امروزه با توجه به توسعه و تنوع محصولات شرکت ها و نیز رقابت شدید میان آن ها، سازمان های تولیدی باید به اندازه کافی انعطاف پذیر باشند تا از یک سو بتوانند تهدیدات غیرقابل پیش بینی در آینده نامطمئن و محیط بی ثبات را مدیریت کنند و از سوی دیگر از فرصت های موجود بهره کامل را ببرند. دوسوتوانی را یک توانایی سازمانی در هم سویی و کارآیی در پاسخ به تقاضاهای بازار و به طور همزمان سازگاری با تغییرات محیطی تعریف می کنند. به همین منظور، پژوهش حاضر به دنبال طراحی مدل ارتقای دوسوتوانی زنجیره تأمین در صنعت فولاد است. با توجه به روند روزافزون بهره گیری از روش مدل سازی معادلات ساختاری و قدرت آن در آزمون فرضیه ها، مدل طراحی شده با استفاده از رویکرد حداقل مربعات جزئی مورد آزمون قرار گرفت. سازه های مدل طراحی شده، شامل چهار بُعد «فرآیند ایجاد قابلیت پویای زنجیره تأمین»،«توانایی های رقابتی ترکیبی»،«دوسوتوانی زنجیره تأمین» و «عملکرد شرکت» می باشد. جامعه آماری این پژوهش را خبرگان صنعت فولاد یزد تشکیل می دهند. برای این منظور تعداد 100 پرسش نامه جهت سنجش مدل در بین این خبرگان توزیع و جمع آوری شد. نتایج نشان می دهد که «فرآیند ایجاد قابلیت پویای زنجیره تأمین» بر دو بُعد «دوسوتوانی زنجیره تأمین» و «توانایی های رقابتی ترکیبی»،«دوسوتوانی زنجیره تأمین» بر دو بُعد «توانایی های رقابتی ترکیبی» و «عملکرد شرکت» و در نهایت «توانایی های رقابتی ترکیبی» بر «عملکرد شرکت» تأثیر مثبت و معنی داری دارد.
