امروزه جمعیت عظیمی در دنیا از اینترنت استفاده می کنند؛در صورت وجود اعتیاد به اینترنت در افراد به ویژه در دانشجویان می تواند خسارتهای جبران ناپذیری در برداشته باشد. هدف از این مطالعه نقش استفاده آسیب زا ازفضای مجازی در پیش بینی کیفیت زندگی (سلامت جسمانی، سلامت روانی، سلامت اجتماعی و سلامت محیط) بود. روش پژوهش:توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه پیام نور مرکز شهر ری می باشد که از این جامعه به تعداد 110 نفر نمونه انتخاب گردید. دانشجویان به دو پرسشنامه اعتیاد اینترنتی کیمبرلی یانگ و پرسشنامه کیفیت زندگی وول برف (WHOQOL-BREF)پاسخ دادند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و بخش استنباطی (روش همبستگی پیرسون) استفاده گردید. یافته ها: نتایج نشان داد که 1-بین اعتیاد به اینترنت و کیفیت زندگی دانشجویان ارتباط معکوسی وجود دارد.2- بین اعتیاد به اینترنت و سلامت جسمانی دانشجویان ارتباط معکوسی وجود دارد.3- بین اعتیاد به اینترنت و سلامت روانی دانشجویان ارتباط معکوسی وجود دارد. 4- بین استفاده اعتیاد به اینترنت با سلامت اجتماعی رابطه معنی داری وجود دارد.5- بین اعتیاد به اینترنت با سلامت محیط زندگی رابطه معنی داری وجود دارد. نتیجه گیری:با برگزاری کارگاههای آموزشی و فراهم کردن فضای مناسب در خانواده و کلاس هایی برای اوقات فراغت جوانان، می توان از کیفیت زندگی افراد مبتلا به اعتیاد اینترنتی را بهبود و افزایش بخشید.