اهداف پژوهش: بررسی وجوه اشتراک و افتراق فهرست نویسی نسخه های خطی و چاپ سنگی در کتابخانه های بزرگ ایران و ارائه الگوی واحد با طراحی و پیشنهاد کاربرگه مشترک فهرست نویسی نسخه های خطی و کتب چاپ سنگی. روش شناسی: در این پژوهش از روش توصیفی- تحلیلی بهره گرفته شده و ابزار گردآوری داده ها سیاهه وارسی است. یافته ها: میزان اشتراک عناصر فهرست برگه فهرست نویسی نسخه های خطی و چاپ سنگی 5/76 درصد و میزان افتراق آنها 4/23 درصد است. بنابراین یکسان سازی شیوه های فهرست نویسی منابع خطی و نادر امکان پذیر است. نتیجه گیری : جهت ایجاد یک الگو و شیوه مشترک فهرست نویسی نسخه های خطی وکتب چاپ سنگی، کاربرگه مشترک فهرست نویسی با دربرداشتن 82 عنصر پیشنهاد شده است.
