تحقیق حاضر با استفاده از نظریه تجانس خودپنداره به بررسی نقش تجانس کارکردی و تصویر ایده آل و واقعی در تعیین نگرش گردشگران و تمایل به انجام گردشگری پایدار و پرداخت بیشتر برای محصولات پایدار می پردازد. به منظور بررسی فرضیات تحقیق نمونه ای متشکل از 300 نفر از دانشجویان در استان اصفهان مورد پیمایش قرار گرفت. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل گردیده و نتایج نشان دهنده نقش قوی مولفه های نظریه تجانس در تبیین تمایل به انجام گردشگری پایدار است. بعلاوه تجانس کارکردی و تجانس تصویر اثری قوی و مثبت بر نگرش بر گردشگری پایدار دارند و نگرش متعاقباً تمایل به گردشگری پایدار را تحت تاثیر قرار می دهد. نتایج همچنین نشان می دهد که اثر تجانس کارکردی قوی تر از تجانس تصویر بوده و تجانس تصویر ایده آل نیز نقش مهمتری نسبت به تجانس تصویر واقعی ایفا می کند. در انتها کاربردهای مدیریتی یافته های مورد بحث قرار گرفته و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه گردیده است.
