بررسی تطبیقی اندیشه های کلامی ابن تیمیه با شیعیان اثنی عشری با تکیه بر روایات ام سلمه(س) از رسول خدا(ص) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به سبب شهرتِ تضاد اندیشه های کلامی ابن تیمیه با دیگر فرقه های اسلامی و به ویژه شیعیان اثنی عشری، با نگاه تقریب و ایجاد زمینه وحدت و ترویج تفکر صواب و رفع اندیشه های باطل در فضایی خالی از تعصب نابجا، با روش تطبیقی به مقایسه چندین موضوع، با محوریت روایات رسیده از ام سلمه(س) -که مورد احترام فریقین است- پرداخته و بدین نتیجه دست یافتیم که؛ نظر ابن تیمیه، با شیعیان اثنی عشری؛ الف. در برخی موارد کاملاً موافق:(1. جواز گریه بر میت؛ 2. جواز زیارت قبور؛ 3. جواز سلام و دعا بر مردگان و تأثیرپذیری آنان از زندگان)؛ ب. و در برخی موارد موافقت نسبی:(1. ابن تیمیه، مسئله توسل و جواز آن را منوط به زمان حیات شخص مورد توسل می داند ولی شیعه اعم از زمان حیات و ممات آن را جایز می داند، 2. ابن تیمیه بنا بر قولی مسئله تبرک را فقط در مورد کعبه قبول دارد، ولی شیعه مسئله تبرک را در تمام آثار انبیای الهی و صالحان و اماکن مقدسه می پذیرد)؛ ج. و تنها در برخی مسائل اختلاف نظر وجود دارد: (1. تعیین مصداق اهل بیت رسول خدا(ص)؛ 2. وجود فضائل خاص بر اهل بیت(ع)، مانند مسئله عصمت و برتری آنان بر دیگران؛ 3. وجود علم غیب بر انبیاء و اولیاء الهی؛ 4. برپایی مجالس عزا بر اموات؛ 5. نوحه سرایی؛ 6. شدّ رحال) و این اختلاف را، بیشتر باید در مواردی چون اختلاف در منابع روائی این دو مکتب جستجو کرد.A Comparative Study of the Theological Thought of Ibn Teymeyyah with Those of Orthodox Shi’ites on the Basis of Um-al-Salameh's Narrations from the Holy Prophet of Islam
Due to the prominence of the opposition of Ibn teymeyh's thoughts with other Islamic sects especially Orthodox Shia and by a consideration of religious sects approximation, creating unity, and removing incorrect thoughts in an unbiased way, we have tried to study several issues comparatively based on the traditions descended from Om-al-Salameh (supported by both sects). The conclusion is that Ibn Teymeyyah’s views, in some cases, are consistent with those of Orthodox Shia as follows: (1) the legitimacy of crying over the dead; (2) the legitimacy of pilgrimage; (3) the legitimacy of greeting and praying for the dead and the effect of the living on the dead. In some cases there is partial consistency as follows: (1) based on Ibn Teymeyyah’s views, invocation is limited to the life period; (2) he limits consecration to Kaaba only. There are some differences as well: (1) he limits the application of households members to the holy prophet; (2) he also limits the application of the special virtues such as chastity and superiority to the prophet; (3) he limits the application of foreknowledge to divine prophets; (4) he bans mourning for the dead; (5) he bans dirge; (6) he does not approve preparation for pilgrimage. The differences can be attributed to the different narrative sources of the two schools of thoughts.