شناسایی و بررسی موانع ایجاد ارزش در صنعت قطعه سازی خودرو با رویکرد مدل سازی ساختاری تفسیری (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

حصول موفقیت در یک خوشه صنعتی تابع متغیرها و عوامل گوناگون است. شاید بتوان به صراحت گفت که یکی از مفاهیم اصلی قابل کندوکاو در این زمینه، بررسی مفهوم ارزش از جنبه های گوناگون باشد. بر همین اساس، هدف این مطالعه شناسایی موانع ایجاد ارزش در صنعت قطعه سازی خودروی استان آذربایجان شرقی و بررسی آنها با استفاده از مدلسازی ساختاری تفسیری(ISM)[i]می باشد. جامعه آماری تحقیق، رؤسای 220 شرکت قطعه ساز عضو انجمن قطعه سازان خودرو استان بوده که با استفاده از رابطه کوکران از میان آنها، 71 نفر به طور تصادفی به عنوان اعضای نمونه آماری مشخص شده است. برای جمع آوری داده ها، از دو پرسش نامه استفاده شده که اولی برای شناسایی موانع ایجاد ارزش و دومی برای شناسایی ارتباطات درونی آنها تنظیم شده است. برای شناسایی موانع ایجاد ارزش در صنعت قطعه سازی خودرو از آزمونt-test استفاده شد. از روش ISM نیز برای ساختاردهی موانع شناسایی شده بهره گیری به عملآمد.نتایج حاصل از تحلیلISM بیانگر آن است که«نداشتن تجربه کافی»، «روابط ضعیف مابین کارکنان» و «تغییرات فناوری» جزء عوامل عمدتاً تاثیرگذار و «نبودن ایده های خلاق»،«کیفیت پایین تولید و عملیات»و «تفکر عادت گونه» نیز به عنوان اثرپذیرترین موانع ایجاد ارزش قطعات در صنعت قطعه سازی خودرو شناسایی شده اند. یافته ها مؤید آن است که با تأکید بر تقویت ارتباطات کاری در سازمان، به کارگیری کارشناسان با تجربه کافی و تقویت تحقیق و توسعه در ارتباط با پایش فناوری های نوین صنعت قطعه سازی خودرو می توان به صورت بهینه بر موانع ایجاد ارزش دراین صنعت غلبه نمود.