هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش حرفه ای گرایی معلمان در اثربخشی مدرسه بود. جامعه پژوهش، کلیه معلمان مدارس هوشمند منطقه 5 شهر تهران شامل 1109 نفر بودند. از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای با حجم 240 نفر انتخاب شدند. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. جهت گردآوری داده ها از پرسشنامه محقق ساخته 30 سؤالی حرفه ای گرایی معلمان بر مبنای مدل ساچز (2003) و از پرسشنامه محقق ساخته 18 سؤالی اثربخشی مدرسه بر مبنای مدل چن و لین(2011) استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار از آزمون های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد، نتایج بیانگر پایایی و روایی ابزار بود. جهت تحلیل داده ها از آزمون های توصیفی (شاخص های مرکز و پراکندگی) و استنباطی ( آزمون های تی تک نمونه ای، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره خطی) با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که حرفه ای گرایی معلمان رابطه مثبت، مستقیم و معناداری با اثربخشی مدارس هوشمند و ابعاد آن در سطح آلفای 0/05 دارد، همچنین ابعاد حرفه ای گرایی معلمان با اثربخشی مدارس هوشمند در سطح آلفای 0/05، رابطه مثبت، مستقیم و معناداری دارند.