گفتمان سیاست خارجی هندوهای افراطی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در این مقاله به واکاوی گفتمان هندوهای افراطی پس از گاندی پرداخته شده است. گفتمان گاندی در زمان حیات وی می رفت که به عنوان مهم ترین نیروی محرک سیاسی در هند تبدیل گردد اما پس از ترور گاندی توسط یک هندوی افراطی، در بستر تحولات تاریخی و در اثر قرارگیری در معرض گفتمان های رقیب و مناظرات ایجادشده در شکل دهی به سیاست خارجی هند، کاربست گفتمان گاندی نیز دچار فراز و نشیب هایی شده است؛ به طوری که هم اکنون بیش ازپیش جای خالی گفتمان گاندی در سیاست خارجی هند احساس می گردد. در این پژوهش، تحولات تاریخی مؤثر در شکل دهی سیاست خارجی هند، مناظره های اصلی و گفتمان های مبتنی بر هندوئیسم و دین در هند که گفتمان گاندی را بعنوان دگر خود تعریف کرده اند بررسی شده است. «پس از مرگ گاندی، چه گفتمان هایی و با چه تناسبی در عرصه سیاسی هند وارد شدند؟» سؤال اصلی مقاله حاضر را تشکیل می دهد. فرضیه مقاله نیز بدین صورت است که «هند بر اساس میراث گاندی به تدوین سیاست های آرمان گرایانه پرداخت؛ اما این آرمان گرایی در معرض گفتمان های ناسیونالیسم افراطی، به سمت واقع گرایی تغییر جهت داد. گفتمان گاندی از سیاست عملی کنار می رود و احزاب سیاسی مبتنی بر هندوئیسم یا دین چون حزب بهارتیا جاناتا به عنوان اصلی ترین دگر گفتمان گاندی، در سیاست خارجی هند حکم فرما می شوند».Foreign Policy Discourse of Extremist Hindus Mohammad Hassan Sheikholeslami
This study explores the discourse of extremist Hindus in post-Gandhi era. Gandhi’s discourse, in his lifetime, had gained momentum to become the most important political driving force in India. But Gandhi’s being assassinated by an extremist Hindu, left his legacy – Gandhi’s discourse – to face too many ups and downs in the context of historic developments and the ensuing competing discourses and debates, all of which have played a significant role in shaping India’s foreign policy. Therefore, at this juncture, the call for an in-depth investigation of Gandhi’s discourse is being felt more than ever. The present paper examines the effective historic developments, which have contributed to the shaping of India’s foreign policy, basic debates, and discourses based on Hinduism in India, all of which define Gandhi’s discourse as their otherness. The main question of the research is “What discourses and to what extent have they been envisaged in India’s foreign policy?” The assumption of the research is as follows: With respect to Gandhi’s legacy, India as an independent republic, launched an idealistic policy. However, in the course of time under the influence of extreme nationalism discourses, idealism was gradually forced to readjusted its course and steer towards realism to the extent that Gandhi’s genuine discourse deviated from practical politics into the corners of libraries. Consequentially, at present, Hindu-based political parties, such as Bharatiya Janata Party, as the main otherness of Gandhi’s discourse, have dominated India’s foreign policy.”