آرشیو

آرشیو شماره ها:
۱۰۰

چکیده

بنیاد پژوهش حاضر بر این پرسش نهاده شده که سیاست خارجی ایالات متحده آمریکا در قبال ایران (1991-1979) و کوبا (1991- 1959) چگونه شکل گرفته و در عمل چگونه اعمال شده است؟ و چه وجوه تشابه و افتراقی میان ایران و کوبا در این زمینه وجود دارد. روش این پژوهش، تاریخی تحلیلی بوده و مبنای تحلیلی آن نظریه واقع گرایی در روابط بین الملل می باشد. همچنین ابزار گردآوری اطلاعات، اسنادی و مبتنی بر استفاده از کتاب ها و مقالات علمی است. در مسیر پاسخ گویی به این سئوال معلوم شد، در چرایی اتخاذ رویکرد تقابلی آمریکا در قبال ایران و کوبا عوامل مشترکی همچون نوع نظام بین المللی، نوع سیاست خارجی اتخاذی از سوی ایران و کوبا پس از انقلاب و اهمیت ژئوپلتیک این دو کشور تاثیرگذار بوده اند. هر چند تفاوت هایی خاص میان ایران و کوبا در مورد نوع سیاست خارجی اتخاذی از سوی آنان پس از وقوع انقلاب در این کشورها و همچنین اهمیت ژئوپلتیک آن ها وجود داشت اما به علت حاکم بودن اصل موازنه قوا بر سیاست خارجی آمریکا، این کشور کلیه رفتارهای مخالف با نظم موجود را غیرقابل قبول تلقی می نماید و از این رو در یک نگاه کلی، تفاوتی در نوع رویکرد آن نسبت به دو کشور یاد شده وجود نداشته و بنابراین تقریباً از روش ها و ابزارهای مشابهی مانند تلاش برای اتحاد و بهره برداری از میانه روها در ابتدای انقلاب، ایجاد جنگ روانی و استفاده از تبلیغات سیاسی، اعمال تحریم های همه جانبه و در نهایت اقدامات نظامی در جهت اعمال سیاست خارجی خود در قبال ایران و کوبا استفاده نمود. هر چند نوع و نحوه به کارگیری آن ها در مورد هر کشور با توجه به ویژگی ها و شرایط خود متفاوت می باشد.

The US Policy towards Iran and Cuba during the Cold War: A Comparative Study

The main point of this study is the US attitude and policy towards Iran (1979-1991) and Cuba (1959-1991), how this policy is shaped and implemented, and what are the similarities and differences when it comes to Iran or Cuba. This paper applies the historical-analytical method of analysis in the theoretical context of realism in international relations. In analyzing the cause for the hostile approach of the United States towards Iran and Cuba, common elements including the nature of international system, the post-revolution foreign policies of Iran and Cuba and the geopolitical position of these two countries are taken in account. Due to the key role the principle of 'balance of power' plays in the US foreign policy, the US administration perceives all behaviors opposed or critical to the current order or 'the status quo' as unacceptable. Therefor, in a general assessment there is no difference in its unreceptive approach towards Iran and Cuba. In this context, as this paper explains, the United States has utilized almost the same methods and instruments against these two countries: supporting the so-called moderates , instigating psychological war and political propaganda, applying comprehensive sanctions and considering use of military force whenever seen appropriate. 

تبلیغات