پیشرفت و توسعه روزافزون فناوریهای اطلاعاتی و ارتباطی و درنتیجه، شکلگیری روند استفاده از گروههای مجازی، مسائل مهمی را پیش روی مدیران قرار داده است. هدف این پژوهش، بررسی رابطه اعتماد و اثربخشی گروههای مجازی با تأکید بر نقش تسهیم دانش است. جامعه آماری این تحقیق، کارکنان شاغل در بخش فعالیتهای مجازی و در قالب گروههای مجازی موسسه فرهنگی تبیان وابسته به سازمان تبلیغات اسلامی است که تعداد 40 گروه مجازی مشتمل بر 200 نفر کارمند انتخاب و گردآوری دادهها بهوسیله پرسشنامه انجام شده است. همچنین، تجزیهوتحلیل دادهها از طریق تحلیل مسیر و با استفاده از نرمافزار ایموس صورت گرفته است. نتایج تحلیل مسیر، حاکی از آن است که وقتی متغیر تسهیم دانش در وضعیت مطلوبی قرار داشته باشد، تأثیر مؤلفههای اعتماد بر اثربخشی گروههای مجازی افزایش پیدا میکند.
