آرشیو

آرشیو شماره ها:
۶۶

چکیده

هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه پدیدارشناختی عدالت آموزشی در محیط یادگیری مجازی در آموزش عالی انجام شد. رویکرد پژوهش، کیفی و روش پدیدارشناسی بود. روش پژوهش: نمونه گیری هدفمند از ترکیب دو روش ملاک محور و در دسترس با قاعده اشباع نظری است، مشارکت کنندگان پژوهش را 30 نفر از دانشجویان کارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی دانشگاه بوعلی سینا همدان در سال های 1397 الی 1399 تشکیل دادند. داده ها با استفاده از نرم افزار مکس کیودا 10 تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان داد که دانشجویان در هر یک از بعد های عدالت آموزشی تجربه شده با مقوله های مختلفی روبرو بودند. در بعد عدالت توزیعی مقوله های برنامه ریزی و اجرا، دانش و مهارت لازم، ارزشیابی، زیرساخت های آموزش مجازی، سواد رسانه ای، در بعد عدالت رویه ای مقوله های ارزشیابی و عدالت در ارائه خدمات آموزشی و در بعد عدالت مراوده ای مقولات سطح تعاملی در بعد رفتار، مشکلات فنی و محرک های محیطی-کلاسی شناسایی شد. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها موفقیت در آموزش مجازی مستلزم داشتن زیرساخت ها و مهارت های ارتباطی عالی و طراحی و برنامه ریزی و مشارکت فعال فراگیران و اساتید است.

Phenomenological Study of Educational Justice in Virtual Learning Environment in Higher Education

Objective: The present research was conducted with the aim of studying phenomenological cognitive justice in virtual learning environment in higher education. The research approach was qualitative and the method used was phenomenology. Methods: Purposive sampling is a combination of two methods of criterion collection and accessible with the theoretical saturation rule. The participants of the research were 30 graduate students pedagogy at  Bu-Ali Sina University in the years 1397 to 1399. The data were analyzed using MAXQDA 10 software. Results: The findings showed that students faced various issues in each dimension of educational justice. In the distributive justice dimension, issues related to planning and implementation, necessary knowledge and skills, evaluation, virtual learning infrastructure, media literacy, and interactive level were identified. In the procedural justice dimension, issues related to evaluation and justice in providing educational services were identified. In the interactional justice dimension, issues related to behavior, technical difficulties, and environmental stimuli were identified. Conclusion: Based on the findings, success in virtual learning requires excellent communication skills, design and planning, and active participation of learners and teachers.

تبلیغات