دیپلماسی هسته ای جمهوری اسلامی ایران و نظارت پذیری شورای امنیت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظارت پذیری شورای امنیت سازمان ملل متحد ،از موضوعات مورد مجادله و همواره مطرح در حقوق بین الملل بوده و می باشد. در این خصوص ، گروهی از اندیشمندان ، با تمسک به موازین حقوقی وفرا حقوقی ، معتقدند که در یک نظام قانونمند جهانی موسوم به سازمان ملل متحد ، هر رکن و مقامی ولو شورای امنیت، بایستی در مقابل عملکردش ، پاسخگو باشد . در این مقاله ضمن احصاء موازین حقوق بین الملل در خصوص محدود نمودن صلاحیت شورای امنیت ، نظارت پذیری نهاد بین المللی مذکور را به استناد دیپلماسی با تکیه به دیپلماسی هسته ای دولت جمهوری اسلامی ایران تبیین کرده و توافق هسته ای و برجام را بعنوان شیوه و راهکار مناسب حقوق بین الملل در عصر حاضر ، جهت به چالش کشیدن تصمیمات و عملکرد شورای امنیت ، تعرفه و دستاوردهای آن تبیین شده است.Nuclear Diplomacy of Iran with an Emphasis on the Making Security Council Monitorable
Diplomacy is a multifaceted ,acceptable phenomenon in United Nations which has legal and meta legal stand in international law and relations from another point , the fallible functions of the security council have questioned the issue of responsibility of this body in international law . Regarding this matter , a group of scholars be live that, in the framework of law and meta legal , everybody , including the security council, must be responsible for its functions We fallow this line of thinking and after recognizing the relevant international law of limiting the competencies of the security council, we consider thoroughly the nuclear diplomacy of IRI as a new phenomenon .We have also pointed to the Joint Comprehensive plan of Action as the legal solution for challenging the decisions and functions of the security Council . We have also shown that the correct form of diplomacy has made the security council to review essentially its decisions .
.