بهینه سازی استوار پرتفوی تحت معیار ارزش در معرض ریسک شرطی- فاصله ای (ICVaR) در بورس تهران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: زمانی که هِری مارکوویتز مقاله پیشگام مدل میانگین واریانس را در سال 1952 منتشر کرد، آثار زیادی در باب کاربردها و توسعه مدل های کلاسیک وجود داشت و با توجه به پیشرفت بازارهای مالی، بهینه سازی فعال پرتفوی به یکی از مباحث مهم مالی تبدیل شد. هدف اصلی این پژوهش بررسی و تحلیل مدیریت فعال پرتفوی، به عنوان تصمیم گیری مهم و حساس برای سرمایه گذاران، هم زمان با توجه به ریسک کل پرتفوی است؛ زیرا عوامل مؤثر بر انتخاب پرتفوی بهینه سهام با نرخ بازده بالا و ریسک کنترل شده، از موضوعاتی است که همواره در کانون توجه تمامی تحلیلگران و سرمایه گذاران و حتی مدیران پرتفوی قرار دارد. روش: تاکنون روش های زیادی برای سنجش ریسک سرمایه گذاری مطرح شده است؛ اما قیمت دارایی های ریسکی، به دلیل پیچیدگی بازار مالی، به سرعت و به طور تصادفی تغییر می کند و فاصله تصادفی، ابزار مناسبی برای توصیف عدم قطعیت تصادفی و عدم دقت است. با توجه به عدم قطعیت در بازارهای مالی، این پژوهش از فواصل تصادفی برای توصیف بازده دارایی ریسکی استفاده کرده است و ریسک دنباله در نظر گرفته شده، ارزش در معرض ریسک شرطی فاصله ای (ICVaR) نام گذاری شده است. ارزش فاصله ای در این مدل، بسط مدل پرتفوی کلاسیک است که می تواند به طور جامع، پیچیدگی بازار مالی و ریسک پذیری سرمایه گذاران را منعکس کند. یافته ها: با استناد بر نتایج به دست آمده از داده های واقعی 10 شرکت، از بین 30 شرکت بزرگ موجود در بازار بورس تهران، مدل ICVaR قابل تفسیر و سازگار با سناریوی عملی است و می تواند در سطوح مختلفی از ریسک و بسته به درجه ریسک پذیری سرمایه گذار، در انتخاب پرتفوی بهینه مناسب باشد. این پژوهش از رویکرد بهینه سازی پرتفوی تحت معیار جدید ارزش در معرض ریسک شرطی فاصله ای، از طریق قیمت پایانی، بالاترین قیمت و پایین ترین قیمت در هر روز معاملاتی استفاده کرده است. در این مدل، دامنه بازده دارایی پُرریسک به عنوان یک متغیر تصادفی با ارزش فاصله ای به دست آمده است. همچنین برای توصیف ریسک، از CVaR با مقدار فاصله ای، به جای واریانس در یک سطح معینی از بازده استفاده شده است. نتیجه گیری: عدم قطعیت ناشی از معاملات دارایی، در پیش بینی های طرح های سرمایه گذاری تأثیر می گذارد. در این مطالعه، برای مواجهه با این گونه عدم قطعیت های چالش برانگیز، رویکرد بهینه سازی تصادفی استوار ارائه شد و محدوده راه حل های بهینه تولید شده مدل پیشنهادی، برای تعیین گزینه های مختلف عملیاتی بود. در نهایت، مدل ارائه شده در این پژوهش نشان داد که می توان ترجیح ذهنی یا تنفر سرمایه گذاران از ریسک را با رعایت اصل تنوع بخشی در پرتفوی توصیف کرد که به نوعی نوآوری متفاوتی از مدل کلاسیک پرتفوی را ارائه می دهد. همچنین با بهینه سازی استوار، تمام سناریوها با بدترین حالت ممکن در مدل بهینه شد و نتایج نشان داد که هر چه این دامنه کوچک تر در نظر گرفته شود، شدت ریسک گریزی سرمایه گذاران بیشتر نمایان می شود.Robust Portfolio Optimization under Interval-valued Conditional Value-at-Risk (CVaR) Criterion in the Tehran Stock Exchange
Objective
Ever since Harry Markowitz's groundbreaking paper on the mean-variance model was published in 1952, numerous efforts have been dedicated to exploring the applications and advancements of classical models. Following the development of financial markets, active portfolio optimization has become one of the most important topics in finance. This study aimed to examine active portfolio management, a critical and delicate choice for investors, particularly concerning overall portfolio risk. The determination of an optimal stock portfolio that offers both a substantial return rate and controlled risk is consistently a subject of keen interest for analysts, investors, and even portfolio managers.
Methods
Many methods have been developed to measure investment risk, and the price of risky assets changes rapidly and randomly due to the complexity of the financial market. A random interval is a suitable tool for describing uncertainty with randomness and imprecision. Given the uncertainty in financial markets, this study used stochastic intervals to describe the returns of risky assets and the tail sequence risk, called the interval-valued conditional value at risk (ICVaR). The interval value in this model is an extension of the classic portfolio model, which can comprehensively reflect the complexity of the financial market and the risk-taking behavior of investors.
Results
Following the findings from the real data of 10 out of 30 large corporates listed on the Tehran Stock Exchange, the ICVaR model is interpretable and compatible with the practical scenario and can be used to choose the optimal portfolio at different levels of risk and depending on the risk-taking degree of the investor. The present study used the portfolio optimization approach under a new criterion of ICVaR through the closing price, the highest price, and the lowest price on each trading day. In this model, the return range of the risky asset is taken as a random variable with an interval value. Besides, CVaR with an interval value is used to describe the risk instead of the variance at a certain level of return.
Conclusion
Uncertainties induced by asset transactions affect the predictions of investment plans. To address such challenging uncertainties in this study, a stable stochastic optimization approach was presented based on the range of optimal solutions produced by the proposed model to determine different operational options. Finally, the model developed in this study showed that investors’ subjective risk preference or aversion can be described by observing the principle of portfolio diversification, which reflects an innovation different from the classic portfolio model. Furthermore, the worst possible case was optimized in all scenarios in the model by robust optimization. The findings indicated that a narrower range corresponds to a higher level of risk aversion among investors.
تبلیغات
