تحلیل پیشران های تامین مسکن گروه های آسیب پذیر (مطالعه موردی: کلانشهر تبریز) (مقاله پژوهشی دانشگاه آزاد)
درجه علمی: علمی-پژوهشی (دانشگاه آزاد)
آرشیو
چکیده
مسکن به عنوان یکی از اساسی ترین نیازهای انسان نقش بسیار مهمی در تأمین رفاه، آرامش و امنیت روانی گروه های اجتماعی بازی می کند. در این میان تأمین این نیاز اساسی مستلزم برنامه ریزی جامع، کارآمد و اثر بخش می باشد. در این راستا پژوهش حاضر با هدف، تحلیل ساختاری موانع تأمین مسکن گروه های آسیب پذیر شهری در کلانشهر تبریز تدوین شده است، از نظر روش، کاربردی و ماهیت آن از نوع اکتشافی می باشد. جامعه آماری در این پژوهش مشتمل بر40 نفر از متخصصان و مدیران شهری می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با روش های تحلیل متقاطع ساختاری با نرم افزار MICMAC و تدوین سناریوها از نرم افزار سناریو ویزارد صورت گرفت. نتایج حاصل از نرم افزار میک مک نشان می دهد که درجه پرشدگی برابر 72.5% است و از مجموع 1160 رابطه قابل ارزیابی، 440 رابطه عدد صفر، 382 رابطه عدد یک، 292 رابطه عدد دو و 486 رابطه عدد سه بوده است. علاوه بر این صفحه پراکندگی متغیرها حاکی از ناپایداری در تامین مسکن گروه های آسیب پذیر می باشد. نتایج تحقیق از معادلات ساختاری نشان می دهد، نوع سیاست های اقتصادی و مدیریتی از اثرگذارترین عوامل ناکارآمدی برنامه های تأمین مسکن گروه های کم درآمد شهری در تبریز می باشد. در بحث سناریوها، خوشبینانه ترین حالت متصور برای رفع مشکل تامین مسکن گروه های آسیب پذیر شهر تبریز، اعمال سیاست های انبوه سازی مسکن در این شهر می باشد در صورت عدم پیاده سازی این رویکرد تولید مسکن ناپایدار نمود عینی در شهر پیدا می کند.Analysis of Drivers of Housing Provision in Vulnerable Groups with Emphasis on Foresight and Scenario Writing (Case Study: Tabriz Metropolis)
In today's world, more than half of the world's population, in addition to being centers of social, economic and spatial development, live in cities and towns. Housing as one of the most basic human needs plays a very important role in the peace and mental security of social groups. In the meantime, the study and knowledge of the population and how they enter the period of need for independent housing is the main part of the need for housing. The purpose of this study is structural analysis of housing barriers for vulnerable urban groups in a case study of Tabriz metropolis. The method of the present study is developmental in terms of purpose because it aims to identify and construct a conceptual model of housing barriers in the city of Tabriz and has an exploratory nature. Also, in terms of data type, this research is a combination research (qualitative-quantitative). In order to collect data, statistical yearbooks, censuses of different periods, information of health centers and other valid information of related centers have been used along with completing a questionnaire. In the present study, cross-sectional structural analysis with MICMAC software has been used for future research and recognition of key indicators of the housing sector and Scenario Wizard software has been used to develop possible future housing scenarios in Tabriz metropolis. The results of the research show that during the period 2016-1976, the quantitative and qualitative indicators of housing in the city of Tabriz have improved. The results show the housing market management style, housing policies, land and housing prices, marginalization expansion, lack of mass housing supply, urbanization growth, rental rates, housing quality, private sector absence, population growth, political developments, unemployment, strategic indicators And are an effective key to providing housing for vulnerable urban groups in the metropolis of Tabriz. Finally, two scenarios were obtained as the most probable future housing scenarios in the metropolis of Tabriz. In the first scenario, we see the stability of indicators of housing management, housing policies, mass housing supply, urban growth, private sector presence in housing, population growth and political developments and rising land and housing price indicators, marginalization, rental rates and unemployment. The only indicator of housing quality in this scenario is a declining trend.
تبلیغات
