آموزش مطالعات فرهنگی در ایران: موانع، تجربه ها، و تجویزها (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اگرچه دانش و دیدگاه مطالعات فرهنگی، موضوع بحث های گسترده ای در فضای دانشگاهی جهانی و تااندازه ای ایران بوده است، اقتضاهای آموزشی این سنت در میدان های علمی، کمتر موضوع بحث بوده است. برنامه مطالعات فرهنگی، ناگزیر آموزش مهارت ها و تحلیل های انتقادی از فرهنگ در کلاس درس را طلب می کند. مقاله حاضر با تکیه بر تجربه آموزشی نویسنده، در پی معرفی برخی چالش های عمده در فرایند یادگیری و یاددهی مطالعات فرهنگی در کلاس های درس است. آموزش، به شیوه ای رسمی و بریده از متن اجتماعی، ابهام و تداخل در ترسیم مرزبندی نظریه فرهنگی، دشواری های مربوط به آموزش انتقادی و ابهام در ترسیم مرزهای عامه پسندی، و گشودگی در برابر آن برای آموزش و پژوهش، چالش های اصلی آموزش مطالعات فرهنگی در ایران به شمار می آیند. استدلال نویسنده این است که اثربخشی مطالعات فرهنگی و حفظ هویت انتقادی و عمل گرایانه و اصلاح گرایانه آن، نیازمند به کارگیری تدابیر آموزشی است تا آن را به شیوه ای پویا در خدمت فهم چندلایه، تاریخی، و موقعیتی جامعه و فرهنگ ایرانی و تلاش برای قرار دادن این فهم در خدمت سیاست گذاری فرهنگی قرار دهد.Teaching cultural studies in Iran: Obstacles, experiences and recommendations
Knowledge and perspective about cultural studies have been debated extensively in the global academic spaces and partly within Iran. However, the pedagogical requirements of this tradition have rarely been a topic for discussion. As a matter of fact, cultural studies’ project inevitably requires teaching critical skills and analyses in classrooms. Relying on educational experiences of the author, the current paper aims to introduce some major challenges in the process of cultural studies pedagogy. Reliance on a formal teaching separated from social context, ambivalence and confusion on the concept of culture and cultural theory, difficulties in providing critical teaching and drawing boundaries of popular culture are amongst the major challenges faced by academics attached with cultural studies in Iran. It therefore can be argued that to be efficient and dynamic, and to preserve its distinction as a critical discipline, cultural studies needs today to employ educational initiatives that not only serve multi-layered historical understanding of Iranian society and culture but also fit with a reformistic cultural policy-making.