هدف از این پژوهش ارائه مدل اعتماد در بانکداری الکترونیکی در ایران است. تمرکز بر مبحث اعتماد و ارائه مدل اعتماد جنبه نوآورانه پژوهش حاضراست. بدین منظور ابتدا مدل های اعتماد موجود در تجارت الکترونیک و بانکداری الکترونیکی مورد بررسی قرار گرفته اند. این مدل شامل هفت بخش و در بردارنده هشت فرضیه است. این مدل به کمک پرسشنامه الکترونیکی بر روی نمونه آماری 227 نفره، متشکل از کاربران بانکداری الکترونیکی آزمون شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها و بررسی روابط بین متغیرها از روش تحلیل عاملی تأییدی و نرم افزار PLS استفاده شده است. برای تجزیه وتحلیل داده ها در بخش مدل اندازه گیری، ویژگی های فنی پرسشنامه شامل پایایی، روایی همگرا و روایی واگرا و در بخش ساختاری، ضرایب ساختاری مدل مورد بررسی قرار گرفته است. طبق نتایج به دست آمده از بین هشت فرضیه اصلی تحقیق، سه فرضیه رد و بقیه تائید شدند. فرضیات رد شده شامل ارتباط بین حریم خصوصی درک شده، تمایل به اعتماد و شایستگی درک شده با اعتماد هستند.
