هدف: این پژوهش به بررسی تأثیر کاربردِ استعاره دیالکتیکی بر فرایند بلوغِ مذاکره حسابرسان پرداخته است. روش: تحقیق حاضر از نظر نوع و ماهیت مسأله و اهداف تحقیق، کاربردی است. این تحقیق باتوجه به روش جمع آوری اطلاعات توصیفی از نوع پیمایشی- همبستگی است. بر این اساس از سه مقیاس رعایت اخلاق حرفه ای، اعتماد متقابل و رعایت هنجارهای اجتماعی بر اساس 12 سؤال در قالب مقیاس لیکرت 5 گزینه ای در قالب پرسشنامه مورد سنجش قرار گرفت. برای آزمون فرضیه ها و برازش الگو از تحلیل حداقل مربعات جزیی استفاده شده است. یافته ها: بر اساس یافته ای پژوهش بالاترین سطح میانگین، مربوط به متغیر رعایت اخلاق حرفه ای است که بیان کننده این موضوع است که حفظ هویت فردی در قالب اخلاق گرایی در مذاکره می تواند به افزایش اثر بخشی مذاکره بین حسابرس با صاحبکار منجر شود از طرف دیگر مشخص شد بالاترین میزان انحراف معیار مربوط به متغیر اعتماد متقابل حسابرس است، بدین معنی که نظر حسابرسان نسبت به رعایت اعتماد در مذاکره دارای تفاوت و پراکندگی است. نتیجه گیری: براساس نتیجه آزمون فرضیه های پژوهش مشخص گردید، کاربردِ استعاره دیالکتیکی بر اثربخشی مذاکره حسابرسان تأثیر مثبت دارد. در تحلیل نتیجه این فرضیه باید بیان نمود، استعاره دیالکتیکی که رویکردهای فردی در بیان فلسفه ذهنی و بینش فردی است باعث می گردند تا فرد از اصول خود جهت بیان دیدگاه های حرفه ای دور نشود و براساس یک تعامل هدفمند و سازنده با طرف مذاکره کننده یعنی صاحبکاران در تلاش باشد تا چالش ها و اختلاف نظرها در رابطه با انجام حسابرسی در مورد عملکردهای مالی را حل نمایند.