تغییرات اقلیمی جهان که وابسته به افزایش فعالیت های انسان که ماحصل آن افزایش آلودگی محیط زیست در کره زمین را باعث شده است زنگ خطر را برای آینده زندگی بشر به صدا در آید. تعامل میان اقلیم ومعماری برای نیل به هدف کاهش آلودگی محیط از طریق کاهش مصرف انرژی و الگو قرار دادن ساختمان های سبز و پایداری در معماری از اهداف مهم این موضوع می باشد دقت در مکان یابی در مقیاس خرد و کلان همچین احترام و مراقبت از ویژگی های محلی گیاهان و موجودات زنده همچنین هماهنگی وهمسو بودن گسترش طرح ها با ویژگی های بومی منطقه از مهمترین رکن های کعماری سبز است. این پژوهش تلاش میکند بر اساس رده بندی محل طراحی در استاندارد Leed آنرا در غالب دستور العمل مقررات ملی ایران با روش تحلیلی و مقایسه تطبیقی با توجه به مطالعات اسنداد و پژوهش های کتابخانه ای بیاورد