شواهدگرایی برون گرا نقدی بر نظریه ی دومنبعی توجیه معرفتی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
شماره صفحات:
۱۲۷ - ۱۴۸
دریافت مقاله
آرشیو
چکیده
برخی از معرفت شناسان معاصر استدلال می کنند که توجیه معرفتی ممکن است به دو شکل کاملاً متمایز در معرض نقض قرار بگیرد. در حالت نخست که آن را نقض شواهد می نامند توجیه معرفتی یکسره از بین می رود، اما در حالت دوم که نقض حُکم نامیده می شود با اینکه بخشی از توجیه شخص از بین می رود هنوز بخش دیگری از توجیه باقی می ماند، بنابراین شخص در این حالت تا حدی در باور به گزاره موردنظر موجه خواهد بود. این استدلال از طریق آموزه ای به نام آموزه دو منبعیِ توجیه انجام می شود. در این مقاله پس از شرح این استدلال از طریق تمرکز بر نمونه ای مشخص از آن که توسط اندرو روتندو (2013) ارائه شده و معرفی آموزه دو منبعی توجیه نشان می دهیم که این آموزه را می توان به دو شکل مختلف صورت بندی کرد. پس از نشان دادن دلایل ترجیحِ صورت بندی دوم بر صورت بندی نخست، برای قضاوت درباره صورت بندی دوم آن را با خوانش برگزیده ای از آموزه شواهدگرایی مقایسه می کنیم. نشان می دهیم که هر چند خوانش موردنظر از شواهدگرایی بهتر از صورت بندی دوم آموزه دو منبعی توجیه عمل می کند خود خالی از اِشکال نیست. برای برطرف کردن این اِشکال، صورت بندی دیگری درباره رابطه توجیه معرفتی و شواهد معرفی می کنیم و شروط لازم و کافی توجیه را به دست می دهیم. مقایسه آموزه های متفاوت توجیه از طریق سنجش عملکرد آنها در سناریوهایی معرفتی انجام می شود که به ترتیب در مقاله معرفی می شوند.Externalist Evidentialism: Sufficient and Nessesary Conditions for Epistemic Justification
Some contemporary epistemologists claim that there are two different kinds of epistemic defeat that are respectively called evidence undermining and judgment undermining. Using a thesis called two streams of justification thesis, they argue that in the first case one's justification is completely undermined while in the second case, despite the fact that one loses some part of her justification, she is justified to believe in P to some degree. In this paper, after focusing on the argument proposed in Rotondo's (2013) (as an instance of this camp of epistemologists), I show that different articulations of the thesis should be distinguished. I call them the first articulation and the second one and then I show that the second articulation is more plausible. Then I introduce a specific formulation of the evidentialism thesis and argue that despite its own problem, it has an advantage over the second articulation. I introduce my preferred justificatory thesis to rectify the problem at the end. The preferred justificatory thesis determines the necessary and the sufficient conditions for a person to be justified in believing a proposition. Accepting the preferred justificatory thesis is equal to rejecting Rotondo's claim.
تبلیغات
