از نظریه پایان تاریخ فوکومایا تا پیدایش نارویداد بودریار (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر با رویکردی انتقادی به واکاوی و مقایسه دو الگوی تأثیرگذار از مفهوم پایان یعنی نظریه پایان تاریخ ارائه شده توسط فرانسیس فوکویاما و نظریه پایان در پیدایش نارویداد ارائه شده توسط ژان بودریار می پردازد. از دیدگاه فوکویاما، تاریخ در نظامی بازار محور برخاسته از آرمان های رژیم لیبرال دموکرات موجود در ایالت متحده آمریکا به هدف نهایی خود یعنی ایجاد آزادی عالم گیر رسیده است. فوکویاما نظریه پایان تاریخ خود را بر پایهپیشرفت و توسعه علوم مدرن و فن آوری های نوین به همراه خوانشی نه چندان صحیح از نظریه «تکاپو برای واشناسی» هگل بنا می نماید. از سوئی دیگر، برخلاف فرانسیس فوکویاما که علوم و فن آوری های نوین را عامل هم گن سازی جوامع بشری و ساخت آرمان شهر در سایه نظام لیبرال دموکراسی می داند، ژان بودریار مدعی است که رویداد ها به دلیل سرعت حاصل از علوم و فن آوری های مدرن اهمیت خود را از دست داده اند و رقابت برای انتقال و تفسیر رویداد بسیار مهم تر از خود رویداد است. همچنین، بودریار پیدایش نارویداد را ازجمله مهم ترین اهداف نظام نوین جهانی تحت آمریکا می داند.From Francis Fukuyama's Theory of the End of History to Jean Baudrillard's Concept of the Non-event
The present article endeavors to compare and contrast two conflicting theories about the concept of the end, i.e. Francis Fukuyama's theory of the end of history and Jean Baudrillard's concept of the end. According to the neo-conservative American theorist Fukuyama, history has reached its ultimate end of Hegelianuniversal freedom. Therefore, the West is reaching the end of history corollary to modern natural science and his simplistic interpretation of Hegel's concept of freedom as a “struggle for recognition”.Baudrillard's stance on the concept of the end, on the other hand, is in stark difference with Fukuyama's reflections of the Promised Land manifest in liberal democracy.Contrary to Francis Fukuyama, Baudrillard proclaims that as a consequence of the velocity engendered by advances in modern science and technologies, the event becomes less important than the contest for its digital broadcast or interpretation.Indeed, he avers that the construction of the non-event is a major objective of the global world order. He claims that this non-occurrence of events precipitates the end of history.
تبلیغات
