نویسندگان: مهدی فاخری

کلید واژه ها: چین هنگ کنگ تایوان یک کشور دو سیستم

حوزه های تخصصی:
شماره صفحات: ۷۹ - ۱۰۶
دریافت مقاله   تعداد دانلود  :  ۶۱

آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۰

چکیده

کشور کمونیستی مانند چین علیرغم نظام اقتدارگرا، برنامه ریزی مرکزی و سطح پائین مشارکت مدنی دست به آزادسازی اقتصادی لیبرال زده و با برنامه اصلاحات خود در 40 سال توانست 800 میلیون نفر را از فقر خارج کند. این مقاله بر آن است تا ضمن مطالعه مورد خاص چین- هنگ کنگ- تایوان به این پرسش پاسخ دهد که آیا یک نظام اید ئولوژیک کمونیستی قادر است ضمن حفظ حاکمیت ملی خود با سیاستها و ابزار اقتصاد لیبرال به توسعه اقتصادی دست یابد و از تعارضات اجتماعی در امان بماند یا خیر؟ آیا اصولا می توان نظامهای تلفیقی را به عنوان الگوی موفق توسعه در نظر گرفت یا بهتر است از تعمیم دستاوردهای خاص خودداری و پرهیز کرد؟ هرچند اتخاذ سیاستهای تلفیقی در برخی کشورها نتایج فاجعه باری داشته است، اما دولتهایی مانند چین با اقتدار گسترده و منابع مالی کافی در شرایط بهتری برای اجرای نظام مختلط " یک کشور، دو سیستم" هستند و هرچند در این راه با چالشهایی در زمینه اعمال حاکمیت ملی خود مواجه می شوند، اما هزینه غیر ممکنی بر آنها تحمیل نمی گردد.

One Country - Two System in the Chinese Sovereignty

The theory of “One country, two systems” was mainly known in the 21 st century, when a communist country like China could implement economic liberalization and reform policies, taking out 800 million persons out of poverty in 40 years, despite its authoritarian system, centralized planning and low level of civil society engagement. This article intends to study the “one country, two system” in China- Hong Kong- Taiwan and respond to the question that if a communist ideological system could achieve economic development with liberal economy means and mechanisms, avoiding social conflicts? Is it possible to consider mixed systems as a success story for development or it would be more convenient to refrain generalizing specific achievements? Mindful of the catastrophic results of mixed policies in some countries, it is possible to conclude  that states like China, with a high level of authority and sufficient financial resources are better positioned to execute policies like “one country, two system” model, without being subject to pay an unaffordable cost.

تبلیغات