هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر بازارگرائی بر عملکرد مالی و نیز نقش واسطه ای رضایت و وفاداری مشتری است. برای پایه ریزی فرضیه ها، از یک مدل مفهومی استفاده شده است و براساس داده هائی که به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای از 196 نفر از کارکنان آژانس های مسافرتی فعال در شمال غرب ایران گرد آوری شده است، در قالب مدل یابی معادلات ساختاری مورد آزمون قرار گرفته اند. نتایج داده ها از تاثیر مثبت بازارگرائی روی عملکرد مالی حکایت دارد. همچنین، یافته ها از واسطه گری وفاداری بین رضایت مشتری و عملکرد مالی پشتیبانی می کنند، اما، دلایل متقنی مبنی بر نقش واسطه ای رضایت مشتری بین بازارگرائی و عملکرد مالی به دست نیامده است. آزمون مدل پیشنهادی تحقیق برای اولین بار و در جامعه مورد نظر از جنبه های نوآورانه آن به شمار می آید. پیشنهاداتی به مدیران آژانس های مسافرتی و نیز محققات آتی ارائه شده است.