بررسی رابطه اعتماد اجتماعی با میزان کج روی فرهنگی (مقاله علمی وزارت علوم)

چکیده

زمینه و هدف: یکی از مهم ترین مسائلی که در سطح جامعه ی امروزین ایران به عنوان برهم زننده ی نظم اجتماعی قلمداد می گردد، عدم پایبندی جوانان به هنجارهای سنتی حاکم بر جامعه است که از آن به عنوان «کج روی فرهنگی» تعبیر می شود، همچنین اعتماد اجتماعی نیز یکی از مفاهیم مرتبط با نظم اجتماعی است که فقدان آن موجب بروز معضلات و آسیب های اجتماعی در سطح جامعه می گردد، به عبارت دیگر بین اعتماد اجتماعی با کجروی فرهنگی رابطه تنگاتنگی وجود دارد تا بدانجا که بروز کج روی در بین افراد جامعه به معنای تضعیف اعتماد اجتماعی تفسیر و تعبیر گردیده است، این تحقیق در پی آن بوده که به صورت تجربی این مقوله را بررسی نماید. روش شناسی: این تحقیق با استفاده از روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه انجام گرفته است، جامعه آماری تحقیق را 6000 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان تشکیل می دهند که حجم نمونه 361 نفر در نظر گرفته شد. برای آزمون فرضیات از آزمون های تی مستقل، تحلیل واریانس و ضریب همبستگی پیرسون و برای آزمون مدل تحقیق از رگرسیون استفاده شده است. یافته ها و نتایج: میزان  اعتماد اجتماعی در بین دانشجویان مورد مطالعه به میزان؛ 85/3 از 5 بدست آمد که این رقم مبین میزان اعتماد اجتماعی بالا در بین جامعه تحقیق می باشد. همچنین میزان کج روی فرهنگی نیز در بین دانشجویان 9/1 از 5 بوده است که این رقم چندان قابل اغماض نمی باشد. نتایج آزمون فرضیه های تحقیق نشان داد؛ فرضیه اصلی پژوهش مبنی بر وجود رابطه بین اعتماد و کج روی فرهنگی تأیید شده است که با توجه به نوع رابطه معکوس بین دو متغیر می توان اینگونه استنباط نمود که با افزایش در میزان اعتماد اجتماعی دانش جویان، میزان کج روی فرهنگی آنان کاهش می یابد و کاهش اعتماد اجتماعی نیز موجبات افزایش کج روی های فرهنگی دانشجویان را رقم خواهد زد.