مطالعه تجربه استفاده از رسانه های دیداری از منظر نظریه ذهن بسط یافته (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
نظریه پردازی درباره رسانه های دیداری متأثر از نگاه حاکم بر فلسفه ذهن و علوم شناختی عمدتاً در چارچوب های بازنمودگرایانه بوده است؛ اما نظریه های بازنمودگرایانه، سوای ایرادهای معمول خود، درمورد رسانه های دیداری با یک دشواری خاص مواجه هستند. از منظر بازنمودگرایانه، تجربه استفاده از رسانه های دیداری موردی استثنایی و کاملاً مستقل از تجارب روزمره ماست؛ اما در رویکردهای ضدبازنمودگرایانه، مانند نظریه ذهن بسط یافته، با چنین مشکلی مواجه نیستیم. مدعای محوری نظریه ذهن بسط یافته آن است که فرایندهای شناختی در چارچوب مغز و بدن ما محدود نیستند و به محیط پیرامونی نیز گسترش می یابند. با تحلیل تجربه ادراکیِ مواجهه با رسانه های دیداری در چارچوب نظریه ذهن بسط یافته، از این مدعا دفاع می کنیم که نگاه ضدبازنمودگرایانه برای درک رسانه های دیداری قوّت تبیینی بیشتری از نگاه بازنمودگرایانه دارد. همچنین می توان با اتکا به موارد تجربه استفاده از رسانه های دیداری به یکی از ایرادهای اصلی وارد به این نظریه، موسوم به مغالطه جفت شدگی تقویم، پاسخ گفت. قوّت تبیینی چارچوب ضدبازنمودگرایانه برای تحلیل تجربه مواجهه با رسانه های دیداری احتمالاً یکی از دلایل آن است که در آثار کسانی چون هوگو مونستربرگ و مارشال مک لوهان ادعاهای مربوط به بسط یافتگی شناخت، مدت ها پیش از طرح این دیدگاه ها در حوزه فلسفه، بیان شده است.Studying the Experience of Visual Media Use by Extended Mind Theory
Abstract Theorizing about media, under the influence of prevailing view in the philosophy of mind and cognitive science, has been done mostly within a representational framework. Representationalism, however, beside its usual problems, faces a new one in the context of visual media use. In representational approach, the experience of visual media use is something exceptional and separate from everyday experiences. But by adopting an anti-representational view, like extended mind theory, no such problem arises. The basic claim of extended mind theory is that cognitive processes are not confined to our brain and body, but extend to the surrounding environment. We show that this thesis looks much more plausible in the context of visual media use, compared to representationalist approaches, and also that it may be possible to rejoin one of the objections made to the extended mind theory, namely the fallacy of coupling-constitution by pointing to media use experience. Explanatory strength of anti-representationalist approach may be one the reasons why some prominent media theorists like Hugo Münsterberg and Marshall McLuhan, long before Clark and Chalmers, had ideas about mind extension in the media theories.