurrence of acute injury was higher than chronic ( P <0.05), and the most prevalent types of injuries were strain, rupture, and muscle spasm. The number of injuries that occurred in the lower extremity was higher than in other parts ( P <0.05), and the knee was the most vulnerable joint ( P <0.05). The most important cause of injuries was fatigue ( P <0.05). The non-contact injury was the most significant injury mechanism ( P <0.05). The severity of injury in Iranian elite Taekwondo athletes was high ( P <0.05). Conclusion: It can be concluded that injuries during training were more than competition, acute injury was more than chronic, strain was the most common type of injury, and the most vulnerable joint was the knee. Fatigue was the leading cause of injuries in elite Taekwondo athletes. So, in designing an injury prevention program, these factors should be considered.
۳.

مقایسه اثرات مصرف مکمل های آجوگا و ارتومول - تندو بر شاخص های آسیب عضلانی و متغیر های زیست حرکتی بازیکنان فوتبال(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی زمستان ۱۴۰۱ شماره ۳۴ 49 - 70

کلید واژه ها: آسیب عضلانی شاخص آسیب عضلانی آجوگا ارتومول - تندو بازیکنان فوتبال

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۳۴ تعداد دانلود : ۱۱۴
هدف: هدف از مطالعه حاضر، مقایسه اثرات مصرف دو مکمل آجوگا و ارتومول-تندو بر شاخص های آسیب عضلانی و متغیرهای زیست حرکتی بازیکنان فوتبال بود. روش ها: ۳۹ بازیکن فوتبال بصورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. آزمودنی ها بصورت تصادفی به سه گروه ۱۳ نفره مکمل آجوگا، مکمل ارتومول-تندو و دارونما تقسیم شدند. در مرحله پیش آزمون، ابتدا قدرت عضلات بازکننده و خم کننده زانو از طریق دستگاه بایودکس، توان انفجاری از طریق پرش سارجنت و تعادل از طریق فوت اسکن اندازه گیری شد. در مرحله پیش و پس آزمون، ابتدا و ۴۸ ساعت بعد از اجرای پروتکل تمرینی از آزمودنی ها خونگیری به عمل آمد. ۴ هفته مکمل های مربوطه مصرف و در پایان دوره مکمل گیری، مرحله پس آزمون مشابه پیش آزمون تکرار شد. داده ها با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تجزیه و تحلیل شدند (P<0.05). یافته ها: تغییرات کراتین کیناز و لاکتات دهیدروژناز در مرحله پس از اجرای پروتکل تمرینی افزایش داشت اما مقایسه بین دو مرحله معنادار نبود. همچنین مقایسه بین گروه نشان داد که تفاوتی در بین سه گروه وجود ندارد(05/0<P). علیرغم اینکه قدرت عضلات فلکسورها و اکستنسورها، نسبت Q/R، تعادل و توان انفجاری در فوتبالیستان به دنبال استفاده از مکمل ها افزایش یافت اما از لحاظ آماری تفاوت معنی دار نبود. همچنین تفاوت معناداری بین گروه ها مشاهده نشد(05/0<P). نتیجه گیری: مصرف مکمل های آجوگا و ارتومول–تندو بر سطوح CK و LDH در فوتبالیست های جوان تاثیر معناداری ندارد. ورزشکاران نیازمند استفاده از مکمل های مختلف به منظور کاهش آثار آسیب عضلانی ناشی از فعالیت های شدید هستند.
۴.

تأثیر دوازده هفته تمرین اصلاحی بر نوسان های پاسچر دانش آموزان پسر دارای سندرم انحراف پرونیشن(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: پژوهش در طب ورزشی و فنآوری سال دهم بهار و تابستان ۱۳۹۹ شماره ۱۹ 127-145

کلید واژه ها: سندرم انحراف پرونیشن تمرین اصلاحی نوسان پاسچر نیروی واکنش زمین دانش آموزان

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۴۳۴ تعداد دانلود : ۳۰۱
سندرم انحراف پرونیشن یکی از شایع ترین ناهنجاری های بدنی است که ناراستایی هایی در ساختارهای بخش اسکلتی اندام تحتانی پدید می آورد و نوسان های پاسچری را افزایش می دهد . هدف این پژوهش، تعیین تأثیر دوازده هفته تمرین اصلاحی بر نوسان های پاسچر دانش آموزان پسر دارای سندرم انحراف پرونیشن بود. در این تحقیق نیمه آزمایشگاهی، 30 داوطلب دارای سندرم انحراف پرونیشن انتخاب و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه 15 نفری کنترل و آزمایش تقسیم شدند. گروه آزمایش، تمرین اصلاحی متشکل از تمرین های مهاری، کششی، تقویتی و انسجامی را به مدت سه ماه اجرا کردند، درحالی که گروه کنترل فعالیت معمول خود را انجام می دادند. قبل و بعد از سه ماه اجرای تمرینات اصلاحی، نوسان های کنترل پاسچر ارزیابی شد. از آزمون های آماری تی وابسته و مستقل برای تجزیه و تحلیل نتایج استفاده شد (0/05 ≥ P ). سه ماه تمرین اصلاحی در نوسان های کنترل پاسچر و نیروی واکنش زمین، بهبودی معناداری پدیدار ساخت (0/001 P≤ ) ، اما در گروه کنترل تفاوت معناداری مشاهده نشد (0/05 ≤ P ) . به علاوه، پس از انجام مداخله، نوسان های کنترل پاسچر و نیروی واکنش زمین در گروه آزمایش به طور معناداری کمتر از گروه کنترل بود (0/001 ≥ P )، درحالی که این تفاوت در پیش آزمون معنادار نبود (0/05 ≤ P ) . به نظر می رسد تمرین اصلاحی نظام مند سبب بهبود فعالیت عضلات مسئول کنترل نوسان بدن شده، که آن نیز به کاهش نوسان های پاسچر و نیروی واکنش زمین در افراد دارای سندرم انحراف پرونیشن منجر می شود؛ بنابراین، به پژوهشگران، مربیان و متخصصان توصیه می شود برای بهبود کنترل نوسان های پاسچر و نیروی واکنش زمین در افراد دارای سندرم انحراف پرونیشن، تمرین های اصلاحی نظام مند را در برنامه درمانی خود قرار دهند.
۵.

اثر سه ماه تمرینات مربع گامبرداری و مقاومتی بر تعادل وضعیتی و ترس از افتادن زنان سالمند(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۸ شماره ۲۵ 59-80

کلید واژه ها: شاخص تعادل حین فعالیت شتاب سنج تعادل وضعیتی زنان سالمند

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۶۲۷ تعداد دانلود : ۳۲۸
هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین اثر سه ماه تمرین های مربع گام برداری و مقاومتی بر تعادل وضعیتی و ترس از افتادن در زنان سالمند بود. 35 نفر از زنان سالمند به دو گروه تمرین مربع گام برداری و تمرین مقاومتی تقسیم شدند. از آزمون های ایستادن روی یک پا، برگ، دستیابی عملکردی، 10 متر راه رفتن، آزمون برخاستن و حرکت کردن و نمره ترس از افتادن استفاده شد. نتایج افزایش معنا داری را برای شاخص تعادل، ایستادن روی یک پا، برگ، دستیابی عملکردی، 10 متر راه رفتن و نمره ترس از افتادن در زنان سالمند در هر دو گروه تمرین مربع گام برداری و تمرین مقاومتی نشان داد (05/0 > p)، اما تفاوت معناداری بین دو گروه تمرین مشاهده نشد (05/0 < p). از یافته های پژوهش حاضر می توان نتیجه گیری کرد که هر دو نوع تمرین اثربخش بوده اند. همچنین، تمرین مربع گام برداری نسبت به تمرین های مقاومتی به طور برابری باعث بهبود تعادل شد.
۶.

تأثیر برنامه جامع گرم کردن +11 فیفا بر آسیب، پیشگیری از آسیب و اجرای بازیکنان فوتبال (مقاله مروری روایتی)(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۶ شماره ۲۱

کلید واژه ها: پیشگیری از آسیب فوتبال برنامه جامع گرم کردن +11 فیفا اجرا ریسک فاکتورهای آسیب

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۵۲۳ تعداد دانلود : ۱۵۸۹
هدف از پژوهش حاضر، مروری بر تأثیر برنامه+11 بر پیشگیری از آسیب، ریسک فاکتورها، اجرا و فعالیت عضلانی بازیکنان فوتبال بود. جهت انجام پژوهش جستجوی جامع الکترونیک توسط یکی از نویسندگان در بانک های اطلاعاتی اشپرینگر، ساینس دایرکت و پاب مد به زبان انگلیسی و پایگاه اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و بانک اطلاعات نشریات کشور به زبان فارسی صورت گرفت (از سال 2016-2008). برمبنای نتایج، برنامه+11 توانسته است 30 تا 70 درصد از آسیب های حاد و پرکاری را کاهش دهد. بهبود معنادار ریسک فاکتورهایی همچون قدرت و نسبت قدرت، حس عمقی، تعادل و ثبات ناحیه مرکزی بدن نیز در بازیکنان فوتبال مشاهده می شود. شایان ذکر است که برنامه+11 در دو مقاله، تأثیر معناداری بر بهبود سرعت ولی در یک مطالعه تاثیری نداشته است. این برنامه منجر به، بهبود دریبل، پرش و چابکی بازیکنان شده است. علاوه براین، این برنامه موجب فعال سازی عضلات ثبات دهنده مرکزی بدن و ابداکتورهای هیپ شده است؛ ازاین رو، توصیه می شود که این برنامه جایگزین تمرینات سنتی گرم کردن قبل از اجرای برنامه های تکنیکی و تاکتیکی در فوتبال گردد.
۷.

مقایسه تأثیر تمرینات قدرتی عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی هیپ و تمرینات تعادلی بر درد و عملکرد افراد مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات کاربردی علوم زیستی در ورزش دوره ۵ پاییز و زمستان ۱۳۹۶ شماره ۱۰ 99 - 109
تعداد بازدید : ۱۰۳ تعداد دانلود : ۹۲
زمینه و هدف: تمرینات تعادلی به همراه تمرینات قدرتی به عنوان اثربخش ترین تمرینات بر روی بیماران با سندرم درد کشککی_رانی معرفی شده اند. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی تمرینات قدرتی عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی هیپ و تمرینات تعادلی بر بیماران سندرم درد کشککی - رانی بود. روش تحقیق : تعداد 20 بیمار مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی به صورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرینات قدرتی عضلات دورکننده و چرخاننده خارجی هیپ (سن 2/8±42/9 سال) و گروه تعادلی (سن 3/07±44/1 سال) تقسیم شدند. هر دو گروه به مدت هشت هفته، هفته ای سه جلسه تمرینات مربوط به گروه خود را انجام دادند. برای اندازه گیری درد و عملکرد جسمانی بیماران قبل و پس از مداخله به ترتیب از پرسشنامه های مقیاس بصری درد و پرسشنامه عملکرد جسمانی استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تی مستقل در سطح 0/05 استفاده شد. یافته ها : تفاوت معنی داری در خصوص درد و عملکرد جسمانی بیماران بین دو گروه یافت شد، به طوری که درد در گروه قدرت نسبت به گروه تعادل کاهش بیش تری داشت (0/05>p). همچنین عملکرد جسمانی در گروه قدرت در مقایسه با گروه تعادل بهبودی بیش تری نشان داد (0/05>p). نتیجه گیری: از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات قدرتی نسبت به تمرینات تعادلی نتایج  بهتری بر روی درد و عملکرد در بیماران مبتلا به سندرم درد کشککی- رانی داشته است.
۸.

آیا تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات تأثیر دارد؟(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱۹

کلید واژه ها: تعادل انعطاف پذیری سرطان پروستات

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۰۰۹ تعداد دانلود : ۵۴۵
سرطان پروستات از جمله سرطان های متداول در مردان بوده که تأثیرات منفی بسیاری بر سیستم های عضلانی اسکلتی بدن دارد؛ ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر برنامه تمرینات مقاومتی بر تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات شهرستان اصفهان به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت نمودند و به صورت تصادفی و مساوی در دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرینات مقاومتی پرداختند، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. قبل و بعد از دوره تمرینی، تعادل ایستا (با چشمان باز و بسته) و انعطاف پذیری تمامی بیماران ارزیابی شد. نتایج نشان می دهد که تعادل پای برتر )چشم بازو بسته( و غیربرتر (چشمان باز) بیماران گروه تجربی، به طور معناداری بعد از دوره تمرینی افزایش یافته است؛ در حالی که تغییر معناداری در گروه کنترل مشاهده نمی شود.میزان انعطاف پذیری بیماران گروه تجربی نیز به شکل معناداری بهبود یافت ،اما در گروهکنترل تغییر معناداری مشاهده نشد. از یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که تمرینات مقاومتی برای تعادل و انعطاف پذیری بیماران مبتلا به سرطان پروستات مفید می باشد و می تواند به عنوان یک مدالیته برای این دسته از بیماران توصیه شود.
۹.

تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلید واژه ها: عقب ماندگی ذهنی تعادل ایستا و پویا تمرینات تعادلی تست های تعادلی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۶۲۱ تعداد دانلود : ۹۱۰
کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با کودکان عادی همسن خود از نظر آمادگی جسمانی از امتیاز کمتری برخوردارند. از آنجا که تمرینات تعادلی می تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش نیمه تجربی 32 دانش آموز دختر کم توان ذهنی شهر یزد در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل از تست ستاره، لک لک و شارپند رومبرگ استفاده شد. پیش و پس از 8 هفته اجرای تمرینات تعادلی روی گروه تجربی از آزمودنی های هر دو گروه آزمون تعادل گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که پس از اجرای تمرینات تعادلی، تعادل پویا و ایستا روی یک پا در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری (05/0P≤) داشت. اما در تعادل ایستا روی هر دو پا در هیچ کدام از گروه ها بهبود معنا داری مشاهده نشد (05/0P≥). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرینات تعادلی در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین انجام چنین تمریناتی به عنوان بخشی از برنامه تربیت بدنی افراد کم توان ذهنی توصیه می شود.
۱۰.

مقایسه تأثیر 10 هفته تمرینات اصلاحی مرسوم و تمرینات اصلاحی با دستگاه ویبریشن تمام بدن بر سندرم متقاطع فوقانی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲۰

کلید واژه ها: ویبریشن سر به جلو سندرم متقاطع فوقانی هایپرکایفوزیس شانه جلو آمده

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۰۰۱ تعداد دانلود : ۹۲۸
هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر تمرینات اصلاحی با دستگاه ویبریشن تمام بدن با تمرینات مرسوم اصلاحی بر سندرم متقاطع فوقانی بود. بدین منظور، 45 نفر از دانشجویان به سه گروه مساوی 15 نفری تمرین اصلاحی مرسوم، تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن و کنترل تقسیم شدند. زاویه قوس پشتی ( به وسیله خط کش منعطف)، زاویه سر و شانه جلو آمده ( به وسیله روش عکس برداری از نمای جانبی) قبل و بعد از دوره تمرینی اندازه گیری شد.نتایج نشان می دهد که تغییر معناداری در نتایج آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر درون گروهی و بین گروهی در میزان ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی وجود دارد. همچنین، یافته ها بیانگر آن هستند که تمرین اصلاحی روی دستگاه ویبریشن تمام بدن، تأثیر بیشتری از تمرینات مرسوم اصلاحی بر ناهنجاری سندرم متقاطع فوقانی داشته است. تمرینات مرسوم نیز دارای تأثیر معناداری در اصلاح ناهنجاری می باشند.
۱۱.

تأثیر برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 بر عملکرد و آمادگی جسمانی بازیکنان نوجوان مرد فوتبال ایران(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هشتم بهار و تابستان ۱۳۹۵ شماره ۱ (پیاپی ۱۶)

کلید واژه ها: عملکرد فوتبال گرم کردن برنامه +11 پیشگیری از آسیب

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
تعداد بازدید : ۱۹۳۲ تعداد دانلود : ۲۱۳۰
مطالعات نشان داده اند برنامه فیفا +11 به طور شایان توجهی آسیب های ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش می دهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تأثیر این برنامه بر آمادگی جسمانی بازیکنان فوتبال وجود دارد. بنابراین هدف این کارآزمایی بالینی، بررسی اثر برنامه +11 بر عملکرد و آمادگی جسمانی فوتبالیست های نوجوان بود. 82 بازیکن 14تا 16 ساله از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 30 هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 را انجام دادند. عملکرد بازیکنان، به وسیله یک مجموعه آزمون اندازه گیری شد. بازیکنان هر دو گروه، یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصله 30 هفته) آزمون شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری 2×2 برای تجزیه وتحلیل داده ها استفاده شد. تجزیه وتحلیل آماری نشان داد که تعامل معنا داری زمان × گروه در آزمون های پرش عمودی سارجنت و پرش تواتری بوسکو وجود دارد و بازیکنان گروه تجربی پیشرفت بیشتری نسبت به بازیکنان گروه کنترل در این آزمون ها داشتند. اما تفاوت معنا داری در میزان اختلاف پیش آزمون و پس آزمون در آزمون های چابکی ایلینویز، سرعت 40 یارد، سرعت 20 یارد، یویو تناوبی ریکاوری سطح یک، انعطاف پذیری و دریبلینگ در بین گروه کنترل و گروه تجربی مشاهده نشد. نتایج این مطالعه نشان داد که برنامه تمرینی جامع گرم کردن فیفا +11 می تواند موجب افزایش پرش عمودی سارجنت و توان بی هوازی عضلات اندام تحتانی بازیکنان نوجوان فوتبال شود، اما بر فاکتورهای دیگر آمادگی جسمانی و عملکرد اثر ندارد.
۱۲.

تأثیر 10 هفته تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: فیزیولوژی ورزشی تابستان ۱۳۹۵ شماره ۳۰

کلید واژه ها: قدرت عضلانی تمرین مقاومتی سرطان پروستات

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۱۱۳۵ تعداد دانلود : ۶۸۶
هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر تمرین مقاومتی بر قدرت عضلانی بیماران مبتلا به سرطان پروستات می باشد. بدین-منظور، 24 نفر از بیماران مبتلا به سرطان غیر متاستاتیک پروستات به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و به صورت تصادفی در دو گروه 12 نفری تجربی (با میانگین سنی 1/6± 73 سال، قد 2/5 ± 5/172 سانتی متر و وزن 6/8± -4/75 کیلوگرم) و کنترل (با میانگین سنی 3/5± 72 سال، قد 3/8 ± 1/171 سانتی متر و وزن 8/6± 5/75 کیلوگرم) قرار گرفتند. گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام تمرین پرداخت، اما بیماران گروه کنترل به درمان عادی خود ادامه دادند. علاوه براین، قبل و بعد از این دوره تمرینی، قدرت عضلات دو سر بازویی، سه سر بازویی، چهارسر رانی و همسترینگ تمامی بیماران با استفاده از داینامومتر ارزیابی شد. هورمون تستوتسترون نیز اندازه گیری گردید. همچنین، نتایج با استفاده از تی وابسته و مستقل تجزیه و تحلیل گشت. یافته ها نشان می دهد که در گروه تجربی به دنبال 10 هفته تمرین مقاومتی، در مقایسه با قبل از تمرین، قدرت عضلات دو سر بازویی دست راست و چپ (P
۱۳.

تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان دختر کم توان ذهنی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال هشتم پاییز و زمستان ۱۳۹۵ شماره ۲ (پیاپی ۱۷)

کلید واژه ها: عقب ماندگی ذهنی تعادل ایستا و پویا تمرینات تعادلی تست های تعادلی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
تعداد بازدید : ۱۴۵۰ تعداد دانلود : ۵۶۹
کودکان عقب مانده ذهنی در مقایسه با کودکان عادی همسن خود از نظر آمادگی جسمانی از امتیاز کمتری برخوردارند. از آنجا که تمرینات تعادلی می تواند راهکاری برای حل این مشکل باشد، هدف از این مطالعه بررسی تأثیر تمرینات تعادلی بر تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی بود. در این پژوهش نیمه تجربی 32 دانش آموز دختر کم توان ذهنی شهر یزد در دو گروه 16 نفره تجربی و کنترل قرار گرفتند. برای اندازه گیری تعادل از تست ستاره، لک لک و شارپند رومبرگ استفاده شد. پیش و پس از 8 هفته اجرای تمرینات تعادلی روی گروه تجربی از آزمودنی های هر دو گروه آزمون تعادل گرفته شد. داده ها با استفاده از آزمون T مستقل تجزیه وتحلیل شد.  یافته ها نشان داد که پس از اجرای تمرینات تعادلی، تعادل پویا و ایستا روی یک پا در گروه تجربی در پس آزمون نسبت به پیش آزمون در مقایسه با گروه کنترل بهبود معنا داری (05/0P≤) داشت. اما در تعادل ایستا روی هر دو پا در هیچ کدام از گروه ها بهبود معنا داری مشاهده نشد (05/0P≥). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که 8 هفته تمرینات تعادلی در بهبود تعادل ایستا و پویای دانش آموزان کم توان ذهنی مؤثر بوده است. بنابراین انجام چنین تمریناتی به عنوان بخشی از برنامه تربیت بدنی افراد کم توان ذهنی توصیه می شود.
۱۴.

اثر مسابقه فوتسال بر برخی نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی (کراتینین و آسپارتات آمینوترانسفراز)(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: علوم زیستی ورزشی سال هفتم بهار ۱۳۹۴ شماره ۱ (پیاپی ۲۴)

کلید واژه ها: فوتسال آسیب عضلانی فاکتورهای بیوشیمیایی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی بیوشیمی و متابولیسم ورزشی
تعداد بازدید : ۱۲۱۴ تعداد دانلود : ۷۳۸
فعالیت ورزشی شدید، با تأثیر بر فیزیولوژی و عملکرد عضله، باعث تحریک آسیب آن می شود. امروزه سطح سرمی کراتینین و آسپارتات آمینوترانسفراز به عنوان نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی به طور گسترده برای تعیین وضعیت عملکردی بافت عضلانی، در هر دو وضعیت پاتولوژیکی و فیزیولوژیکی استفاده می شود. هدف از پژوهش حاضر، بررسی تأثیر مسابقه فوتسال بر برخی نشانگرهای بیوشیمیایی آسیب عضلانی نظیر کراتینین (Cr) و آسپارتات آمینوترانسفراز (AST) بود. بیست بازیکن زن حرفه ای فوتسال (میانگین± انحراف معیار: سن 02/2±9/20 سال، قد 05/0±63/1 متر و وزن 92/8±25/59 کیلوگرم) در این تحقیق بررسی شدند. بازیکنان به دو گروه تجربی و کنترل تقسیم شدند. ده نفر از آنها در مسابقه شرکت کردند و ده نفر دیگر به عنوان گروه کنترل در مسابقه شرکت نکردند. ده سی سی خون از هر دو گروه پیش از آزمون، بلافاصله بعد از مسابقه (پس آزمون اول) و 24 ساعت بعد از مسابقه (پس آزمون دوم) برای اندازه گیری Cr و AST جمع آوری و به روش بیوشیمی آنالیز شد. از تحلیل واریانس با اندازه های تکراری و آزمون تعقیبی برای آنالیز داده ها استفاده شد. نتایج تحقیق نشان داد که مقدار AST، بلافاصله پس از مسابقه در گروه تجربی افزایش معنی داری داشت (05/0P≤). بین دو گروه تفاوت معنی داری مشاهده نشد. مقدار Cr بلافاصله پس از مسابقه افزایش و بین دو گروه تفاوت معنی داری نشان داد (05/0P≤)، به طوری که کراتینین در پس آزمون اول، در گروه تجربی در مقایسه باگروه کنترل 21درصد افزایش داشت. از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که مسابقه فوتسال می تواند غلظت سرمیCr و AST را افزایش دهد. این نتیجه، نشان دهنده احتمال ایجاد آسیب عضلانی در فوتسالیست های زن است.
۱۵.

تاثیر تمرینات مقاومتی و تعادلی بر قدرت عضلانی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: فیزیولوژی ورزشی بهار ۱۳۹۳ شماره ۲۱

کلید واژه ها: تعادل قدرت عضلانی پارکینسون

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی فیزیولوژی ورزشی کاربردی
تعداد بازدید : ۲۵۹۷ تعداد دانلود : ۱۳۴۸
بیماری پارکینسون که از بیماری های گروه سنی سالمندان می باشد یک عارضه پیشرونده مزمن بوده که سیستم عصبی مرکزی را تحت تاثیر و با ایجاد اختلال در عقده های قاعده ای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد می کند. هدف این تحقیق بررسی تاثیر تمرینات مقاوتی و تعادلی بر عملکرد عضلانی-اسکلتی، بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون به صورت در دسترس انتخاب و بطور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. بیماران بصورت تصادفی در دو گروه تجربی ( 11 نفر ) و کنترل ( 11 نفر ) تقسیم شدند. بیماران گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام برنامه تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره تمرینی قدرت عضلات چهارسر رانی، همسترینگ و دوقلو تمامی بیماران با استفاده از دینامومتر اندازه گیری شد. نتایج با استفاده از t وابسته و مستقل مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. افزایش معناداری در قدرت عضله چهار سر هر دو پای راست و چپ (P< 0.05) و قدرت عضله همسترینگ پای راست (P< 0.05) مشاهده شد در حالیکه قدرت عضله همسترینگ پای چپ به طور معناداری کاهش (P< 0.05) و تغییر معناداری در قدرت عضله دوقلوی پای راست و چپ مشاهده نشد (P>0.05). در بیماران گروه کنترل هیچ گونه تغییرات معنادری مشاهده نشد (P>0.05). از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت که ده هفته تمرینات مقاومتی و تعادلی موجب بهبودی قابل ملاحظه ای در قدرت عضلانی بیماران پارکینسون می شود، بنابراین می تواند به عنوان یک مدالیته در برنامه درمانی این دسته از بیماران گنجانده شود.
۱۶.

پاسخ برخی از شاخص های فشار اکسایشی و التهابی به یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در اثر سازگاری ناشی از هشت هفته تمرین تداومی دویدن(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: فیزیولوژی ورزشی پاییز ۱۳۹۳ شماره ۲۳

کلید واژه ها: هاپتوگلوبین فعالیت ورزشی کوتاه مدت تمرین تداومی دویدن فسفو کراتین کیناز لاکتات دی هیدروژناز

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی بیوشیمی و متابولیسم ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی قلب و عروق و تنفس
تعداد بازدید : ۱۵۱۹ تعداد دانلود : ۷۰۴
هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر هشت هفته تمرین تداومی دویدن بر میزان ترشح برخی از آنزیم های اکسایشی و سطوح پروتئنی فاز حاد به دنبال یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت بود. در این پژوهش 20 مرد سالم غیر فعال (سن: 50/2±95/23 سال ، وزن: 46/6±85/73 کیلوگرم و قد: 75/4±174 سانتی متر) شرکت کردند که به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفره تجربی و کنترلتقسیم شدند. در ابتدا ، قبل و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت نمونه گیری خون به منظور تعیین میزان هاپتوگلوبین آزاد سرم (HP) ، کراتین فسفو کیناز (CPK) و لاکتات دی هیدروژناز (LDH) سرم انجام شد و سپس آزمودنی های گروه تجربی برای مدت هشت هفته و هفته ای سه جلسه به تمرینات تداومی دویدن پرداختند. در ابتدا ، تمرینات با شدت 60 – 65 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه و مدت 20 دقیقه آغاز و در مراحل پایانی دوره به شدت 85 درصد ضربان قلب ذخیره بیشینه و مدت 30 دقیقه رسید. بعد از هشت هفته ، مجدداً نمونه گیری خون قبل و بعد از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت جهت اندازه گیری متغیرها گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها ، از روش آنالیز واریانس یک طرفه با اندازه گیری های مکرر و t مستقل استفاده شد. سطح معناداری 0.05≥P در نظر گرفته شد. تفاوت معناداری در سطوح HP سرم (P=0.035) و LDH سرم (P=0.001) در گروه تجربی در جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت دوم مشاهده شد. سطوح HP سرم ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در گروه تجربی پس از هشت هفته تمرین تداومی دویدن کاهش معناداری نشان داد (P=0.031). هم چنین ، تفاوت معناداری بین اختلاف میانگین های سطوح LDH سرم در جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت دوم بین دو گروه مشاهده شد (P=0.012). به طور کلی می توان گفت که هشت هفته فعالیت تداومی دویدن باعث ایجاد سازگاری و کاهش فشار اکسایشی و التهابی ناشی از یک جلسه فعالیت ورزشی کوتاه مدت در مردان سالم غیر فعال می گردد.
۱۷.

تأثیر مصرف اسید چرب امگا-3 به همراه تمرینات مقاومتی بر برخی فاکتورهای آمادگی جسمانی در زنان سالمند سالم(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: فیزیولوژی ورزشی تابستان ۱۳۹۳ شماره ۲۲

کلید واژه ها: قدرت زنان سالمند تمرین قدرتی توان هوازی امگا-3 آمادگی بدنی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی علم تمرین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی فیزیولوژی ورزشی تغدیه ورزشی و مکملها و مواد نیروزا
تعداد بازدید : ۱۷۲۹ تعداد دانلود : ۸۷۰
هدف این تحقیق مطالعه اثر 8 هفته مصرف مکمل اسید چرب امگا-3 به همراه تمرینات مقاومتی بر قدرت، استقامت هوازی و ترکیبات بدنی زنان سالمند سالم بود. تعداد 24 زن سالمند (میانگین± انحراف استاندارد، سن 2/4± 6/79 سال، قد2/4 ± 7/151 سانتی متر، وزن 8/7 ± 8/60 کیلوگرم) بصورت هدفمند انتخاب و به صورت تصادفی و مساوی در سه گروه تمرینات مقاومتی، تمرینات مقاومتی به همراه اسید چرب امگا- 3 و گروه کنترل قرار گرفتند. آزمودنی های گروه تمرینات مقاومتی برای مدت 8 هفته (هفته ای 3 جلسه) به تمرینات مقاومتی با شدت 60 تا 80 درصد یک تکرار بیشینه پرداختند. آزمودنی های گروه تمرینات مقاومتی به همراه مکمل اسید چرب امگا-3، علاوه بر تمرینات مقاومتی به میزان 3 گرم در روز مکمل اسید چرب امگا-3 مصرف نمودند اما آزمودنی های گروه کنترل تحت هیچ گونه مداخله ای قرار نگرفتند. قدرت اندام فوقانی (دست راست و چپ)، قدرت پایین تنه، استقامت هوازی و ترکیبات بدنی قبل و بعد از 8 هفته برنامه تمرینی ارزیابی شد. از آزمون تی وابسته، آنالیز واریانس و آزمون تعقیبی توکی برای آنالیز داده ها استفاده شد(05/0 P<). بعد از هشت هفته تفاوت معناداری (05/0 P<) در قدرت اندام های فوقانی و پایین تنه بین آزمودنی های سه گروه مشاهده شد. بطوری که گروه تمرینات مقاومتی و تمرینات مقاومتی به همراه مکمل اسید چرب امگا-3 دارای قدرت بیشتری نسبت به گروه کنترل بودند. علاوه بر این آزمودنی های گروه تمرینات مقاومتی و امگا-3 از قدرت بالاتری نسبت به گروه تمرینات مقاومتی برخوردار بودند. در خصوص استقامت هوازی نیز نتایج مشابهی به قدرت عضلانی مشاهده شد. در ارتباط با ترکیبات بدن گروه تمرینات مقاومتی به همراه مکمل امگا-3 دارای کاهش معناداری در نسبت دور کمر به باسن نسبت به دو گروه دیگر بودند. در خصوص شاخص توده بدنی نیز نتایج مشابهی مشاهده شد. از یافته های این تحقیق می توان نتیجه گرفت تمرینات مقاومتی به همراه مکمل اسید چرب امگا-3، تأثیر بیشتری بر قدرت، استقامت هوازی و ترکیبات بدنی زنان سالمند سالم داشت. بنابراین مصرف مکمل امگا-3 به همراه تمرینات مقاومتی برای بهبود عملکرد زنان سالمند سالم توصیه می شود.
۱۸.

تأثیر برنامه جامع گرم کردن فیفا «+11» بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال نوجوان مرد(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی بهار و تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱۵

کلید واژه ها: نوجوان فوتبال تعادل پویا گرم کردن برنامه +11

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۸۵۴ تعداد دانلود : ۹۷۹
مطالعات پیشین نشان داده اند برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 به میزان قابل توجهی آسیب های ورزشی بازیکنان فوتبال را کاهش می دهد، اما اطلاعات محدودی در مورد تأثیر این برنامه بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال وجود دارد؛ بنابراین هدف این پژوهش کنترل شده تصادفی خوشه ای،بررسی اثر برنامه +11 بر تعادل پویای بازیکنان فوتبال نوجوانان پسر 14 تا 16 سال است. 66 بازیکن نوجوان (34 نفر گروه تمرین، 32 نفر گروه کنترل) 14 تا 16 ساله، بدون آسیب اندام تحتانی از چهار باشگاه در این مطالعه شرکت کردند. تیم ها به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. گروه تمرین به مدت 30 هفته برنامه جامع گرم کردن فیفا +11 شامل: تمرینات پلیومتریک، قدرتی، ثبات مرکزی، تعادلی و دویدنی را انجام دادند. این تمرینات در هر هفته دست کم دو بار به عنوان گرم کردن پیش از تمرین اجرا شدند. گروه کنترل تمرینات معمول خود را انجام دادند. تعادل پویای بازیکنان به وسیله آزمون تعادل ستاره اندازه گیری شد. بازیکنان هر دو گروه یک هفته پیش از شروع فصل و یک هفته پس از پایان فصل مسابقات (به فاصله 30 هفته) آزموده شدند. از آزمون آماری تحلیل واریانس اندازه های تکراری 2 × 2 برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. متغیر بین گروهی، گروه (دو سطح کنترل، تمرین) و متغیر درون گروهی، زمان (دو سطح پیش آزمون، پس آزمون) در نظر گرفته شد. از آزمون های تی وابسته و مستقل نیز برای بررسی اختلاف درون گروهی و بین گروهی استفاده شد. افزایش معنا داری در میزان دستیابی در جهت های قدامی، قدامی داخلی، داخلی، خلفی داخلی و خارجی آزمون ستاره در بازیکنان گروه تمرین در پس آزمون در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (05/0 >P). این مطالعه نشان داد برنامه تمرینی جامع گرم کردن +11 می تواند موجب افزایش توانایی تعادل پویای بازیکنان نوجوان فوتبال شود.
۱۹.

بررسی گشتاور عضلانی، حس عمقی و دامنه حرکتی پس از یک دوره بازتوانی عمل بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: طب ورزشی سال ششم بهار و تابستان ۱۳۹۳ شماره ۱ (پیاپی ۱۲)

کلید واژه ها: حس عمقی لیگامنت متقاطع گرافت همسترینگ دامنة حرکتی گشتاور عضلانی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی آسیب شناسی ورزشی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی بیومکانیک ورزشی بیومکانیک بالینی
تعداد بازدید : ۱۹۶۱ تعداد دانلود : ۱۰۲۴
آسیب لیگامنت متقاطع قدامی از شایع ترین آسیب ها در بین ورزشکاران می باشد. به طوری که این لیگامنت حدود 80 درصد از کل جراحی های انجام شده بر لیگامنت های زانو را به خود اختصاص می دهد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر یک دوره بازتوانی بر گشتاور عضلانی، حس عمقی و دامنة حرکتی پس از عمل بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی می باشد. تعداد 9 ورزشکار مرد (با میانگین سنی 2/5 ± 77/28 سال) که تحت عمل جراحی بازسازی لیگامنت متقاطع قدامی به روش استفاده از گرافت همسترینگ قرار گرفته بودند، به عنوان نمونة تحقیق در نظر گرفته شدند. پس از انجام دورة فیزیوتراپی گشتاور عضلانی و حس عمقی با استفاده از دینامومتر ایزوکنیتیک بایودکس سیستم 3 و دامنة حرکتی با استفاده از گونیامتر دستی ارزیابی شدند. داده ها با استفاده از آزمون Paired Samples T test تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میانگین گشتاور بازکنندة زانو در پای آسیب دیدة بیماران به طور معناداری کمتر از پای سالم بود (05/0 ≥ P). تفاوت معناداری در دامنة حرکتی زانوی آسیب دیده و سالم بیماران مشاهده نشد (05/0 ≤ P). میزان خطای حس عمقی در پای آسیب دیده تنها یک بیمار بیشتر از پای سالم بود و بقیة بیماران اگرچه میزان خطای حس عمقی کمتری در زانوی آسیب دیدة خود نسبت به زانوی سالم داشتند، اما تفاوت معناداری مشاهده نشد (05/0 ≤ P). از یافته های تحقیق حاضر می توان نتیجه گرفت که اگرچه میزان بازتوانی انجام شده بعد از عمل جراحی نتوانسته میزان قدرت در پای آسیب دیده را به حد پای سالم برساند، اما بازتوانی انجام شده توانسته است سبب بهبودی دامنة حرکتی و حس عمقی در مفصل زانو شده است.
۲۰.

تأثیر تمرینات ترکیبی (تعادلی و مقاومتی) بر تعادل، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون(مقاله علمی وزارت علوم)

نویسنده:
منبع: مطالعات طب ورزشی پاییز و زمستان ۱۳۹۲ شماره ۱۴

کلید واژه ها: تعادل پارکینسون انعطاف پذیری عملکرد حرکتی

حوزه های تخصصی:
  1. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی
  2. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی ورزش معلولین
  3. حوزه‌های تخصصی تربیت بدنی آسیب شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی حرکات اصلاحی
تعداد بازدید : ۲۴۷۶ تعداد دانلود : ۱۴۷۵
بیماری پارکینسون یک عارضه ی پیش رونده ی مزمن است که سیستم عصبی مرکزی را تحت تأثیر قرار می دهد و با ایجاد اختلال در عقده های قاعده ای مغز، مشکلات حرکتی زیادی را در بیماران ایجاد می کند. هدف این تحقیق، بررسی تأثیر تمرینات ترکیبی )تعادلی و قدرتی( بر تعادل، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی بیماران مرد مبتلا به پارکینسون بود. تعداد 22 نفر از بیماران مبتلا به پارکینسون شهرستان اصفهان به صورت در دسترس انتخاب و داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند که به صورت تصادفی در دو گروه تجربی (11 نفر) و گروه کنترل (11 نفر) تقسیم شدند. گروه تجربی به مدت 10 هفته به انجام برنامه ی تمرینی منتخب پرداختند. قبل و بعد از دوره ی تمرینی، تعادل ایستا (چشمان باز و بسته)، انعطاف پذیری (آزمون بشین و برس) و عملکرد حرکتی (با پرسش نامه ی UPDRS) تمامی بیماران اندازه گیری و نتایج با استفاده از t وابسته و مستقل٬ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بیماران گروه تجربی، تعادل (پای برتر و غیربرتر و در هر دو حالت چشمان باز و بسته)، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی بعد از مداخله ی تمرینی به طور معناداری بهبود یافت (P< 0.05). در متغییر های فوق، تفاوت معناداری بین دو گروه تجربی و کنترل مشاهده شد .(P< 0.05) از یافته های تحقیق می توان نتیجه گیری کرد که تمرینات مقاومتی و تعادلی باعث بهبود تعادل، انعطاف پذیری و عملکرد حرکتی در بیماران مبتلا به پارکینسون شده است. بنابراین می تواند به عنوان یک مداخله ی تمرینی برای این دسته از بیماران توصیه شود.

کلیدواژه‌های مرتبط

پدیدآورندگان همکار

تبلیغات

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان