هدف اصلی این پژوهش بررسی عوامل مؤثر بر قصد برندگریزی مشتری با میانجی گری نگرش مشتریان به برندگریزی است؛ به این منظور، 268 نفر از شهروندان شهر رشت انتخاب شدند؛ در ادامه از طریق پرسشنامه ای پزوهشگرساخته که روایی آن به دو روش تحلیل عاملی تأییدی و محتوایی و پایایی آن به روش آلفای کرونباخ (87 درصد) تآیید شده بود، آراء مشتریان جمع آوری شد. یافته ها حاکی از آن بود که نقش میانجی گر نگرش به برندگریزی میان عوامل کنش گری منفی اجتماعی و ریسک ادراکی از مصرف برند با قصد برندگریزی مشتری تائید شد. نتایج نشان می دهد، وجود مشتریان ناراضی که در قالب یک جامعه ضدبرند به کنش گری منفی بپردازند و از طرفی برداشت مشتری از ریسک هایی که در قبال مصرف برند باید تجربه کند، ازجمله مهم ترین عوامل مؤثر بر برندگریزی مشتریان نسبت به برندهای چینی است.
