تأثیر قابلیت محیط (فراهم سازها) روی ادراک بینایی و تعادل کودکان دچار اختلالات ذهنی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

هدف از پژوهش حاضر تعیین تأثیر قابلیت محیط (فراهم سازها) روی ادراک بینایی و تعادل کودکان دچار اختلالات ذهنی شش تا نه ساله بود. این پژوهش کاربردی و از نوع نیمه تجربی ) مداخله ای ( بود. جامعه آماری این پژوهش تمام کودکان دچار اختلالات ذهنی شش تا نه ساله در سال 1396 به تعداد 175 کودک بود. با توجه به امکانات و همکاری مدیران و معلمان مدارس استثنایی شهر ستان، از این تعداد، 50 دانش آموز پسر به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در یکی از گروه های آزمایش یا کنترل قرار گرفتند (25 نفر در هر گروه). آزمودنی ها در گروه آزمایش به مدت 36 جلسه (سه ماه و هفته ای سه جلسه) و هر جلسه 30 تا 45 دقیقه تحت آموزش و تمرین برنامه های خاصی که شامل فراهم سازی محیطی با قابلیت زیاد در راستای بهبود متغیرهای پژوهش بود و در محیط مدرسه اجرا می شد قرار گرفتند. برای ارزیابی مهارت های رشد حرکتی کودکان از آزمون تبحر حرکتی بروینینکز اوزرتسکی و آزمون مهارت های ادراک بینایی ( TVPS ) استفاده شد. داده ها با روش آماری آنالیز کوواریانس تجزیه وتحلیل شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که فراهم سازها روی مهارت های رشد حرکتی در دو مهارت ادراک بینایی و تعادل تأثیر داشته است (P<0.01) ، همچنین، نتایج این پژوهش نشان داد که فراهم سازها در متغیر اکمال بینایی (تشخیص شکل ها از نمادهای ناکامل آنها) تأثیری نداشتند (P>0.05) . یافته های پژوهش نشان داد که لازم است به محیط و توانایی های محیطی و استفاده از روش های مناسب فراهم سازی به منظور افزایش ادراک بینایی و تعادل کودکان دارای اختلال ذهنی توجه ویژه داشت و با استفاده از قابلیت محیط، مهارت های ادراک بینایی و تعادل را در کودکان دچار اختلال ذهنی بهبود بخشید.