مدل سازی عوامل مؤثر بر ریسک تأمین مالی پروژه (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: تأمین مالی پروژه که معمولاً برای تأمین مالی تأسیسات و تأسیسات سرمایه محور دولتی و خصوصی استفاده می شود، در دهه های اخیر به بخشی از بازار مالی رو به رشد اقتصادی چشمگیر تبدیل شده است. از اساسی ترین نیازهای کشورهای در حال توسعه، زیرساخت های اقتصادی آن است که بستر رشد و توسعه در سایر بخش های اقتصاد را فراهم می سازد و عدم پاسخ گویی صحیح به نیاز تأمین مالی در این بخش، توسعه اقتصادی را با مشکلات و چالش های اساسی مواجه می سازد. تأمین مالی شرکت یا پروژه به اشکال مختلفی صورت می گیرد. پروژه های تأمین مالی، اغلب ریسک سنگین و ساختارهای سرمایه ای بسیار قدرتمند و پیچیده ای دارند. با توجه به آنچه بیان شد، هدف این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر ریسک تأمین مالی پروژه است؛ زیرا وقوع ریسک پروژه می تواند روی هر یک از اهداف پروژه ها مانند، زمان، هزینه، ایمنی، کیفیت و پایداری، تأثیرهای مثبت یا منفی داشته باشد. روش: پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی، از نظر نحوه گردآوری داده ها توصیفی هم بستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) است. جامعه آماری این پژوهش کارشناسان، کارشناسان ارشد، سرپرستان و مدیران شرکت های معدنی کشور بودند که از بین آن ها، ۲۲۰ نفر به عنوان نمونه و به صورت تصادفی برای مشارکت در پژوهش انتخاب شد. ابزارهای جمع آوری اطلاعات، پرسش نامه ای مشتمل بر ۱۱ بُعد و ۶۸ گویه بود. با استفاده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار اسمارت پی ال اس، فرضیه های پژوهش آزمون شد. یافته ها: به منظور بررسی مدل، ابتدا باید روابط متغیرهای پنهان با گویه های سنجش آن ها را بررسی کرد و برای این کار، از مدل اندازه گیری استفاده شد. مدل اندازه گیری ارتباط گویه ها یا همان سؤال های پرسش نامه را با سازه ها بررسی می کند. در واقع تا ثابت نشود که سؤال های پرسش نامه، متغیرهای پنهان را به خوبی اندازه گیری کرده اند یا خیر، نمی توان به آزمون روابط پرداخت. مدلی همگن خواهد بود که قدر مطلق بارهای عاملی هر یک از متغیرهای مشاهده پذیر متناظرش، دست کم 5/0 باشد. در این پژوهش، مقدار تمامی بارهای عاملی متغیرها مقداری بیشتر از 5/0 به دست آمد و پایایی مدل اندازه گیری را تأیید کرد. بر اساس نتایج، شدت اثر روش های تأمین مالی بر ریسک سیاسی 462/0 و آماره احتمال آزمون 586/6 به دست آمده است که از مقدار بحرانی t در سطح خطای 5درصد، یعنی 96/1 بزرگ تر است و نشان می دهد که تأثیر مشاهده شده معنادار است. بنابراین با اطمینان 95درصد، روش های تأمین مالی بر ریسک سیاسی تأثیر معناداری دارند. همچنین اثر کل ریسک مشتری بر ریسک مدیریت 046/0 و مقدار معناداری برابر 855/1 به دست آمد که از مقدار بحرانی t در سطح خطای 5درصد کوچک تر است که نشان می دهد تأثیر مشاهده شده معنادار نیست. بنابراین ریسک مشتری بر ریسک مدیریت تأثیر معناداری ندارد. به طور کلی مشخص شد که روش های تأمین مالی، ریسک اجتماعی، ریسک پیمانکار، ریسک ساخت وساز، ریسک سیاسی، ریسک طراحی، ریسک قانونی، ریسک مالی، ریسک مدیریت، ریسک مشتری، قرادادهای فرعی بر ریسک تأمین مالی پروژه ها تأثیر دارند. نتیجه گیری: یکی از مشکلات کشورهای در حال توسعه و دلایل عدم استفاده بهینه از منابع و سرمایه های محدود و ناکامی این کشورها در اجرای پروژه ها، کم توجهی به قدرت سازمان دهی و مدیریت پروژه هاست که این مهم، مشکلاتی همچون آغاز نشدن پروژه های مورد نیاز، ایجاد تأخیر در زمان شروع و زمان اجرای پروژه ها، ناکامی در بهره برداری به موقع و غیراقتصادی شدن طرح ها را به دنبال دارد. امروزه با توجه به رویکرد اکثر سازمان های پروژه محور به مقوله مدیریت پروژه و طراحی ساختار متناسب با فعالیت های خود، ضرورت نگرش به طراحی و بهبود مدیریت ریسک پروژه در چنین شرکت هایی، بیش از گذشته احساس می شود. در این راستا، اولویت با معیار ریسک نرخ ارز است و معیارهای اعمال تحریم های بیشتر و کاهش صادرات، ریسک نرخ بهره، ریسک رکود بازار و کاهش درآمد، انتخابات و تغییر محیط اقتصادی و ریسک ورشکستگی در رتبه های بعدی قرار دارند. در این میان، معیار ریسک شریعت، کمترین اهمیت را دارد. در خصوص اولویت بندی کنترل ریسک نرخ ارز، بیشترین اولویت مربوط به روش کاهش ریسک است. بر اساس نتایج پژوهش، برای کنترل ریسک اعمال تحریم های بیشتر و کاهش صادرات، بهترین روش کاهش ریسک پیشنهاد می شود. برای کنترل ریسک نرخ بهره، بهترین روش اجتناب از ریسک است. برای کنترل ریسک رکود بازار و کاهش درآمد، بهترین روش انتقال ریسک پیشنهاد می شود. برای کنترل ریسک انتخابات و تغییر محیط اقتصادی، بهترین روش کاهش ریسک است. برای کنترل ریسک ورشکستگی، بهترین روش اجتناب از ریسک و برای کنترل ریسک شریعت نیز، بهترین روش کاهش ریسک است.Modeling Factors Influencing Project Financing Risk
Objective
Project financing has emerged as a critical mechanism for funding infrastructure and capital-intensive projects across various sectors, both in the public and private domains. Its significance has grown notably in recent decades within the financial market, reflecting its pivotal role in facilitating economic development. Notably, in developing countries, the establishment of robust economic infrastructure is a pressing priority, serving as a cornerstone for overall growth and advancement across multiple economic sectors. However, the insufficient attention given to meeting financing requirements in this domain poses substantial challenges to economic progress. Diving deeper into the realm of project financing, one finds a diverse array of financing mechanisms, each characterized by its unique set of risks and complex capital structures. These risks, if not effectively managed, can exert considerable influence on project outcomes, impacting crucial objectives such as project timelines, cost management, safety protocols, quality standards, and long-term sustainability goals. Understanding these risk factors and their interplay is paramount for stakeholders involved in project financing endeavors.
Methods
To explore these dynamics, this study employs an objective-oriented approach, leveraging a descriptive-correlational method for data collection. Central to this methodology is the utilization of Structural Equation Modeling (SEM), a powerful analytical tool that allows for the examination of complex relationships among variables. The study's statistical population comprises a diverse range of professionals, including experts, senior experts, supervisors, and managers from mining companies within the country under study. From this pool, a sample of 220 individuals was randomly selected to ensure robustness and representativeness in the analysis.
Results
The study's findings shed light on the intricate relationships between various factors and project financing risk. Notably, the analysis unveils the significant impact of financing methods on political risk, with an observed effect intensity of 0.462 and a probability statistic of 0.686. This surpasses the critical t-value at the 5% error level, underscoring the statistically significant influence of financing methods on political risk. This underscores the importance of considering the choice of financing mechanisms in mitigating or exacerbating political risk factors, thereby enhancing the overall risk management strategy of project financing endeavors. Moreover, the study delves into the relationship between customer and management risks. While the overall effect of customer risk on management risk was determined to be 0.046, the calculated significance value of 0.851 fell below the critical t-value at the 5% error level. This indicates a lack of significant observed effect, suggesting that customer risk may not exert a substantial impact on management risk. Nevertheless, understanding these nuanced relationships contributes to a more comprehensive understanding of the multifaceted nature of project financing risk. Beyond these specific findings, the study highlights a myriad of factors that influence project financing risk, including social risk, contractor risk, construction risk, design risk, legal risk, financial risk, and subsidiary contracts, among others. Each of these factors contributes to the overall risk profile of project financing endeavors, necessitating a holistic approach to risk management and mitigation strategies.
Conclusion
In conclusion, the study underscores the critical importance of focusing on project organization and management capability, particularly in the context of developing countries. Inadequacies in these areas often result in suboptimal utilization of resources and capital, leading to delays in project commencement, implementation, and operation, ultimately yielding uneconomical outcomes. In light of the prevalent project-oriented approach adopted by organizations, there exists a heightened imperative to design and enhance project organizations to effectively navigate the complexities of project financing endeavors and achieve desired outcomes.
تبلیغات
