نقش میانجی فرهنگ سازمانی در تأثیرگذاری دانش سازمانی بر پیشگیری اجتماعی از جرم (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی شهرستان بوشهر) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
زمینه و هدف: رویکرد جامعه محوری پلیس به دنبال آن است که همه آحاد جامعه، نهادهای دولتی و مردم نهاد در رویکرد پیشگیری اجتماعی پلیس، نقش آفرینی کنند. در این مسیر بهره گیری از دانش سازمانی در بستر فرهنگ سازمانی همسو با این رویکرد، امری ضروری و تضمین کننده حرکت در مسیر یادشده می باشد. هدف از تحقیق حاضر، شناخت تأثیر دانش سازمانی در پیشگیری اجتماعی از جرم از طریق فرهنگ سازمانی است. روش: این پژوهش از نظر نوع، کاربردی و از نظر روش تحقیق از نوع همبستگی است. جامعه آماری تحقیق، کارکنان فرماندهی انتظامی شهرستان بوشهر است که از این بین، 217 نفر نمونه آماری را تشکیل می دهند. روش نمونه گیری نیز تصادفی ساده است. گردآوری داده ها، توصیفی و ابزار تحقیق، پرسش نامه می باشد و روایی پرسش نامه های تحقیق توسط خبرگان و کارشناسان انتظامی مورد تأیید قرار گرفته است. با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی، ساختار کلی پرسش نامه های تحقیق مورد روایی سنجی محتوایی قرار گرفته است. روش تجزیه و تحلیل آماری مدل سازی معادلات ساختاری است و تحلیل عاملی با نرم افزار لیزرل نسخه 8/8 انجام گرفته است. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد، دانش سازمانی با پیشگیری اجتماعی از جرم رابطه مستقیم ندارد ولی دانش سازمانی با متغیر میانجی فرهنگ سازمانی رابطه مستقیم با ضریب همبستگی 0/51 دارد. همچنین فرهنگ سازمانی با پیشگیری اجتماعی رابطه مستقیمی با ضریب همبستگی 0/42 دارد. با انجام تحلیل مسیر مشخص شد که متغیر دانش سازمانی به طور غیرمستقیم به اندازه 0/21 با پیشگیری اجتماعی از جرم رابطه دارد. نتیجه گیری: با تقویت ابعاد متغیر میانجی فرهنگ سازمانی، می توان به طور مستقیم و از طریق دانش سازمانی به طور غیرمستقیم پیشگیری اجتماعی از جرم را تقویت کرد.The Mediating Role of Organizational Culture in Influencing Organizational Knowledge on Social Crime Prevention (Case Study: Bushehr Police Command)
Background and objectives: The community-oriented approach of the police seeks that all members of the society, government institutions and NGOs play a role in the social prevention approach of the police. In this direction, the use of organizational knowledge in the context of organizational culture aligned with this approach is a necessary and guaranteeing movement in the mentioned direction. The purpose of this research is to recognize the effect of organizational knowledge in the social prevention of crime through organizational culture. Method: In terms of its objectives this study is of an applied research type and in terms of methodology it is considered as a correlational research type. The statistical population of the research is the employees of Bushehr Police Command, of which 217 people constitute the statistical sample. The sampling method is also simple random. The data collection is descriptive and the research tool is a questionnaire, and the validity of the research questionnaire has been confirmed by law enforcement experts. By using confirmatory factor analysis, the general structure of the research questionnaires has been subject to content validity. The method of statistical analysis is structural equation modeling; and factor analysis was run using Lisrel software version 8.8. Findings: The findings of the research showed that organizational knowledge does not have a direct relationship with social crime prevention, but organizational knowledge has a direct relationship with the mediating variable of organizational culture with a correlation coefficient of 0.51. Also, organizational culture has a direct relationship with social prevention with a correlation coefficient of 0.42. By performing the path analysis, it was found that the variable of organizational knowledge is indirectly related to the social prevention of crime as much as 0.21. Results: By strengthening the mediating variable dimensions of organizational culture, it is possible to strengthen the social prevention of crime directly and indirectly through organizational knowledge.
تبلیغات
