رژیم های چند جانبه کنترل صادرات (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پایه شکل گیری رژیم های چند جانبه کنترل صادرات محدود کردن دستیابی کشورهای خارج از بلوک غرب پس از جنگ جهانی دوم مخصوصا کشورهای حوزه شوروی به فناوری های نظامی و نوین بخصوص در حوزه موشکی و سلاح های انهدام انبوه بود اگرچه در همان دوران جنگ سرد و پس از آن حوزه در برگیری رژیم های کنترل فراتر از کشورهای بلوک شرق رفته و کشورهایی را به عنوان هدف خود تعیین نمودند و باید اعتراف نمود که در این زمینه موفق بوده و گام های مؤثری نیز برداشته شده که به طور مستقیم و غیرمستقیم بر امنیت ملی کشورهای خارج از رژیم ها و مخصوصا کشورهای هدف تأثیرگذار بوده است. در این بین، برخی از رژیم های چند جانبه کنترل صادرات از جمله رژیم کنترل فناوری موشکی و ترتیبات واسنار، دو رژیمی هستند که در پی وضع سازوکارهای اجرایی برای اطمینان از عدم دستیابی سایر کشورها به فناوری های موشکی مرتبط با انتقال و حمل سلاح های انهدام انبوه و فناوری های دو منظوره می باشند.The Multilateral Export Control Regimes
In the post WWII era, Multilateral Export Control Regimes (MECR) were formed to restrict the access of countries outside the western bloc – especially members of the Soviet Union – to modern military technology and equipment, mainly missiles and WMDs. Although even during the Cold War, these regimes went beyond those specific targets and set a precedent for global restriction outside NATO sphere.
Admittedly, these regimes proved effective in the years that followed the disintegration of the Soviet Union and have – directly and indirectly – affected the national security of many target countries.
Meanwhile, two notable Multilateral Export Control Regimes, including Missile Technology Control Regime (MTCR) and Wassenaar Arrangement (WA), seek to establish executive mechanisms to ensure that other countries do not have access to specific missile technologies related to the transfer and delivery of WMD warheads and dual-use technologies.
تبلیغات
