هدف از این پژوهش، تدوین الگوی مفهومی کاربست تحقیقات ورزشی کشور بود. روش تحقیق از نوع کیفی با رویکرد اکتشافی سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش صاحب نظران (اساتید، مدیران و..) و منابع اطلاعاتی (مقالات، اسناد و ..) بود. نمونه آماری به تعداد قابل کفایت (اشباع نظری) با روش قضاوتی نمونه گیری شد (17 نفر و 72 سند). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای نظام مند و مصاحبه های اکتشافی ساختارمند بود. روایی پژوهش براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه، روایی محتوایی ابزارها و توافق بین مصححان ارزیابی و تأیید گردید. جهت تحلیل یافته ها از روش کدگذاری مفهومی و تحلیل سیستمی استفاده شد. چارچوب مفهومی استخراج شده شامل 4 سطح کلی، 12 منظر، 34 بُعد و 116 مؤلفه کلیدی بود. چهار سطح مفهومی مدل شامل؛ اکوسیستمی (ظرفیت های نظام علمی، توسعه سیستم ورزش و تحولات علمی ورزش بین المللی)، سیستمی (قابلیت های بخش اجرایی، صنعت، سیستم علمی ورزش)، ساختاری (مدیریت پژوهشی، تأمین منابع، خدمات پژوهشی و توسعه پژوهش) و کارکردی (کاربست پذیری، دامنه و پیامدهای کاربست) است. براساس نتایج به مدیریت پژوهشی در حوزه ورزش پیشنهاد می شود که کاربست تحقیقات ورزشی را به عنوان یک جریان سیستمی و راهبردی تعریف نمایند و همزمان با ارتقای قابلیت کاربست پذیری تحقیقات ورزشی به ظرفیت سازی در محیط علمی، اجرایی، صنعتی و اجتماعی ورزش بپردازند.
