طراحی الگوی توسعه پایدار ورزش زنان ایران (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از پژوهش حاضر ارائه طراحی الگوی توسعه پایدار در ورزش زنان بود. روش تحقیق از نوع تحقیقات کیفی با رویکرد اکتشافی و سیستماتیک انتخاب شد. جامعه آماری شامل دو بخش جامعه انسانی (مدیران، اساتید، مربیان، و ...) و جامعه اطلاعاتی (کتاب ها، مقالات، اسناد، رسانه ها، و ...) بود. نمونه گیری به تعداد قابل کفایت بر مبنای رسیدن به اشباع نظری به صورت قضاوتی انجام شد (24 نفر و 76 نسخه). ابزار پژوهش شامل مطالعه کتابخانه ای و مصاحبه های اکتشافی چارچوب دار بود. روایی ابزار براساس اعتبار حقوقی و علمی نمونه آماری، نظر خبرگان و ضریب توافق بین مصححان کدگذار ارزیابی و تایید گردید. جهت تحلیل داده ها از روش کدگذاری چندمرحله ای استفاده شد. چارچوب پژوهش شناسایی شده در مدل شامل چهار سطح کلی و متوالی؛ اکوسیستم (2 منظر، 5 بُعد و 20 مولفه)، راهبرد (3 منظر، 10 بُعد و 29 مولفه)، عملکرد (3 منظر، 11 بُعد و 43 مولفه) و پیامد (2 منظر و 8 مولفه) بود. ماهیت ارتباط بین متغیرها در مدل براساس روابط علی- معلولی و تحلیل سیستمی مشخص شده است. براساس یافته های پژوهش می توان گفت که توسعه پایدار ورزش زنان از تعامل نظامند و برآیند مولفه های در منظرهای شش گانه شکل می گیرد و هدف نهایی دستیابی به توسعه پایدار ورزش زنان جهت ارتقای کارکردهای آن است.