مقدمه: بررسی وضعیت سلامت جسمی و روانی بهورزان، به عنوان پرسنل شاغل در محیطی ترین سطح خدمات بهداشتی، زیربنای خدمات بهداشتی اولیه در ایران می باشد. روش کار: پژوهش حاضر با هدف غربالگری اختلالات روان پزشکی در میان 1013 نفر از بهورزان شاغل در خانه های بهداشت تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی مشهد در سال 1392 انجام شد.ابزار پژوهش شامل پرسش نامه ی نود سئوالی (SCL-90) بود که یکی از پراستفاده ترین ابزار تشخیص روان پزشکی است. جهت تحلیل داده های آماری از نرم افزار SPSS استفاده شد. برای توصیف داده ها از نمودارها و جداول آماری و برای تحلیل از تست مجذور خی استفاده شد. یافته ها: بر اساس نتایج، 6/91 درصد از بهورزان، سالم و 2/3 درصد دارای اختلال و 2/5 درصد دارای مشکل و اختلال جدی می باشند. بیشترین میانگین نمره در حیطه ی وسواس (22/1) و کمترین میانگین مربوط به حیطه ی ترس مرضی (5/0) تعیین گردید. شایع ترین اختلال به ترتیب شکایت جسمانی، وسواس–اجبار و افسردگی تعیین گردید. شیوع اختلال در زنان بیشتر از مردان (01/0P<) و در گروه های سنی 35 تا 44 سال بیشتر از سایر گروه ها می باشد. شیوع اختلالات روانی بر حسب وضعیت تاهل، سطح تحصیلات، سابقه و شهرستان، تفاوت معنی داری را نشان نداد. نتیجه گیری: بر اساس نتایج، توجه به سلامت روانی بهورزان به خصوص در گروه های جنسی و سنی خاص، ضروری به نظر می رسد.
