هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط منبع کنترل و سلامت عمومی دانشجویان پسر ورزشکار و غیرورزشکار دانشگاه تهران است. نمونه آماری تحقیق، 206 نفر از دانشجویان پسر (103 ورزشکار و 103 غیرورزشکار) 25 – 18 ساله دانشگاه تهران بودند. روش تحقیق، از نوع توصیفی – پس رویدادی است. برای جمع آوری داده ها، از پرسشنامه های استاندارد منبع کنترل راتر (1966) و سلامت عمومی گلدبرگ (1979) و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری مانند ضریب همبستگی پیرسون، ضریب همبستگی کندال و t استیودنت استفاده شد. نتایج نشان داد که بین منبع کنترل و سلامت عمومی دانشجویان ورزشکار و غیرورزشکار تفاوت معناداری وجود دارد (05/0>P). همچنین بین منبع کنترل و سلامت عمومی با سابقه ورزشی دانشجویان ورزشکار رابطه معناداری مشاهده نشد (05/0>P). از طرفی بین منبع کنترل و میزان سلامت عمومی دانشجویان پسر ورزشکار رابطه مثبت و معناداری مشاهده شد (05/0>P). بنابراین دانشجویان پسر ورزشکار از نظر منبع کنترل، درونی تر و به لحاظ سلامت عمومی، وضعیت بهتری نسبت به دانشجویان پسر غیرورزشکار دارند.
