بررسی و نقد مبانی فکری قرآنیون در مورد قرآن بسندگی و نابسندگی سنت رسول اکرم صلی الله علیه وآله با تکیه بر آراء دکتر احمد صبحی منصور (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
احمد صبحی منصور در ردیف قرآنیون معاصر و تأثیرگذار در این عرصه به شمار می آید که قرآن بسندگی مبنای اصلی گرایشات آنها محسوب می شود. ایشان با استناد به برخی از آیات قرآن تلاش می کند تا جایگاه پیامبر در غیر از شأن ابلاغ و نیز کارکرد سنت در تمامی حوزه های دینی را از اعتبار ساقط نماید. نگارندگان این پژوهش پس از بیان بخشی از آراء صبحی منصور و استدلال های وی، با استناد به آیات متعدد قرآن و با شیوه داده پردازی کتابخانه ای و روش تحلیل محتوا، کفایت قرآن برای مصدریت تشریع، تحدید گستره عصمت، حصر رسالت در تبلیغ، و عدم اعتبار سنت پیامبر خدا را که از جمله مبانی فکری صبحی منصور است، مورد نقد و بررسی قرار داده و در نهایت به این نتیجه می رسند که آراء و اندیشه-های بنیادین صبحی منصور در حوزه قرآن و سنت پیامبر جامع نگرانه نبوده و ایشان با آیات قرآن برخورد گزینشی نموده و به سیاق و روش تفسیری مورد قبول خود(روش تفسیر قرآن به قرآن) و نیز لوازم کلام خویش توجه نکرده است و در برخی موارد دچار تعارض و تناقض در گفتار شده است.Review and critique of Dr. Sabhi Mansour's intellectual foundations on the Qur'an and the position of the Holy Prophet of Islam
Ahmad Sobhi Mansour is considered as one of the most influential contemporary Qur'anic scholars in this field, which is the main basis for his tendencies. The present article, while examining Mansouri's views on the Qur'an and the position of the tradition of the Prophet of God, provides a critical look at his views. He tries to invalidate the status of the Prophet in addition to the dignity of the Prophet, as well as the function of tradition in all religious areas, citing certain verses of the Qur'an. The adequacy of the Qur'an for the exegesis, restriction of the scope, infallibility of the mission, and the invalidity of the tradition of the Prophet of God are among the intellectual foundations of Sحیnص Mansورr that are examined in this study. After expressing some of Mansour's arguments and arguments, the authors cite Mansur's principles and opinions in the scales and finally, based on numerous verses of the Qur'an using library-based data and content analysis methods. They conclude that Mansouri's fundamental ideas and ideas in the Qur'an and the Prophet's tradition were not holistic and that he chose Quranic verses and applied his own interpretive method (Qur'an to Qur'an) and its accessories He has not paid attention to his words and in some cases has been conflicted in speech.
تبلیغات
