واکاوی نظریه تعامل گرایی نمادین و دلالت های آن در برنامه درسی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این پژوهش با هدف واکاوی دلالت های نظریه تعامل گرایی نمادین در عناصر برنامه درسی انجام گرفت. از روش کیفی «جستار نظرورزانه» و از ابزار «بررسی مستندات» به منظور گرد آوری اطلاعات استفاده شد. مبانی نظری، نظریه تعامل گرایی نمادین، مطالعه و بررسی و دلالت های آن در عناصر برنامه درسی از منظر میلر (هدف ها، دانش آموز، معلم، روش یاددهی و یادگیری، ویژگی های محیط آموزش و ارزشیابی) استخراج شد. بر اساس یافته ها هدف های برنامه درسی باید پویا، کثرت گرایانه، انعطاف پذیر، تعاملی و واقع گرایانه باشد. فراگیر فعال، مسئول یادگیری خود، مشارکت کننده در یادگیری و تعامل گرا است. معلم باید؛ فراهم کننده تجارب، مشارکت پذیر و تسهیلگر باشد. روش یاددهی- یادگیری تعاملی، فرایندمحور و مبتنی بر مشارکت است. محیط یادگیری؛ پذیرا، غنی و چالش برانگیز، پویا و غیر ایستا، صمیمی و شخصی است و ارزشیابی برنامه درسی با روش های سنجش عملکردی، فرایندمحور، توجه به داده های کمی و کیفی و اجتماع مدار انجام می گیرد.Analysis of Symbolic Interaction Theory and Its Implications in Curriculum
This research was seeking to analyze the implications of Symbolic Interaction Theory in curriculum elements. To do this end, it was decided to make use of a descriptive method called Speculative Essays as well as Document Checker Tool in order to collect the concerned information. Theoretical bases and symbolic interaction theory were investigated and their implications in curriculum elements were extracted from Miller's viewpoint (objectives, student, teacher, learning and teaching method and features of training and evaluation atmosphere). According to the findings, the objectives of curriculum must be dynamic, pluralistic, flexible, interactive and realistic. As such, active learner would be responsible for his/her learning, participator in learning and interactive. Teacher should be provider of experiences, collaborative and facilitator. Teaching-learning method should be interactive, process-oriented and based on collaboration. The learning atmosphere must be welcoming, rich, challenging, dynamic and non-static, intimate and personal. Finally, assessment should be done through performance measurement methods, process-oriented based on quantitative and qualitative and community-oriented data.