استراتژی های بخشی و رژیم های ژئوپلیتیکی، ژئواکونومیکی و ژئوکالچری آمریکا در نظم سازی جهانی و منطقه ای (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظم بین الملل موجود در درجه نخست، نتیجه انباشت پیامدهای سه تحول اساسی در قرن اخیر است. جنگ جهانی اول منجر به کاهش سهم اروپا از توزیع جهانی قدرت شده و آمریکا را به هسته سیاسی نظم بین الملل انتقال داد. جنگ جهانی دوم، منجر به تحولی پارادایمیک در هسته اصلی قدرت در نظام بین الملل گردید که تحت تاثیر آن، غرب و شرق اروپا به جایگاه قدرت های شبه پیرامونی برای ابرقدرت های آمریکا و شوروی تنزل یافتند. درنهایت نیز فروپاشی شوروی، سومین تحولی بود که موقعیت آمریکا را به عنوان یک ابرقدرت در پایان قرن بیستم تثبیت کرد.در مقابل، با گذشت دو دهه از قرن 21، نشانه هایی از ظهور قدرت های جدید و تغییر در موقعیت برتر آمریکا بروز کرده که واکنش این کشور را در پی داشته است. در این چارچوب، این پرسش اساسی مطرح می شود که راهبرد آمریکا برای مواجهه با فرایند گذار جهانی قدرت در نظم بین الملل چیست؟ در پاسخ به این مسئله، این فرضیه مطرح گردیده که آمریکا با کاربست 3 استراتژی بخشی شامل نوانزواگرایی، درگیری گزینشی و امنیت مشارکتی با هدف زمان مندسازی فرایند انتقال قدرت؛ در کنار تاسیس و تثبیت رژیم های بین المللی در سه حوزه ژئوپلیتیکی،ژئواکونومیکی و ژئوکالچری؛ و همچنین بهره گیری از ابزارهای تحریمی در تلاش برای نظم سازی جهانی می باشد.Strategies and International Geopolitical, Geoeconomic, and Geocultural Regimes of the United States in Global and Regional Ordering
The existing international order is primarily the result of the three fundamental changes of the international system in the 20 th century. World War I reduced Europe's share of the global power. World War II led to a paradigm shift in international system, which had been monopolized by traditional European powers for centuries. As a result of this war, Europe's role was reduced to the status of semi-peripheral powers for the US and Soviet superpowers. The collapse of the Soviet Union was the third development that established the United States as a superpower at the end of the twentieth century. In the past two decades, there have been signs of the emergence of new global powers and a shift in US' superior position that have prompted a backlash. In this context, the fundamental question is what is the US strategy to deal with the process of global transition of power in the global order? In response to this question,the hypothesis has been put forward that the United States has adopted three sectoral strategies,including neo isolationism, selective engagement,and collective security aiming to delay the power transition process; Also, the establishment and consolidation of international regimes in three areas of geopolitics, geoeconomics and geoculture.
تبلیغات
