صنعت گردشگری از دیرباز به عنوان یکی از آسیب پذیرترین صنایع در مواجه با انواع بحران ها شناخته شده است. در این میان، بحران های مرتبط با سلامتی مانند همه گیری ها می توانند به طور مستقیم تأثیر منفی بر صنعت گردشگری بگذارند. ازاین رو، هدف از پژوهش حاضر بررسی روابط بین ابعاد دلبستگی ایمن ، ابعاد هم خلقی تجربی و نیات تجربی آتی در میان گردشگرانی است که در دوران شیوع ویروس کووید-19 به مقاصد گردشگری سفر کرده اند. به منظور دستیابی به هدف پژوهش، نمونه ای از 248 گردشگری که در دوران شیوع ویروس کووید-19 به مقاصد گردشگری سفر کرده اند به روش در دسترس انتخاب شد و با استفاده از پرسشنامه آنلاین که در شبکه های اجتماعی مرتبط با گردشگری توزیع شد نسبت به جمع آوری اطلاعات اقدام شد. این پژوهش ازنظر هدف کاربردى، شیوه جمع آوری اطلاعات پیمایشى و به لحاظ بررسى روابط بین متغیرها، همبستگى با تأکید بر مدل سازی معادلات ساختاری است. نتایج آزمون فرضیه ها با به کارگیری نرم افزارهای SPSS وSmart PLS 3.0 حاکى از آن است که دلبستگی ایمن تأثیر مثبتی بر اعتماد تجربی گردشگران دارد. درعین حال، اعتماد تجربی بر تعهد تجربی و ارتباط تجربی گردشگر با مقصد تأثیر می گذارد. درنهایت نتایج نشان داد که تعهد تجربی مهم ترین پیشایند نیات تجربی گردشگران در آینده است. این یافته ها به متصدیان گردشگری در توسعه و اجرای راهبردهای خدماتی مبتنی بر بازار برای افزایش دلبستگی ایمن و هم خلقی تجربی به منظور توانمند کردن گردشگران جهت داشتن نیاتی در آینده برای تجربه مقصد در طول شیوع بیماری کووید-19 کمک می کند
