ادراک کودک از شایستگی حرکتی خود می تواند نقش واسطه ای مهمی بین شایستگی حرکتی واقعی و فعالیت بدنی باشد. هدف این مطالعه، ترجمه فارسی و ارزیابی روایی و پایایی مقیاس تصویری شایستگی ادراک شده ی مهارتهای حرکتی در کودکان هفت تا 10 سال اهواز بود. راهبرد تحقیق توصیفی-هنجاری و طرح تحقیق مقطعی بود. تعداد 256 کودک هفت تا 10 سال به صورت نمونه گیری خوشه ای از مناطق مختلف اهواز انتخاب و ارزیابی شدند. یک هفته بعد یک زیرمجموعه (98 نفر) به منظور تعیین روایی صوری و یک زیرمجموعه دیگر (87 نفر) برای تعیین پایایی آزمون-بازآزمون بصورت تصادفی انتخاب شدند. ابزار تحقیق آزمون مقیاس تصویری شایستگی ادراک شده ی مهارتهای حرکتی بود. از روشهای آماری توصیفی و تحلیل عاملی تاییدی، ضریب همبستگی درون طبقه ای و آلفای کرونباخ استفاده شد. روایی صوری برای مهارتهای کنترل شی بهتر بود. یافته های آلفای کرونباخ در هر دو خرده آزمون و کل آزمون قابل قبول بود(0/74تا 0/94). همبستگی درون طبقه ای در خرده-آزمون جابجایی(0/90)، خرده آزمون کنترل شی(0/91) و کل آزمون(0/94) بالا بود. مدل دو عاملی فرض شده مورد آزمون و تایید شد. شاخصهای برازش دارای مقادیر قابل قبولی بود. با توجه به تایید روایی و پایایی مقیاس تصویری شایستگی ادراک شده ی مهارتهای حرکتی، می توان آن را با اطمینان برای ارزیابی شایستگی ادراک شده ی مهارتهای حرکتی کودکان اهواز اسفاده کرد. از آنجا که نمونه ها فقط از کودکان شهر اهواز بودند، احتمال دارد نتایج برای تمام کودکان ایران قابلیت تعمیم دهی نداشته نباشد. بایستی مطالعات آینده بر اساس تنوع فرهنگی مناطق دیگر، ویژگیهای این آزمون را ارزیابی کنند.