منابع معرفت کلامی امامیه نخستین (رویکردی متمایز به عقل و وحی، فطرت، ادراک حسی و شهود) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
این مقاله به بررسی چهار منبع از منابع معرفت کلامی با رویکرد متمایزی از امامیه نخستین در دوران حضور می پردازد. در این کار به منظور دست یابی به مولفه های لازم برای پیدا کردن یک پارادایم و الگوی مستقل فکری در میان امامیه دوران حضور که آنان را از متکلمان عصر خود و هم چنین از اندیشمندان دوره های متاخر متمایز می کند از روش تحلیل تاریخی بر مبنای منابع حدیثی، کلامی و تاریخی استفاده شد. به نظر می رسد همه امامیه به جز گروهی اندک از محدثان درباره منبع معرفتی اول یعنی عقل و ارتباط آن با وحی معتقد به نوعی حجیت توامان بودند. امامیه نخستین درعین اعتقاد به حجیت مستقل عقل، برخلاف معتزله حجیت عقل را انحصاری و بدون نیاز به وحی نمی دانستند. در مسئله فطرت، امامیه نخستین معتقد بودند یکی از مهم ترین رسالت های پیامبران نه استدلال عقلانی کردن درباره توحید بلکه زنده کردن میثاق فطرت انسان ها بوده است. در بحث ادراک حسی، صائب بودن ادراک حسی به حقیقت خصوصا با توجه به تعالیم قرآن کریم امری مفروغ عنه بود. دست آخر اینکه در مسئله شهود، امامیه درست در مقابل دو دیدگاه افراطی و تفریطی اهل سنت حدیث گرا و معتزله عقل گرا، به تبیین رویت قلبی خداوند پرداختند.Early Imamyyah theological knowledge resources, Distinctive approach to reason and revelation, nature, perception and intuition
This paper examines four of theological knowledge sources with a distinct approach from early Imamyyah during the present age. In this work, in order to achieve the necessary components for a paradigm and independent model of thought among early Imamyyah, which distinguished them from their contemporary theologians and also the thinkers in the later eras, the historical analysis based on narrative, theological, and historical sources. About first source (intellect) and its relation to revelation, all of Imamyyah, Except for a small group of scholars were believed to be a joint authority. The early Imamyyah also believe in the independent authority of intellect, but not exclusively and needless to revelation, unlike the Mu’tazila. In the issue of fiṭrah The early Imami believed that one of the most important missions of the prophets was vitalization of human nature not rational argument about monotheism. In the discussion of perception, The sharp sightedness (rightness to the reality) of the perception is not what theologians questioned. Imamyyah who just opposed to Extreme and wastage views of tradition-oriented Sunni and also Mu'tazilites explained heart seeing.
تبلیغات
