هدف این پژوهش بررسی ارتباط بین کیفیت افشای ریسک شرکتی با عدم تقارن اطلاعاتی در شرایط ریسکی بودن شرکت، رکود و وجود تحلیل گران نهادی در بورس اوراق بهادار تهران است. برای دستیابی به هدف پژوهش، 100 شرکت برای دوره زمانی پژوهش (1393-1388) بررسی شده است. فرضیه های پژوهش با استفاده از الگوی داده های تصادفی آزمون شد و تجزیه و تحلیل افشای اطلاعات ریسک، از طریق تحلیل محتوایی از بخش های مختلف گزارش هیئت مدیره صورت گرفت. رویه اجرای پژوهش بر اساس استاندارد هایی است که لینسلی و شرایوز (2006) تدوین کرده اند. نتایج پژوهش نشان می دهد رابطه منفی و معناداری بین کیفیت افشای ریسک و عدم تقارن اطلاعاتی (شکاف قیمت پیشنهادی خریدوفروش و سطح معاملات) وجود دارد. همچنین میزان ریسکی بودن شرکت با توجه به سطح فناوری و وجود تحلیل گران نهادی در حالت حجم معاملات، تأثیر معناداری بر ارتباط بین کیفیت افشای ریسک و عدم تقارن اطلاعاتی می گذارد؛ اما در بورس اوراق بهادار تهران افشای اطلاعات ریسکی در وضعیت های مختلف اقتصادی تأثیر یکسانی بر عدم تقارن اطلاعاتی دارد.
