مقدمه: امروزه بررسی عوامل روان شناختی مداخله گر در ایجاد اختلالات روان شناختی در افراد HIV+ جهت ارتقای سلامت روان آنان به منظور سازگاری بیشتر با بیماری، از اهمیت فراوانی برخوردار است. از جملهی این عوامل، سبک های دلبستگیو سبک مقابلهی مذهبی است که این مطالعه به بررسی رابطهی آنها با سلامت روان افراد HIV+ پرداخته است.
روشکار: در این مطالعهی توصیفیمقطعی که طی اردیبهشت 1387 انجام شد، 120 نفر از بیماران HIV+ تحت درمان در مراکز مشاورهی رفتاری شیراز از طریق نمونهگیری تصادفی انتخاب و پس از تکمیل فرم رضایت آگاهانه توسط پرسشنامهی بازنگری شدهی دلبستگی بزرگسال کولینز و رید (RAAS)، مقیاس سبکهای مقابلهی مذهبی بادرکس و پرسشنامهی سلامت عمومی (GHQ) گلدبرگ، بررسی گردیدند. از آزمونهای رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس و تی، جهت تحلیل دادهها استفاده شد.
یافتهها: بنا بر نتایج تحلیل واریانس دادهها، بیماران HIV+ دارای سبک دلبستگی ایمن در مقایسه با بیماران HIV+ دارای سبک های دلبستگی ناایمن اجتنابی و ناایمن اضطرابیدوسوگرا از سلامت روان بالاتری برخوردار بودند (001/0P<). نتایج آزمون تی مستقل مشخص نمود بیماران HIV+ که به میزان بیشتری از مقابلهی مذهبی مثبت استفاده می کردند از سلامت روان بیشتری برخوردار بودند (007/0=P). به منظور پیش بینی سلامت روان بر مبنای متغیرهای سبک دلبستگی ایمن و سبک های مقابلهی مذهبی از آزمون رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتایج، حاکی از آن بود که در بیماران HIV+، متغیر سبک دلبستگی ایمن، قویترین پیش بینیکنندهی سلامت روان می باشد.
نتیجهگیری: مقابلهی مذهبی مثبت و سبک دلبستگی ایمن میتوانند منجر به سلامت روان بالاتر در بیماران HIV+ گردند.
