پژوهش حاضر به منظور تدوین ابزاری استاندارد برای سنجش سواد اطلاعاتی دانشجویان کارشناسی به روش پیمایشی انجام شده است. برای سنجش روایی، محتوایی و صوری، پرسشهای طراحی شده در اختیار استادان و دانشجویان دکترای گروه کتابداری دانشگاه فردوسی و کتابداران دارای مدرک کارشناسی ارشد و کتابداران بخش مرجع کتابخانههای دانشگاه فردوسی قرار گرفت. براساس قضاوت این گروه از داوران، پرسشنامه طراحی شده روایی محتوایی بالایی دارد. به علاوه، برای سنجش روایی سازه، از آزمون تحلیل عاملی نیز استفاده شد. تحلیل عوامل دادهها در مجموع 225/65% از واریانس سواد اطلاعاتی توسط نمونه آماری را برآورد و تبیین کرد. به منظور بررسی پایایی ابزار تدوین شده در مرحلة مطالعه مقدماتی پرسشنامه بین یک گروه 30 نفره از دانشجویان و در مرحله بعد بین حجم نمونه 335 نفره از دانشجویان جدید و نمونهای 338 نفره از دانشجویان سال آخر دانشگاه فردوسی مشهد توزیع شد. ضریب آلفای کرونباخ در پیش آزمون 77/0، و در دو گروه 83/0 به دست آمد. یافته های پژوهش نشان داد سواد اطلاعاتی دانشجویان جدید و سال آخر، از حد متوسط کمتر است و بین مهارتهای سواد اطلاعاتی واقعی دانشجویان جدید و سال آخر کارشناسی، تفاوت وجود دارد. بنابراین، فضای آموزشی دانشگاه بر افزایش سواد اطلاعاتی دانشجویان مؤثر است
