این پژوهش با هدف برآورد ظرفیت برد اجتماعی در دریاچه چیتگر تهران و تشخیص عوامل تأثیرگذار بر آن انجام شده و برای اجرای آن از دو روش بررسی پرسشنامه ای و پژوهش دیداری استفاده شده است.385 بازدیدکننده به پرسشنامه مرحله اول پاسخ دادند. داده های حاصل از این پرسشنامه با استفاده از آمار توصیفی تحلیل شدند. در روش پژوهش دیداری با استفاده از پاسخ های 150 بازدیدکننده منحنی هنجار اجتماعی برای دو فعالیت پیاده روی در حاشیه دریاچه و تماشای چشم انداز آن ترسیم گردید. یافته ها نشان می دهند که احساس شلوغی مکان توسط یک بازدیدکننده تحت تأثیر تعداد بازدیدکنندگان در محیط، نوع فعالیت های آنان، کاهش فاصله با سایر بازدیدکنندگان، تعداد مواجهه و دسترسی به امکانات تغییر می کند. بر اساس منحنی هنجار اجتماعی، در هنگام پیاده روی حضور بیش از 26 نفر و برای تماشای چشم انداز دریاچه بیش از 25 بازدیدکننده در دامنه غیرقابل پذیرش قرار می گیرد. تعداد بهینه بازدیدکننده در هنگام پیاده روی 9 نفر و زمان تماشای چشم انداز دریاچه 10-8 نفر است.
