هدف اصلی این تحقیق بررسی نوع نگرش جوانان نسبت به خانواده و عوامل فردی وتحصیلی مرتبط با آن می باشد. به همین منظور از طرح تحقیق توصیفی از نوع همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری تحقیق را کلیه جوانان دانشجوی29-18 ساله در شهرستان سیرجان تشکیل می دهند که از بین آنها 400 نفر به صورت خوشه ای تصادفی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و با استفاده از یک نگرش سنج محقق ساخته، مورد آزمون قرار گرفتند. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از آزمون t برای گروههای مستقل، ضریب همبستگی پیرسون ، تحلیل واریانس و آزمون توکی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که جوانان نسبت به خانواده نگرش مثبت دارند ولی این نگرش با توجه به جنسیت آنها متفاوت است. همچنین با افزایش سن نگرش مثبت آنها نسبت به حمایت کنندگی خانواده کاهش یافته است. بین افزایش موفقیت تحصیلی و بهبود نگرش جوانان نسبت به خانواده همبستگی مثبت وجود دارد. جوانانی که در دانشگاه آزاد اسلامی درس می خوانند نسبت به دانشجویان سایر دانشگاهها، نگرش مثبت تری نسبت به خانواده ی خود دارند.
