رسانه ملی

امید اجتماعی در تحقق آرمان های یک جامعه نقش بسزایی دارد بطوریکه می تواند در سلامت، مشارکتهای همه جانبه، خلاقیت، تعامل و توسعه جوامع اثرگذار باشد. در این میان رسانه ملی به دلیل تاثیر گذاری گسترده ای که بر توده مردم دارد میتواند نقش عمدهای در ایجاد و تعمیق امید اجتماعی داشته باشد. هدف پژوهش حاضر ارائه الگوی کمی مطلوب نقش رسانه ملی در ایجاد امید اجتماعی به تفکیک کلان شهر (تهران) و شهر کمتر توسعه یافته (ایلام) بود. جامعه آماری، کلیه افرادی که دنبال کنندگان برنامههای رسانه ملی در شهر تهران و ایلام هستند که بر اساس فرمول کوکران، نمونه آماری در شهر تهران 384 نفر و در شهر ایلام نیز 384 نفر بود که با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته داده ها جمع آوری شد. سپس پرسشنامهها توسط روش معادلات ساختاری SEM و نرم افزار Amos برای ارائه مدل مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد تنها تأثیر عملکرد رسانه بر امید اجتماعی در هر دو شهر ایلام و تهران، معنی دار بوده است. همچنین در شهر ایلام، تأثیر متغیرهای بازتعریف شادی، تخصص گرایی و عملکرد رسانه بر امید اجتماعی معنی دار بوده و در شهر تهران، تأثیر متغیرهای عدالت محوری، گفتگومحوری و عملکرد رسانه بر امید اجتماعی معنی دار بوده است. تفاوت شدت رابطه بین متغیرهای بازتعریف شادی و تخصص گرایی با امید اجتماعی در دو شهر تهران و ایلام معنی دار بود و این رابطه در شهر ایلام قوی تر بوده است.